เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖

​

 

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช อากาศช่วงเช้าที่อำเภอทองผาภูมิอยู่ที่ ๑๗ องศาเซลเซียส ก็แปลว่ากระผม/อาตมภาพทำท่าจะไข้จับรอบใหม่ เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าในร่างกายมีเชื้อมาลาเรียอยู่ ซึ่งเชื้อมาลาเรียนั้นจะไวต่อสภาพอากาศเป็นอย่างมาก อากาศเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยก็จะรู้ตัวก่อนคนอื่นเขา แต่ว่าก็ไม่สามารถที่จะแก้ไขอะไรได้ เพราะว่าเป็นกรรมเก่าที่ตนเองทำมา จึงจำเป็นที่จะต้องรับเอาไว้

เมื่อบิณฑบาตและฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพได้เดินทางขึ้นไปที่อำเภอสังขละบุรี เพื่อไปร่วมงานทำบุญ ๑๐๓ ปีชาตกาล พระเดชพระคุณพระราชอุดมมงคล วิ. หรือที่ทุกคนรู้จักกันในนามหลวงพ่ออุตตะมะ ซึ่งคำว่า หลวงพ่ออุตตะมะนั้นมาจากฉายาของท่านในภาษาบาลีที่ว่า อุตฺตมรมฺโภ

ทางด้านมอญและพม่านั้น เมื่อบุคคลบวชพระแล้วก็ลืมชื่อฆราวาสไปได้เลย เขาจะเรียกฉายาพระเป็นชื่อแทนตัวไป จนกว่าที่จะสึกหาลาเพศกลับไปเป็นฆราวาส ถ้าหากว่าไม่ได้สึกหาลาเพศ อยู่จนกระทั่งมรณภาพคาผ้าเหลือง ก็แปลว่าฉายาพระนั่นแหละจะเป็นชื่อแทนตัวไปจนตราบเท่าชีวิตเราจะหาไม่

พระเดชพระคุณหลวงพ่ออุตตะมะนั้น ในระยะแรกกระผม/อาตมภาพยังไม่รู้จักท่านมาก่อน แต่ว่าในปี ๒๕๑๘ พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านวางแผนต่อจากการจัดงานทำบุญ ๑๐๐ ปี หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ด้วยการที่จะจัดการปิดทองฝังลูกนิมิตพระอุโบสถใหม่ ที่ได้สร้างขึ้นทางฝั่งศูนย์ศิษย์หลวงพ่อปาน

ท่านทั้งหลายที่ไม่ทันในยุคนั้นต้องเข้าใจว่า แต่เดิมนั้นวัดท่าซุงมีพื้นที่อยู่เฉพาะฝั่งริมน้ำเท่านั้น แล้วพระครูสังฆรักษ์อรุณ อรุโณ เจ้าอาวาสวัดท่าซุงในยุคนั้น ได้ไปนิมนต์พระเดชพระคุณหลวงพ่อมาจากวัดสะพาน จังหวัดชัยนาท ให้มาช่วยบูรณปฏิสังขรณ์วัดท่าซุงซึ่งทรุดโทรมมาก ให้กลับคืนดีมาใหม่

แต่ก็คงจะเจอในลักษณะเดียวกับที่กระผม/อาตมภาพรับที่จะไปบูรณะให้แก่วัดแห่งหนึ่ง แล้วเจ้าอาวาสก็รออยู่อย่างเดียวว่า เมื่อไรจะมีเงินผ้าป่าเข้ามา เมื่อไรจะมีเงินกฐินเข้ามา เมื่อไรจะมีเจ้าภาพมารับอาสาสร้างโน่นสร้างนี่ แล้วตัวเจ้าอาวาสก็จะเก็บเงินเอาไว้เอง

 

แต่ปรากฏว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงในยุคนั้น ท่านเป็นผู้ที่ปฏิบัติอะไรตรงไปตรงมา โดยเฉพาะตรงตามคำสอนและคำสั่งขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้น..เงินทุกบาททุกสตางค์เมื่อบอกญาติโยมว่าจะทำอะไร หลวงพ่อท่านก็ทำสิ่งนั้นไปจนหมด ทำให้ไม่มีเหลือไปถึงเจ้าอาวาสเลย

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงไม่ได้อย่างที่เขาต้องการ เขาจึงหาเรื่องกีดกันท่านในทุกวิถีทาง แต่ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านก็ได้รับปากพระ และอดีตเจ้าอาวาสเก่าของวัดท่าซุง คำว่าอดีตเจ้าอาวาสในที่นี้ ก็คือบรรดาเจ้าอาวาสที่เคยเป็นมาก่อนพระครูสังฆรักษ์อรุณถึง ๗๐ กว่ารูป ก็แปลว่าเป็นกันมานับร้อย ๆ ปีแล้ว ว่าท่านจะมาสร้างวัดท่าซุงให้เจริญขึ้นมาอีกวาระหนึ่ง

