เรื่องเด่น ลอดราวตากผ้า

ลอดราวตากผ้า

หลวงพ่อ : เอาว่าไง

อาจารย์ยกทรง : บอกว่ามันมีราวตากผ้าอยู่ จำป็นจะต้องลอดไป มีพระ มีลูกแก้ว
มีอะไรเยอะแยะ

จะท่องคาถาอย่างไร ถึงจะลอดไปได้ครับ (หัวเราะ)

หลวงพ่อ : ไม่ต้องท่องคาถาหรอก ถ้าหากว่าเราไม่ถือ ถ้าจำเป็นจะต้องไปนะ ตามธรรมดา ตามที่ต่างๆที่ไม่ควรนี่ คนเขาไม่ไปอยู่แล้ว ถ้าจะไปเขาถือว่าเป็นการจำเป็น ไม่เป็นไรของไม่เสื่อม

อาจารย์ยกทรง : เขาบอกว่าราวตากผ้า ของพวกโกเต๊กซ์ หรือไอ้ของสกปรก พุทธคุณ ธรรมคุณ จะแขวนต่องแต่ง ไม่กล้าผ่าน

หลวงพ่อ : ไม่เป็นไร ถ้าจำเป็นนะ ต้องถือว่าถ้าจำเป็นไม่เป็นไร ของไม่เสื่อม อะไรที่เป็นผ้านุ่งมันสกปรกตรงไหน ข้างในมีทั้งขี้ทั้งเยี่ยวเสร็จ มีทั้งน้ำเลือดน้ำเหลืองน้ำหนอง ทำไมห้อยอยู่ได้ ใช่ไหม

เดี๋ยวก็ต้องเทศน์แบบ พระครูโว อีกหรอก (พระครูโวทานธัมมาจารย์)

อาจารย์ยกทรง : เทศน์ว่าไงฮะ

หลวงพ่อ : เคยไปเทศน์กับ พระครูโว ท่าน วันนั้นงานหล่อพระ เขาหล่อพระประธานใช่ไหม

อาจารย์ยกทรง : ครับ

หลวงพ่อ : วันนั้นเทศน์กัน 3 ธรรมาสน์ เทศน์ไปเทศน์มา ท่านก็ถามถึงการหล่อพระมีอานิสงส์อย่างไร แล้วก็อธิบายอานิสงส์

ไอ้เราก็นึกขึ้นมาได้ สมมติเอาว่า ไอ้เครื่องทองที่มาหล่อนี่ ถ้าบังเอิญสมมติว่าโยม
คนหนึ่งแกไม่มีทองเหลืองทองขาวนะ ไอ้ลูกสาวแกโตแล้ว สมัยก่อนเคยซื้อตะปิ้งไว้ให้ อีตอนนั้นก็ไม่ได้ผูกแล้ว ก็เลยเอาตะปิ้งใส่มาให้เขาหล่อพระ

ถามว่าพระพุทธรูปองค์นั้น ถ้าพระไปกราบ เจ้าของจะบาปไหม

พระครูโว แก้ว่าอย่างไรรู้ไหม ท่านถามแกบวชกี่พรรษาแล้ว

บอกผมสิบพรรษาเศษครับ

ถามว่ามีลูกศิษย์ไหม

โอ้ ลูกศิษย์ผมเยอะ ทั้งลูกศิษย์ภายในลูกศิษย์ภายนอก สอนบาลีนักธรรมนี่นะมากมาย

ถามว่าลูกศิษย์แกถ้ามาไหว้แกได้บุญไหม

บอก เอ้า เขามีความเคารพในครูบาอาจารย์ เขาก็ได้บุญสิ

ท่านก็เลยถามว่าแกออกมาทางไหนวะ (หัวเราะ)

ไอ้นั่นมันปิดอยู่ข้างนอกไม่เปื้อนอะไร แกเสือกไปนอนอยู่ข้างใน แล้วลอดออกมาด้วย (หัวเราะ) ใช่ไหม แกถามสะอาดจริงๆ

เราก็หยุดเทศน์ไปพักหนึ่ง โยมไม่ยอมเลิกหัวเราะเสียที

ไอ้ความจริงเจตนาเราว่าอยู่แล้ว เรื่องโลหะไม่เกี่ยว เป็นอย่างไรก็ได้

พระพุทธรูปเป็นพระปฏิมากรแทนพระพุทธเจ้า ทำให้จิตใจเรานึกถึงพระพุทธเจ้า บาปน่ะมันไม่มี อย่าลืมนะ เราออกมาทางไหน

ทีนี้ราวตากผ้าก็เหมือนกัน เคยถาม หลวงพ่อปาน ท่านบอกไม่เป็นไรนะลูก ถ้าจำเป็นจะต้องไป แต่ว่าในที่ทุกสถานที่มันไม่ดี มันมีความจำเป็นจริงๆ จึงต้องไปทางนั้น ถ้าไม่จำเป็นเขาไม่ไปหรอก

ไอ้เจตนาปรามาสพระรัตนตรัย หรือพระที่คอ มันก็ไม่มี ก็เท่านี้แหละ


(จาก หนังสือรวมคำสอนธรรมปฏิบัติ เล่ม 15 หน้า 492-493)

 

ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมจอมขวัญและศีรษะของตัวลูกที่สูงสุดในส่วนกาย และใจอันศรัทธาตั้งมั่นในพระรัตนตรัยอันเป็นที่สุดในส่วนใจ รวมกันเข้า แล้วขอน้อมกราบลงแทบพระบาทมูลองค์พระสุคตพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรมทั้งหลาย พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย พ่อแม่ครูอาจารย์ทั้งหลาย ทั้งหมด
โดยมีหลวงปู่ปานวัดบางนมโค และหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เป็นที่สุดด้วยเทอญ