หลวงพ่อปาน ท่านมีความกตัญญูเป็นเลิศ ธรรมโอวาทหลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

หลวงพ่อปานท่านมีความกตัญญูต่อแม่ท่านมาก
ทั้งพ่อทั้งแม่นั่นแหละ พ่อหรือแม่ก็ดีเวลาป่วย
ท่านไม่ยอมให้อยู่ที่บ้าน ท่านเอามารักษาตัวอยู่ที่วัด
ให้นอนในกุฏิท่าน ผ้านุ่งแม่ของท่านท่านซักเอง

ท่านเอาผ้านุ่งแม่ของท่านไปตากไว้บนขื่อ ไอ้ขื่อบ้านนี่
มันสูงพอสมควร มันสูงกว่าหัวคนนะ เวลาเดินมาหัวคน
นี่ต้องลอดขื่อผ้านุ่งแม่ของท่าน ท่านไปตากไว้บนขื่อ

เวลาแม่ของท่านลุกไม่ถนัด ท่านก็อุ้มลุกอุ้มนั่ง ถึงแม้ว่า
แม่ของท่านเป็นผู้หญิง แต่ว่าเวลานั้นท่านเป็นพระ มีคน
หลายคนเข้ามาตำหนิท่าน

พวกผู้หญิงเขาตำหนิท่านว่า “คุณปาน...โยมของคุณนะ
เป็นผู้หญิง ผ้านุ่งเอาไปตากไว้บนขื่อ ซักผ้านุ่งของแม่เอง
อุ้มลุกอุ้มนั่ง เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวเองอย่างนี้แม่จะบาป”

ท่านก็เลยบอกว่า “พระพุทธเจ้าท่านว่าไม่บาปนี่
พระพุทธเจ้าท่านว่าดี”

ท่านก็ตอบกับคนพูดว่า “เวลานี้ฉันไม่ใช่คนแล้ว ฉันเป็นพระ
พอฉันมาเป็นพระ ฉันก็เป็นลูกของพระพุทธเจ้า ในเมื่อ
พระพุทธเจ้าผู้เป็นพ่อว่าไม่บาป แต่ทรงกล่าวสรรเสริญ
ว่าเป็นความดี ฉันก็เลยทำตามท่านนะซิ

หากว่าฉันจะทำตามคนอื่นพูด ก็ชื่อว่าฉันไม่เชื่อ
พระพุทธเจ้า ฉันทำตามคำของพระพุทธเจ้า
ก็ชื่อว่าฉันไม่เชื่อคนอื่น

ถ้าว่าฉันเป็นฆราวาส ฉันจะเชื่อชาวบ้าน แต่เวลานี้
ฉันเป็นพระ ฉันต้องเชื่อพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า
ท่านเทศน์ไว้ในพระไตรปิฎกมีอยู่”