พรหมวิหาร ๔ คุมศีล โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

พรหมวิหาร ๔ คุมศีล โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง


การเจริญพระกรรมฐานมีความสำคัญคือที่ฌานสมาบัติ ทีนี้เรื่องของฌาน
สมาบัติ การที่จะก้าวเกินไปคิดว่าฌานสำคัญอย่างยิ่งมันก็ไม่ได้ ก่อนที่เราจะ
เข้ามาถึงฌานนั่นก็คือ ต้องระมัดระวังศีลให้มาก อย่าเป็นผู้บกพร่องในศีล ถ้า
เราเป็นผู้บกพร่องในศีลก็ชื่อว่าเราจะหาสมาธิจิตในฌานสมาบัติไม่ได้เลย ยิ่ง
วิปัสสนาญาณด้วยแล้วยิ่งแล้วกันใหญ่เพราะการใช้ปัญญาผู้ที่มีจิตเข้าถึง
วิปัสสนาญาณเป็นผู้มีปัญญารู้แจ้งเห็นจริง ตามความเป็นจริง นี่การที่รู้แจ้ง
เห็นจริงตามความเป็นจริง ยอมรับนับถือความเป็นจริงเขาไม่มีศีลขาด ไม่บกพร่อง
ในศีล ซึ่งปัญญาไม่ได้ คนที่บกพร่องในศีลจะถือว่าเป็นผู้มีปัญญาไม่ได้ โดยคน
ที่บกพร่องในศีลจะหาว่าจิตทรงไว้


ถ้าเราระลึกนึกถึงอยู่ว่า ศีลสิกขาบท ๒๒๗ ข้อ มีอะไรบ้าง เรามีความระมัดระวัง
ไม่ยอมละเมิดศีล ไม่ยอมให้ศีลบกพร่องตั้งใจควบคุมศีลไว้ด้วยดี อย่างนี้เขา
เรียกว่าศีลานุสสติกรรมฐานจิตเองก็เป็นฌาน ฌานโดยอำนาจของศีล ถ้าศีล
ของเราบกพร่องก็แสดงว่าอารมณ์ใจของเราเลวเกินไป เมื่ออารมณ์เลวอารมณ์
ชั่วแม้แต่ศีลซึ่งหยาบกว่าสมาธิเรายังทรงไม่ได้ เราจะเอาสมาธิมาจากไหน
ฉะนั้นการเจริญพระกรรมฐานความสำคัญอันดับต้นก็คือศีล ต้องทรงไว้


การที่จะทรงศีลไว้จะทำอย่างไร ก็ต้องมีพรหมวิหาร ๔ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมี
เมตตาความรัก กรุณาความสงสาร มุทิตาไม่อิจฉาริษยาใคร พลอยยินดีเมื่อ
บุคคลอื่นได้ดี อุเบกขามีอารมณ์วางเฉยตามกฎของกรรม อะไรที่หลีกเลี่ยงไม่
ได้ก็ไม่ทำใจให้เร่าร้อน เพราะอะไร เพราะเรามีศีลบริสุทธิ์ มันจะเป็นยังไงก็ช่าง
มัน ศีลย่อมไม่ยังบุคคลให้เดือนร้อน ตายแล้วไม่ได้รับความลำบาก การที่จะมี
ศีลได้ก็ต้องมีพรหมวิหาร ๔ การเป็นคนไม่นั่งนิ่งดูดายใช้เป็นเครื่องสังเกต ใคร
เขาทำอะไรเราก็มีจิตเมตตา กรุณา มีความรัก มีความสงสาร สิ่งใดที่ไม่เกิน
วิสัยที่เราจะช่วยได้ เราก็ช่วย สิ่งใดที่ไม่เกินวิสัยที่เราจะแนะนำได้เราก็แนะนำ นี้
ด้วยอำนาจพรหมวิหาร ๔ จะสังเกตว่าคนที่มีพรหมวิหาร ๔ ไม่มีอาการนิ่งดูดาย
ไม่มองเห็นความทุกข์ของบุคคลอื่นเป็นกีฬาของเรา มีจิตใจใคร่อยู่เสมอที่จะ
เกื้อกูลบุคคลอื่นให้มีความสุข


นี้เป็นเครื่องสังเกตใจเรานะ ใจบุคคลอื่นเขาเป็นอย่างไรก็ช่างเขา พระพุทธเจ้า
กล่าวว่า อัตตนา โจทยัตตานัง จงเป็นผู้เตือนตนด้วยตนเอง ที่เราจะใช้มหาสติ
ปัฏฐานสูตร เราก็ใช้จิตเป็นตัวยืน เรายืนตรงไหนล่ะ เวลานี้เราก็มายืนอยู่ที่ตรง
พรหมวิหาร ๔ วันทั้งวัน เราเคยอยากจะไปฆ่าใครเขาไหม อยากจะไป
ประทุษร้ายเขาไหม อยากจะลักทรัพย์ลักขโมยของเขาไหม อย่างนี้เป็นต้น โดย
เฉพาะอย่างยิ่งฆราวาสก็ควบคุมก็ควบคุมด้วยศีลห้าหรือศีล ๘ สามเณรควบคุม
ในศีล ๑๐ พระควบคุมในศีล ๒๒๗ แต่ความจริงศีล ๒๒๗ นี้ ยังไม่ครบถ้วน
สำหรับพระ อภิสมาจารย์มีมากกว่านั้น จะต้องระมัดระวังจริยาให้มาก นี่ถ้าเราไม่
แน่ใจว่าเราจะมีศีลบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ ก็เอานวโกวาทไปนั่งอ่านไว้เสมอ จะ
ได้รู้ว่าอะไรมันเป็นศีลสำหรับพระ อย่าให้บกพร่องในศีล ความบกพร่องในศีล
ไม่มีเราก็ทราบได้ว่า เราต้องเป็นผู้ทรงพรหมวิหาร ๔ การที่จะทรงพรหมวิหาร
๔ ครบถ้วนหรือไม่ก็ต้องอาศัยพิจารณาจิตของตัวเอง ในจิตตานุปัสสนา ท่าน
ว่าอย่างไรก็ช่าง ท่านว่าเราเอาใจจับทรงไว้ซึ่งพรหมวิหาร ๔ และศีลให้บริสุทธิ์
วันทั้งวัน คืนทั้งคืน ใคร่ครวญอยู่เสมอ ถึงศีลของเรา ในเมื่อเราใคร่ครวญแบบ
นั้นแล้วศีลมันก็ไม่ไปไหน



คัดลอกธรรมะจากหนังสือกรรมฐาน 40 เรื่อง พรหมวิหาร ๔ คุมศีล โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง
ความดีนี้ปฏิบัติเพื่อบูชาพระรัตนตรัย และหลวงพ่อฤาษีลิงดำเป็นที่สุด

 

กราบหลวงพ่อครับ สาธุดีมากๆเลยครับ และตอนนี้ผมก็ได้ตั้งใจปฏิบัติรักษาศีล5ให้ดีที่สุดด้วยครับ

 

กราบ กราบ กราบ นมัสการหลวงพ่อที่เคารพรักยิ่ง เจ้าค่ะ

 

สาธุธรรม ขอกราบในคำสอนของหลวงพ่อฤาษีค่ะ