เรื่องเด่น หลวงพ่อช่วยตำรวจปราบเสือปล้น

หลวงพ่อช่วยตำรวจปราบเสือปล้น


ภาพประกอบทาง Internet

หลวงพ่อท่านมีชีวิตอยู่ถามอะไรไม่มีอะไรที่เป็นที่ข้องใจ เพราะท่านสงสัยมามากกว่าเราร้อยเท่า ท่านค้นคว้ามาเยอะ ไอ้เราสงสงสัยไม่เท่าท่านหรอก เดิมหลวงพ่อเป็นคนไม่เชื่ออะไรง่ายๆใช่ไหม สมัยก่อนจะเล่าให้ฟังเรื่องหนึ่ง สมัยท่านเป็นเด็กรุ่นๆ อย่างเรายังไม่กล้าเท่าท่านหรอก เด็กรุ่นๆวัยรุ่นนี่นะเขาบอกว่า ท่านไปเลี้ยงควาย ทีนี้คนเก่าๆเขาสักกันใช่ไหม สักตามตัวนี่

" ลุงๆ สักทำไมไอ้นี่นะ "

" สักไว้เหนียว ฟันไม่เข้า ยิงไม่ออก "

พอเผลอๆท่านก็ฟันเบ้งเลย ฟันด้วยขวานนะ โอ..เข้าหรือเปล่าท่านไม่เล่าหรอก อย่างเราจะไปกล้าลองหรือน่ะ บอกว่าเหนียวฟันเลย ฟันด้วยขวาน แหม...ขวานนี่หนักกว่าดาบนะ ถึงไม่เข้าก็เลี้ยงไม่โตเลยล่ะ

" แสดงว่าหลวงพ่อนี่ตอนวัยรุ่นนี่น่าดูเหมือนกัน คงจะเฮี้ยนน่าดูเหมือนกันนะ "

ก็คุยว่าอย่างนั้นนี่ คุยว่าเหนียวนี่ เดี๊ยวจะเล่าเรื่องใจถึงไปยิงเสือโดดให้ฟัง

เสือโดดนี่เขาว่ามันเหนียว มันเป็นเจ้าพ่อสมัยโบราณ ถ้าเรียกเจ้าพ่อ หมายถึงเสือปล้น เรียกว่าไปหมู่บ้านไหนตำบลไหนนี่ คนก็ต้องนั่งราบหมด แล้วลูกน้องพกปืนสองกระบอก

ทีนี้ตำรวจเขาก็มาหา มาตามท่านให้ไปปราบเสือโดด ท่านก็ไปกันกับเพื่อนสองคน ไปถึงมันต่างถิ่นใช่ไหม ต่างอำเภอ ต่างจังหวัดนี่ เขามีงานวัดกันพอดี ท่านก็บอกท่านไปจีบแม่ค้าอ้อยควั่น ไปนั่งจีบแม่ค้าตามแถวบ้านนอก เขามีแม่ค้าอะไรต่ออะไร ทีนี้ท่านก็นั่งกินอ้อยควั่นอยู่ซักประเดี๊ยว คนดูลิเกก็นั่งราบไปหมด นั่งราบกันไปหมด ก็ถามแม่ค้าใครมานี่ แม้ค้าบอก " เสือโดดมาแล้ว เสือโดดมา "

ท่านก็กินไปซักประเดี๊ยวก็เข้าไปหา ยกมือไหว้เสือโดด คนมันเต็มไปหมดเลย ลูกน้องเดินไข่วไปหมด บอก
" พี่ครับ ผมฝากเนื้อฝากตัวด้วย ผมเป็นคนต่างถิ่นมาเขตพี่ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ " แล้วมองไปที่เอวเสือโดด

" โอ...พี่ใช้ปืนรุ่นใหม่เชียวรึนี่ "

เสือโดดบอก " เด็กๆเขาหามาให้ "

บอก " พี่ๆ ขอดูหน่อยได้ไหม "

เสือโดดก็ควักปืนให้ดู " โอ้โฮ..ใหม่เลย "

พอใหม่ปุ๊บ ท่านเป็นปืนนี่ เก่งปืนอยู่แล้วนี่ พอจับปุ๊ปไม่เอาแม๊กออกด้วยใช่ไหม ทิ่มเป้งเลย ลูกน้องท่านสองคนสองกระบอกจี้คอหอยลูกน้องไว้เลย แหม...วีรกรรมอย่างกับในหนังเลย ยิ่งกว่าหนังคาวบอย หนังฝรั่ง ที่ว่าเป้งนั่นยิงเสือโดดไปแล้ว ยิงหงายผึ่งไปแล้ว ไม่เหนียวเลย เพราะว่าเหนียวท่านยิงออกนี่ หลวงพ่อท่านมีวิธีของท่าน บอก โอ้โฮ....คนกรูกันเข้ามานึกว่าจะช่วยเสือโดด ที่แท้สาธุกันทั่วไปหมด ปรกติไม่มีใครปราบได้หรอก มันเหนียว ตำรวจมันสับโชะๆเลย ไม่เหนียว แล้วท่านเป็นคาถาต้องเสกคาถา

" รู้สึกหลวงพ่อตอนนั้นใจกล้ามากนะ กระชั้นชิดขนาดนั้น ถ้าเกิดยิงไม่ออกละ ก็ยุ่งเลยเชียวนะ "

ของท่านสมัยก่อนออกไป ต้องสับ สับอย่างนี้ก่อน สับปืนยิงที่ตัวเองก่อน บางทีสับโชะๆ ยิงปัง อีกคนรุ่นเดียวกันกับท่านแน่กว่านั้นไปอีก อมปากกระบอกปืนสับโชะๆๆ เราไม่ไหวหรอก ลองๆนี่ลั่นเป้ง

" แล้วถ้าลั่นเป้ง "

ก็ซี๊แหงไง (หัวเราะ)


(จากคอลัมภ์ จากคำบอกเล่า ธัมมวิโมขก์ เดือนกุมภาพันธ์ 2537)