ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ ตอนนี้ได้มาสองห่วงพร้อมกันเลย ทั้งนุกทั้งแนน หุหุ รู้รูปนาม รู้สมมุติ ตรงนี้ต้องฝึกดูจิต ดูกายบ่อยๆ ยิ่งดูมาก ก็รู้มาก นั่นเป็นสิ่งที่ดีในการปฎิบัติ ถามว่าดูอะไร ก็ให้ดูอาการที่เกิดขึ้นกับใจ ดูมันลงไปเลย ว่า จิตขณะปัจจุบันนั้นเราเป็นอย่างไร โกรธ เป็นอย่างไร หลง เป็นอย่างไร เจ็บปวด เป็นอย่างไร เสียใจ เป็นอย่างไร บุญ เป็นอย่างไร บาป เป็นอย่างไร ฟุ้ง เป็นอย่างไร สมาธิ เป็นอย่างไร เหม่อใจลอย เป็นอย่างไร รัก เป็นอย่างไร ดูอาการใจ สิ่งที่ปรากฎด้วยขึ้นเป็นอารมณ์ขณะนั้น ให้เรามีสติระลึกรู้ สำคัญคือ เราจะข่มอารมณ์ ไม่เพ่งดูจนเสียสัมปชัญญะ หรือขาดการรับรู้ภายนอก ตรงนี้แนะนำ ให้วางจิตเป็นกลางๆ สักว่าดู สักว่ารู้ ปล่อยความรู้สึกที่เกิดให้เป็นธรรมชาติ แต่ต้านด้วยธรรม หมายความว่า จะดีใจ เสียใจ ฟุ้ง เราก็ไม่ไปข่มระงับ แต่กำหนดรู้ดูไป ไม่ไหลตามอาการ สักว่าดู ตรงนี้ สติจะตื่นขึ้นอัตโนมัติ จิตจะแยกสิ่งที่ดู ออกจากสิ่งที่ถูกดูทันที ก็ดูมันซ้ำๆรอบ จนจิตมีกำลังเจนรอบ ครั้งเมื่อกิเลสมาเราก็รู้ทัน ด้วยตาปัญญา ทีนี้ถามว่าดูทำไม ตอบว่า ธรรมชาติเรามักหลงลืมความเป็นจริง หลงไปยึดไปปรุงแต่ง เป็นเรา เป็นเขา นั่นเพราะอำนาจกิเลสบังตา เราออกมาดูความจริง ด้วยสติ หัดดูรู้วาระจิตจนเข้าใจธรรมชาติจิต ธรรมชาติกาย อย่างถูกต้อง ซื่งปัญญาในการรู้สภาวะจิต รูปร่าง อาการของจิต ในขั้นนี้ เรียกว่า รู้รูป รู้นาม รู้สมมุตติ บางคนเห็นรูปนามจนเป็นอารมณ์ รู้ว่าเป็นของสมมุตติ ที่จริงธรรมะยังไปต่ออีกได้ ไว้จะเล่าเรื่อง สมมุตติปรมัตถ์ให้ฟังครับ หุหุ
น้า สบายดีป่าว ช่วงนี้เป็นหวัดกันเยอะน่ะ นุกกะแนนเป็นกันงอมเลย ดูแลสุขภาพด้วย น้าพอจะบอกแนวทางปฏิบัติธรรมของน้าได้รึเปล่า แนนสนใจอยากรู้ ส่วนนุกงั้นๆเฉยๆ 5555 กรุณาตอบและแนะนำแนวทางปฏิบัติด้วย
[IMG] สันโดษ พาไป ดูหนังรอบ ดึก ค้าบบบ the secret 1st 20 minutes http://youtube.com/watch?v=_b1GKGWJbE8
[IMG] เช้าวันใหม่ ที่ใสสด ให้รสธรรม อำนวยผล สถิตย์ทั่ว ในกมล ให้แยบยล ในผลกรรม จำนงจิต คิดสิ่งไหน ขอให้ได้ วิเศษล้ำ อีกที่สุด พุทธรรม บรรจงค้ำ นำให้ดี
[IMG] วันอาทิตย์ คิดดี มีความสุข พูดทำถูก เป็นเหตุดี ไม่มีสอง ขออำนวย อวยชัย ให้สมปอง สิ่งใดข้อง หมองร้าย จงคลายลง อันพระธรรม คำสอน ในกลอนกล่าว เป็นเรื่องราว ดำเนินครบ จบประสงค์ สำคัญถูก ปลูกจิต พินิจปลง จึงจบลง ตรงจิตว่าง เป็นทางเบา
[IMG] สายฝนโปรย ปอนเปียก เรียกว่าชื้น ใจระรื่น ตื่นตา คราฟ้าใส เหมือนคลายทุกข์ ห่างโศรก วิโยคไป จิตสบาย ไม่ไหวสั่น วันฝนจาง อันฝนมา ฟ้าปิด เห็นมิดมืด แล้วกลายจืด สว่างตา คราฟ้าสาง โลกหนอโลก เวียนว่าย ไปตามทาง ไม่ระวัง จะสะดุด หยุดก้าวเดิน อันหนทาง ทุกย่างก้าว ยังยาวห่าง แม้นมัวแวะ กลางทาง ยิ่งห่างเหิน กลกิเลศ ละให้ไกล อย่าได้เพลิน เดี๋ยวจะเดิน ไปไกลหนอ ว่าหล่อไม่เตือน สุขสันต์วันมามาก เอ้ย วันเกิด ฮับ
