.oO เรื่องสั้น ปั้นแต่ง Oo.

​

 

​

 

​

 

​

 

๓๐ นาทีเศษ ที่แหลมพรหมเทพ ถ่ายรูปไปร้อยกว่ารูป
​

 

อ่ะ ดวงอาทิตย์ตกน้ำป๋อมแป๋มที่แหลมพรหมเทพไปแล้ว พวกเราก็มุ่งหน้าสู่โรงแรมที่พัก คืนนี้พักโรงแรมแถวๆ หาดกะตะ อาหารมื้อเย็นวันนี้เป็นบุฟเฟ่ต์อาหารไทย...(ไม่มีรูป)

ทานอาหารเสร็จแล้วก็เดินดูบรรยากาศหน้าโรงแรมนิดนึง สังเกตดูว่า พวกข้าวของสินค้าที่ระลึกบางร้านคนขายของไม่ใช่คนไทยแฮะ เป็นชาวต่างชาติพูดไทยอ่ะ... คิดไปคิดมาชักหวั่นๆ ถ้าเปิดอาเซี่ยนแล้ว คนไทยจะตกงานไหมเนี่ยะ...

​

 

​

 

​

 

​

 

เดินได้นิดเดียวเข้าห้องพักดีกว่า ไม่อยากจะบอกตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครได้อาบน้ำสักคน ลุยกันทั้งวันเลย ไกด์บอกว่าเป็นปลาเค็มกันหมดแล้วหล่ะ... ขึ้นมาบนห้องพักเป็นแบบโมเดิร์น ห้องน้ำไม่มีกลอนประตูนะจ๊ะ ประตูห้องน้ำเป็นบานสไลด์ล็อกไม่ได้ แล้วที่อาบน้ำเป็นห้องกระจกที่เป็นแบบตู้อาบน้ำ ไฟทุกดวงควบคุมด้วยแผงคอนโทรลที่หัวเตียง(ตรงนี้เห็นหลายๆ ที่ หลายๆ โรงแรมก็เปลี่ยนเป็นแบบนี้กันมานานแล้ว กระทู้ก่อนที่ไปหนองคาย – อุบลฯ โรงแรมที่นั่นก็เป็นแบบนี้) ขี้เกียจบรรยายแล้ว คืนนี้นอนดีกว่า....

​

 

​

 

เช้าวันที่สอง...

อาหารเช้าวันนี้ก็เป็นบุฟเฟต์อีกแล้วหล่ะ ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว พวกเราก็อำลาที่พักมุงหน้าสู่จังหวัดพังงา เพื่อไปล่องเรือชมอ่าวพังงา

​

 

​

 

​

 

...Bye Phuket...
​

 

วันนี้ฟ้าใสแต่เช้า แดดแรงมาก ไม่มีวี่แววของเมฆฝนจึงพออนุมานได้ว่าคลื่นไม่แรงแน่นอน ตอนนี้คิดในใจ ฉันรอดแล้ว ซึ่งรู้ๆ กันอยู่ว่าทะเลมีความเวิ้งว้างเพียงใด และคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นเคยจมน้ำเกือบตายมาแล้วก็ต้องรู้สึกกลัวเป็นธรรมดา แต่ทว่า ด้วยธรรมชาติที่เห็นอยู่นี้ทำให้ลืมความกลัวไปเลย...

​

..............................................................

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.2684782/[/MUSIC]

..............................................................
​

 

​

เขาว่าไว้ว่า มากระบี่ พังงา ต้องมีจินตนาการเลิศล้ำ เพราะอะไรเหรอ ก็ทิวทัศน์ภูเขาหินปูนที่โผล่อยู่ตามชายฝั่งและกลางทะเลนี้ มองไปและพิจารณาให้ดีจะทำให้เห็นเป็นรูปร่างต่างๆ นาๆ ไม่ว่าจะเป็น เขาเด็กหัวโต เขาหมาจู หน้าผารูปเสือสู้กับกระทิง ฯลฯ เยอะแยะไปหมดแล้วแต่จะมองกันไป...

