หลวงพ่อสอนตั้งจิตไปพระนิพพานในชาตินี้ แบบชาวบ้าน เข้าใจง่ายที่สุด

"ใจมีความรู้สึกว่า ร่างกายของเราก็ต้องตาย ร่างกายสามีก็ต้องตาย บุตร
ธิดาก็ต้องตาย ทุกคนตายหมด ในเมื่อตายแล้วขอตายชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย
เราจะไม่ตายอีก นั่นคือเราต้องการนิพพาน คิดแค่เนี๊ยะทุกวันทำไหวมั้ย ตั้งแต่
เนี๊ยะ ไหวนะ

เอางี้เช้าเอาใหม่ เราตื่นขึ้นมาลืมตาขึ้นมาพับ วันนี้ถ้าเรายังไม่ตายเรายังต้อง
เหนื่อยอยู่ต้องทำงาน แต่ก็ช่างมัน มันยังไม่ตายก็เป็นเรื่องของร่างกายเราไป
บังคับมันไม่ได้ แต่ถ้าตายเมื่อไรขอไปนิพพานวันนี้

พอก่อนจะนอนจะหลับคิดว่าเราหลับนี่เราจะตื่นหรือไม่ตื่นก็ไม่ทราบ มันอาจจะ
ตายก่อนตื่นก็ได้ จะตายเวลาไหนก็ช่างเราต้องการนิพพาน"

(แล้วก็ใช้คำภาวนาว่า "นิพพานสุขัง" นี่จำกัดเลยนะ
เอางี้นะ เอางี้นะ ต้องภาวนาว่า นิพพานสุขัง นิพพานสุขัง
นึกในใจ นึกช้าๆแบบสบายๆ ถ้าทำอย่างนี้ทุกคน
ถ้ามันจะตายจริงๆจะไปนิพพานทันที)


ที่มา : จากวีดีโอ "หลวงพ่อฤาษีตอบปัญหา A" เว็บ youtube
ความดีนี้ปฏิบัติเพื่อบูชาแด่ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ทุกๆพระองค์ และหลวงพ่อฤๅษีลิงดำพ่อที่เคารพรักเป็นที่สุด เพื่อสร้างบารมีไปพระนิพพานในชาตินี้ที่เดียวเท่านั้น

 

กราบหลวงพ่อครับ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

 

... สาธุ สาธุ สาธุ ...
... ขอกราบคุณพระพุทธเจ้าไม่มีประมาณ คุณพระธรรมเจ้าไม่มีประมาณ คุณพระสังฆเจ้าไม่มีประมาณ ...
... ลูกตายเมื่อไหร่ ลูกขอไปพระนิพพานที่เดียว ลูกไม่ขอเกิดอีกขอรับ ...
... การเกิดเป็นทุกข์ยิ่ง การอยู่การทรงขันธ์เป็นทุกข์ยิ่ง ... พระนิพพานเป็นบรมสุขอย่างยิ่ง ...

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัยเจ้า อันเป็นแก้วที่ประเสริฐที่สุดในชีวิตลูก เป็นรัตนล้ำค่าที่สุดที่มีแต่ให้ โดยไม่มีข้อแม้
ให้มาตลอดอนันกาล ให้ไม่มีที่สิ้นสุด ให้โดยไม่มีพิษภัยใดๆ และให้โดยไม่มีส่วนเหลือ ...


... ด้วยเศียรเกล้านบนอบ และกำลังใจเคารพยิ่งยวด สุดจะประมาณได้หมด ...
... ^__^ ...
... _/|\_ ...

ประทีป

 

อนุโมทนาในธรรมทาน ทั้งหมดทั้งมวล สาธุ สาธุ สาธุ

 

กราบนมัสการหลวงพ่อครับ สาธุ

 

กราบหลวงพ่อคะ สาธุ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

 