ในเมื่อโดนกีดกันในลักษณะนั้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านจึงได้ไปซื้อที่ฝั่งโบสถ์ หรือในสมัยนั้นเขาเรียกกันว่า ฝั่งศูนย์ศิษย์หลวงพ่อปาน ในเมื่อไม่สามารถที่จะสร้างวัดได้ ท่านจึงสร้างศูนย์ศิษย์หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค - พระมหาวีระ ถาวโร จากพื้นที่ซึ่งเป็นที่สูง ๆ ต่ำ ๆ ในลักษณะพื้นที่กึ่งป่าและเขา พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านจัดการถมขึ้นมาแล้วก็สร้างโบสถ์ สร้างศาลาพระพินิจอักษร สร้างศาลานวราชบพิตร เมื่อสร้างเสร็จท่านก็วางแผนที่จะปิดทองฝังลูกนิมิต

เนื่องเพราะว่าช่วงนั้นเจ้าอาวาสเก่าคือพระครูสังฆรักษ์อรุณนั้น โดนกรรมสนองหลุดจากตำแหน่งหน้าที่ไป พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านรับตำแหน่งเจ้าอาวาสแล้ว จึงได้แนะนำลูกศิษย์ให้นิมนต์พระสุปฏิปันโนต่าง ๆ จากจังหวัดโน้น จังหวัดนี้ ให้มาร่วมงานปิดทองฝังลูกนิมิตของวัดท่าซุง

พระเดชพระคุณหลวงพ่ออุตตะมะนั้นเป็นหนึ่งในพระสุปฏิปันโน ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านได้กำหนดเอาไว้ว่าต้องไปนิมนต์มา ในเมื่อลูกศิษย์ของหลวงพ่อวัดท่าซุงไม่มีใครรู้จักคุ้นเคยท่านมาก่อน จึงสงสัยว่า "เมื่อไปนิมนต์แล้วท่านจะมาหรือครับ ?" พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านบอกว่า "ให้กราบเรียนท่านว่าพระมหาวีระมานิมนต์ แล้วท่านจะมาเอง" ปรากฏว่าเมื่อได้กราบเรียนหลวงพ่ออุตตะมะว่า หลวงพ่อพระมหาวีระให้มานิมนต์ ท่านก็บอกว่าจะไปให้ในทันที

พวกเรามารู้ทีหลังว่าหลวงพ่อทั้งสององค์นั้น คุ้นเคยกันดีตั้งแต่สมัยที่อยู่วัดปากคลองมะขามเฒ่า ซึ่งหลวงพ่ออุตตะมะท่านก็เสาะแสวงหาครูบาอาจารย์ ตลอดจนกระทั่งพระเถระเชื้อสายมอญ ซึ่งถือว่าเป็นพวกเดียวกัน แล้วก็เสาะหาสำนักที่มีวิชาการเข้มแข็งต่าง ๆ จนไปเจอวัดปากคลองมะขามเฒ่า และได้อยู่จำพรรษาที่นั่นถึง ๒ ปี

 

ในเมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านไปศึกษาวิชาการสายหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าที่นั่น และช่วยหลวงปู่พระครูวิชาญไชยคุณ ซึ่งตอนหลังได้เลื่อนเป็นท่านเจ้าคุณพระมงคลไชยสิทธิ์ (สำราญ กาญจนาโภ ป.ธ.๔) ทำการบูรณะวัดปากคลองมะขามเฒ่าอยู่ จึงได้พบกับหลวงพ่ออุตตะมะ และคุ้นเคยกันตั้งแต่สมัยนั้น ก็แปลว่าครูบาอาจารย์ท่านรู้จักกันมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ว่าพวกเราเองต่างหากที่ไม่รู้มาก่อนว่าท่านรู้จักกัน

เมื่อครั้งแรกที่ได้พบหน้าพระเดชพระคุณหลวงพ่ออุตตะมะ ท่านได้บอกแก่กระผม/อาตมภาพว่า "เจ้าผู้เป็นเชื้อสายสักกเทวราช เราจะสงเคราะห์เจ้าเป็นคนสุดท้าย" กระผม/อาตมภาพพอได้ยินดังนั้น จึงพยายามที่จะหลีกเลี่ยงจากการที่นิมนต์หลวงพ่ออุตตะมะมาในงานต่าง ๆ เพราะว่าถ้านิมนต์แล้วท่านมา ก็ถือว่าท่านสงเคราะห์ให้แล้ว

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ในช่วงนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่ออุตตะมะท่านอายุกาลพรรษามากแล้ว ถ้าหากว่าท่านสงเคราะห์เป็นคนสุดท้ายดังที่ได้ออกปากเอาไว้ ก็แปลว่าท่านอาจจะ "ไป" เลย กระผม/อาตมภาพจึงต้อง"ดึงเกม" เอาไว้ก่อน