 

​

อ่าวพังงา

อยู่ในอุทยานแห่งชาติอ่าวพังงา มีพื้นที่ครอบคลุมในท้องที่อำเภอตะกั่วทุ่ง อำเภอเมือง อำเภอเกาะยาว จังหวัดพังงา เป็นอุทยานแห่งชาติประเภทชายฝั่งทะเล มีความงดงามของทิวทัศน์ ชายฝั่ง และทิวทัศน์เหนือผิวน้ำ อุดมสมบูรณ์ด้วยป่าชายเลน ประกอบด้วยเกาะทางด้านทิศตะวันออกของเกาะภูเก็ตประมาณ ๔๐ เกาะ และเอกลักษณ์ทางธรรมชาติที่สวยงาม เช่น เขาพิงกัน เขาตาปู ถ้ำลอด รวมทั้งหาดทรายสวยงาม อุทยานแห่งชาติอ่าวพังงามีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ ๒๕๐,๐๐๐ ไร่ หรือ ๔๐๐ ตารางกิโลเมตร

 

​

ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะโครงสร้างและธรณีสัณฐานของดินแดนภาคใต้ฝั่งตะวันตก เป็นบริเวณที่อยู่ใกล้กับแนวทิวเขาแกรนิต ที่เรียกว่า ทิวเขาตะนาวศรี และทิวเขาภูเก็ต อันเป็นเส้นกั้นพรมแดนไทย-พม่า ที่ทอดยาวไปจนถึงจังหวัดพังงา-ภูเก็ต เป็นทิวเขาที่เกิดในยุคครีเตเชียสกับยุคเทอร์เชียรีตอนต้น อายุประมาณ ๑๓๖ - ๓๖ ล้านปีมาแล้ว ภูมิสัณฐานและภูมิประเทศทั่วไปของบริเวณนี้ ยังเป็นผลมาจากลักษณะโครงสร้างที่เรียกว่า รอยเลื่อน มีชื่อทางธรณีว่า รอยเลื่อนคลองมะรุ่ย และรอยเลื่อนพังงา การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของหิน(รอยคดโค้ง-รอยเลื่อน) ของหินแกรนิต นำเอาแร่ธาตุที่มีค่ามาสะสมตกผลึก เช่น แร่ดีบุก ตะกั่ว วุลแฟรม เหล็ก พลวง แมงกานีส แบไรต์ ฟลูออไรต์ และทองคำ ซึ่งเป็นทรัพยากรสำคัญของภูมิภาคนี้ นอกจากนั้นยังมีภูเขาหินตะกอน หินแปร แทรกสลับอยู่เป็นแนว โดยเฉพาะอย่างยิ่งภูเขาหินปูนซึ่งแทรกโผล่เป็นหย่อมๆ กระจายอยู่ทั่วไป ทั้งภูเขาหินปูนที่เป็นแนวเทือกเขาสลับซับซ้อนหรือภูเขาหินปูนลูกโดด และยังปรากฏว่ามี ซากดึกดำบรรพ์(ฟอสซิล) อีกการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติดังกล่าวทำให้เกิดเป็นช่อง โพรงหรือถ้ำมากมาย
ส่วนภูเขาหินดินดานบางแห่งสลายตัวกลายเป็นหย่อมเนินเขาขนาดเล็กบ้างใหญ่บ้าง การยุบตัวของแผ่นดินทางด้านตะวันตกทำให้เกิดเป็นชายฝั่งขรุขระ เว้าๆ แหว่งๆ เกิดเป็นอ่าวและเกาะซึ่งเป็นภูเขาหินปูนลูกโดด กระจายอยู่ตามฝั่งมากมาย โดยเฉพาะในเขตจังหวัดพังงา กระบี่ ตรัง และสตูล โดยกว่า ๘๐ เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่อุทยานแห่งชาติอ่าวพังงา เป็นท้องทะเล พื้นทะเลเป็นดินเลน โคลน และทราย เป็นส่วนใหญ่ มีภูเขาหินปูนโผล่อยู่กลางน้ำ กระจายทั่วบริเวณอ่าวพังงา มีลักษณะสวยงาม โดดเด่น รูปร่างแปลกๆ มากมาย ประกอบไปด้วย เกาะน้อยใหญ่ ประมาณ ๔๒ เกาะ เช่น เกาะเขาเต่า เกาะพระอาตเฒ่า เกาะโบยน้อย เกาะโบยใหญ่ เกาะรายาหริ่ง เกาะพนัก เกาะห้อง เกาะปันหยี เขาพิงกัน ฯลฯ ซึ่งแต่ละเกาะก็จะมีสภาพธรรมชาติที่แตกต่างกันไปและมีความ สวยงามเฉพาะตัว

 

​