คาถาขีณาสวา อนิยตา และนิพพานสุขัง
ขีณาสวาอนิยตา และ นิพพานสุขัง

เมื่อวันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๐๖ เวลาเที่ยงเศษ เจริญสมณธรรมหลัง อาหารเพล
ตอนนี้จิตสบายมาก แล้วใช้ภาวนาว่า ขีณาสวาอนิยตา อารมณ์สบายแล้วก็เจริญ
ต่อไป จนกระทั่งมีความสบายถึงที่สุด มีอารมณ์ว่างจากกิเลสทุกประการ มี
อารมณ์ผ่องใสใจเป็นสุข สุขในที่นี้เราจะพิจารณากันไม่ได้ ว่าอะไรมันสุขแค่
ไหน เป็นสุขที่เราไม่เคยพบไม่เคยเห็น เป็นสุขที่ไม่อยากจะถอนตัว ต่อไปก็พบองค์
สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาอีก เพราะว่าท่านที่ปรารถนาพุทธภูมินี่เขาไม่ทิ้ง
พระพุทธเจ้า หรือว่าท่านที่เป็นสาวกภูมิก็เหมือนกัน ถ้าทำจิตถึงขนาดนี้แล้ว
เขาไม่ทิ้งพระพุทธเจ้า เกาะพระพุทธเจ้ากันแจ เหมือนกับเกาะสังฆาฏิ พบแล้ว
จึงทูลถามสมเด็จพระทรงธรรม์ว่า อันนี้เป็นคาถาสำหรับวิปัสสนาญาณใช่ไหม
ท่านก็ตอบว่าใช่ แล้วจึงถามต่อไปว่า เมื่อได้ดีแล้วเต็มที่แล้วมีอะไรต่ออีก
สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าก็ตรัสว่ามี เมื่อจิตเป็นสุขดีแล้วก็ใช้คำภาวนาว่า
"นิพพานสุขัง"(อ่านว่า นิพพานะสุขัง) ท่านว่าอย่างนั้น

เป็นอันว่าเม่อท่านถามองค์สมเด็จพระบรมสุคต ท่านตอบว่าต่อไปก็ภาวนาว่า
นิพพาน สุขัง เมื่อจิตถึงนิพพานแล้ว คืออทิสมานกาย เข้าไปถึงนิพพานแล้ว ให้ทำ
ความรู้สึกว่าจิตนิ่งสงบมาก คำว่าให้ทำความรู้สึกนี่ ไม่ใช่นึกเอาเฉยๆ คือควบคุม
กำลังจิตให้ว่างจากสรรพกิเลสทั้งหมด ไม่มีอะไรเหลือ

เมื่อจิตสงบมากแล้วก็ยกอารมณ์ขึ้นสู่พระนิพพาน ภาวนาว่า "นิพพานสุขัง" จิตขึ้น
สู่พระนิพพาน คือมีอารมณ์ ว่าง อารมณ์รักพระนิพพาน ชื่นใจในพระนิพพาน มีอา
รมณ์สุข มีอารมณ์สงัด มีความเยือกเย็น ตอนนี้ให้ใช้อารมณ์ภาวนาว่า นิพพานสุขัง
ถ้าเราเป็นสุกขวิปัสสโก ก็ถืออารมณ์เป็นสำคัญ สำหรับท่านที่ได้วิชชาสามอันดับหนัก
ที่ได้มโนมยิทธิก็นำอทิสมานกายเข้าไปสู่แดนนิพพานเลย หรือว่าท่านที่ได้อภิญญา
สมาบัติก็นำ อทิสมานกายเข้าไปสู่แดนนิพพานได้เลย อารมณ์เป็นสุข
ภาวนาว่า "นิพพานสุขัง" สำหรับท่านที่เป็นวิชาสาม หรือเตวิชโช เตวิชโชนี่เห็นพระนิพพาน
ก็ภาวนาว่า นิพพานสุขัง จิตเป็นสุข แต่ว่าสำหรับท่านสุกขวิปัสสโกไม่เห็น จิตเป็นสุข
มีอารมณ์ว่างจากราคะ ว่างจากโลภะ ว่างจากโทสะ ชั่วขณะนั้นให้ใช้คำภาวนาว่า
"นิพพานสุขัง" จิตจะได้จับพระนิพพานเป็นอารมณ์

จากหนังสือสมบัติพ่อให้

 

ขอบคุณจ้ะ

 

ไม่ใช่ทำเล่นๆนะจัดเป็นมรณานุสติกรรมฐาน ตัดสังโยชน์บ่อยๆนี่ไปไว