เรื่องเด่น อานิสงส์ของการทอดกฐิน สามารถบันดาลคนปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าสำเร็จผล

" ลูกเอ๋ย..บุญที่เราทำชาตินี้ชาติหน้าจะเริ่มส่งผล
แต่เป็นประธานถวายผ้ากฐินชาตินี้ 2-3 วัดจะมีฐานะดีตั้งแต่ในชาตินี้เลยนะ..."

หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค


ถ้าทอดแล้วถึง 2-3 ครั้ง ความเป็นอยู่จะคล่องตัวขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่ร่ำรวยก็ตาม
แต่ ความเป็นอยู่จะคล่องตัวขึ้นรู้สึกว่าเป็นคนโชคดีมากขึ้นหาลาภสักการคล่องตัว ขึ้นท่านบอกว่านี่ยังเป็นเศษของความดี อานิสงส์ของการทอดกฐินสามารถจะบันดาลให้คนปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าก็สำเร็จผล




-- หนังสือประวัติหลวงพ่อปาน --

 

เกิดเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนา แล้วได้โอกาสสร้างสมบุญกุศล โอกาสเปิดแล้วให้เข้าสู่สิ่งที่มีค่าสูงสุดในสามภพ ขอให้สาธุชนเร่งขวนขวาย

 

นรชีวกฐินทานชาดก

พระศาสดาเมื่อทรงประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงพระปรารภกฐินทานแห่งพระเจ้าปเสนทิโกศล
ตรัสธรรมเทศนานี้ว่า เย ชนา สุขมิจฺฉนฺตา ดังนี้

ความมีอยู่ว่า คราวเมื่อถึงฤดูฝน ฝ่ายพระเจ้าปเสนทิโกศล มีรับสั่งให้พนักงานเภรีเอากลองไปตีประกาศป่าวร้องทั่วไปในพระนครว่า ดูกรชาวนครทั้งหลายผู้เจริญ ท่านทั้งหลายจงช่วยกันปฏิบัต้พระภิกษุซึ่งจำพรรษาในระหว่างไตรมาส ด้วยจตุปัจจัยตามที่ได้มา ส่วนพระองค์ทรงนิมนต์พระกัจจายนเถระ ให้มาจำพรรษาเป็นประธานแก่พระสงฆ์ในพรอาราม ครั้นสิ้นไตรมาสแล้วทรงซื้อผ้าขาวบริสุทธิ์ผืนหนึ่ง เพื่อจะถวายเป็นผ้ากฐินแล้ว เตรียมเครื่องอุปกรณ์มีเข็มเย็บผ้าเป็นอาทิ และรับสั่งให้จัดแจงเครื่องบริโภคมียาคูและภัตรเป็นต้น และให้ปริชนขนเครื่องสักการะมีประทีปธูปและคันธมาลาเป็นอาทิแล้วนำผ้าผืนนั้นไปยังพระวิหารมอบถวายเป็นกฐินจีวรแก่ภิกษุสงส์มีพระกัจจายนะเป็นประมุข ขณะนั้น ภิกษุสงส์ประชุมกัน เปล่งกรรมวาจา มอบให้พระกัจจายนเถระเพื่อครองและกราลผ้ากฐิน ในครั้งนั้น ฝ่ายพระกัจจายนเถระรับผ้านั้นไว้ จึงฉีกและยัอมเสร็จในวันนั้น แล้ทำกัปปพินทุ ถอนผ้าจีวรเก่า อธิษฐานผ้าใหม่ ห่มออกมานั่งอยู่บนอลงกตมัญจอาสนะ ในคราวนั้น แม้พระราชากับราชบริษัท บังเกิดโสมนันสยิ่ง คราวนั้น พระเถระ แสดงธรรมแก่พระราชาและมหาชน เมื่อจบธรรมเทศนาของพระเถระนั้น แม้ราชบริษัททั้งปวง ได้บรรลุมรรคผลมีพระโสตาปัตติผลเป็นต้น