จนกระทั่งตนเองไปเป็นเจ้าอาวาสวัดทองผาภูมิ และได้ทำการปิดทองฝังลูกนิมิตอุโบสถวัดทองผาภูมิ ซึ่งในงานนั้นกระผม/อาตมภาพได้สร้างมีดหมอถอนโบสถ์จำนวนหนึ่ง เมื่อเป็นเช่นนั้น ด้วยความที่มั่นใจในครูบาอาจารย์อย่างหลวงพ่ออุตตะมะ จึงได้นำไปให้ท่านช่วยเสกให้ก่อนรอบหนึ่ง

ตอนนั้นท่านพักอยู่ที่วัดเวฬุวรวรารามที่อำเภอไทรโยค ซึ่งบางคนเรียกกันว่า วัดใหม่ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่ออุตตะมะท่านไปสร้างเอาไว้ เพื่อเป็นจุดพักครึ่งทาง ไม่เช่นนั้นแล้วก็ต้องวิ่งอีกประมาณ ๒ ชั่วโมงถึงจะขึ้นไปถึงวัดของท่านที่อำเภอสังขละบุรี หลวงพ่ออุตตะมะท่านให้ทิ้งมีดหมอเอาไว้ให้ท่านเสก ๑ คืน แล้วรุ่งขึ้นค่อยมารับกลับไป

 

หลังจากที่ท่านได้ประคองสังขารเอาไว้เป็นระยะเวลาที่ยาวนานถึง ๙๐ กว่าปี เพื่อที่จะรอสงเคราะห์กระผม/อาตมภาพตามที่ท่านได้ตกปากเอาไว้ เมื่อกระผม/อาตมภาพเห็นว่าสังขารท่านย่ำแย่เต็มทีแล้ว จึงยอมให้ท่านสงเคราะห์ หลังจากนั้นไม่นาน ท่านก็มรณภาพไปตามกาลอันสมควร

ดังนั้น..งานในวันนี้ อย่างไรเสียถ้าหากว่าไม่ได้ติดภารกิจสำคัญจริง ๆ กระผม/อาตมภาพก็ต้องขึ้นไปเพื่อร่วมงาน อีกงานหนึ่งก็คืองานครบรอบวันมรณภาพทุกวันที่ ๑๘ ตุลาคม ซึ่งพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ได้ออกปากนิมนต์เอาไว้ชั่วฟ้าดินสลาย ตราบใดที่ท่านยังเป็นเจ้าภาพจัดงานอยู่ ท่านก็ขอนิมนต์กระผม/อาตมภาพไปเป็นประจำทุกปี

ดังนั้น..ไม่ว่าจะเป็นงานวันเกิดก็ดี งานวันมรณภาพก็ตาม ถ้าหากว่าเป็นของหลวงพ่ออุตตะมะแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ต้องไปร่วมงาน ทั้งในฐานะลูกศิษย์และทั้งในฐานะที่ได้รับฎีกานิมนต์

เมื่อเสร็จภารกิจกระผม/อาตมภาพก็จะรีบเดินทางลงมาที่วัดท่ามะขาม จะได้ช่วยดูแลเรื่องการจัดการสถานที่ต่าง ๆ เพื่อเตรียมงานพุทธาภิเษกในวันรุ่งขึ้น แต่ปรากฏว่าทางด้านพันเอกวิเชียร ถิ่นวัฒนากูล ผู้ทรงคุณวุฒิของสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ แจ้งข่าวมาในกลุ่มไลน์ว่า ภรรยาคือนางรัตติภรณ์ ถิ่นวัฒนากูล ได้เสียชีวิตลง จะทำการรดน้ำศพเวลา ๔ โมงเย็นของวันนี้ กระผม/อาตมภาพจึงตัดสินใจอยู่เพื่อรดน้ำศพเสียก่อน

เมื่อญาติโยมเห็นว่ากระผม/อาตมภาพไม่ได้ไปไหนอย่างที่ได้ออกปากเอาไว้ จึงได้นิมนต์ให้ไปกล่าวสัมโมทนียกถาในพิธีเปิด Thongphaphum Stage Cover Dance ครั้งที่ ๑ ซึ่งจัดโดยเทศบาลตำบลทองผาภูมิ แม้ว่าจะเป็นการจัดการแบบเร่งด่วนก็ตาม แต่ปรากฏว่ามีผู้เข้าร่วมเข้าแข่งถึง ๓๑ ทีมด้วยกัน..! ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องไปกล่าวสัมโมทนียกถาในพิธีเปิดจนเสร็จเรียบร้อย ถึงได้เดินทางลงมายังวัดท่ามะขาม และมาทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนอยู่ในขณะนี้

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ ๒๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)