เว้นแต่พระเจ้าปเสนทิโกศล มีคำถามว่า เพราะเหตุไร พระราชาจึงหาได้บรรลุอัครธรรมไม่ มีคำตอบว่า พระราชาทรงปรารถนาเฉพาะพระโพธิธญาณไว้ เพราะเหตุนั้น จึงมิได้อัครธรรม
คราวนั้น ภิกษุทั้งหลายประชุมสนทนากันในโรงธรรมว่า ดูกรอาวุโสทั้งหลาย น่าสรรเสริญจริง ได้ยินว่า พระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงพระราชทานผ้าพระกฐินแก่พระกัจจายนเถระ ฝ่ายราชบริษัททั้งปวง ได้ฟังอานิสงส์กฐินจากพระกัจจายนเถระแล้ว ได้เป็นโสดาบันบุคคล

พระศาสดา ทรงสดับเรื่องนั้นแล้ว เสด็จมาตรัสถามว่า ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอนั่งสนทนากันด้วยเรื่องอะไรหนอ
เมื่อภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ด้วยเรื่องชื่อนี้ ตรัสว่า ชื่อกฐินทาน จะได้มีแต่เดี๋ยวนี้ก็หาไม่

ถึงในกาลก่อน เมื่อตถาคตยังเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ได้ชักชวนนายกุฎุมพีผู้หนึ่ง ให้ถวายพระกฐินแก่ภิกษุสงฆ์มีองค์พระปทุมุตรพุทธเจ้าเป็นประธาน จึงได้พระสัพพัญญุตญาณในกาลบัดนี้ แล้วก็ทรงนิ่งอยู่ อันภิกษุทั้งหลายกราบทูลวิงวอน จึงนำอดีตนิทานมาตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในอดีตกาล พระราชาพระนามว่าอานันทะ ครองราชสมบัติอยู่ในนครหงสาวดี คราวนั้น แม้พระโพธิสัตว์ได้อุบัติในสกุลคนเข็ญใจ ปรากฎนามว่า นรชีวะ เลี้ยงดูมารดา คราวนั้นแม้พระโพธิสัตว์เที่ยวทำการรับจ้างคนอื่นเขาเลี้ยงชีพ เที่ยวไปถึงบ้านตำบลนั้น ได้รับจ้างเฝ้าไร่ข้าวของกุฎุมพี และอาศัยอยู่ที่บ้านของกุฎุมพีนั้น ครั้นกาลนานมา พระโพธิสัตว์จึงตักเตือนกุฎุมพีผู้เป็นนายว่า คนมั่งมีทรัพย์เสมือนเช่นตัวท่านนี้ ทานอันใดที่มีผลมาก ท่านควรบริจาคทานนั้นไว้ในพระศาสนาของพระปทุมุตรสัมมาสัมพุทธเจ้า ฝ่ายกุฎุมพีผู้เป็นนาย ได้ฟังคำของพระโพธิสัตว์นั้นแล้วถามว่า ทานอะไรจะมีผลมากกว่า พระโพธิสัตว์จึงตอบว่ ชื่อว่าทานอันบุคคลถวายแก่พระศาสดา มีผลมากยิ่ง ฝ่ายกุฎุมพีใคร่จะถวายผ้ากฐินทาน จึงจัดหาเครื่องสมณบริขารมีฟูกหมอนเป็นอาทิซึ่งสมควรแก่พระภิกษุสงฆ์ ลำดับนั้นแล กุฎุมพีผู้เป็นนายนั้น พร้อมด้วยนรชีวะและบริษัทของตน ช่วยกันขนเครื่องกฐินออกไปยังสำนักของพระปทุมุตตรพุทธเจ้า แล้วถวายกฐินทานแก่พระองค์ ฝ่ายว่านรชีวะ จึงหมอบลงแทบบาทมูลแห่งพระปทุมุตตรสัมพุทธเจ้า แล้วทำความปรารถนาว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ด้วยกุศลผลบุญที่ข้าพระองค์ได้ชักนำกุฎุมพีให้ถวายผ้ากฐินนี้ ขอให้ข้าพระองค์เป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งในกาลภายหน้า แม้ข้าพระองค์ ยังไม่ไปถึงความเป็นพระพุทธเจ้า ตราบใด ชื่อความเข็ญใจอย่าได้มีแก่ข้าพระองค์เลย พระเจ้าข้า ลำดับนั้นแล ฝ่ายพระปทุมุตตรโลกนาถเจ้า ทรงพยากรณ์แก่นรชีวกุฎุมพีนั้นว่า ก็ด้วยผลแห่งกฐินทานนี้ ท่านจักเป็นพระศากยมุนีในอนาคตกาล ความหวังของท่านจักสำเร็จสมปรารถนาแล