เมื่อพระอภิญญาท่านว่า...

เรื่องเชยแหลก
คนไทยที่ไปอเมริกาน่ะ ยิ่งกว่าบ้านนอกเข้ากรุงเสียอีก มีเรื่องเชยๆน่าขําเยอะเลย ตอนมาใหม่ๆก็ไปเที่ยวNiagara Fall กัน ขับรถกันไปตามประสาคนตังค์น้อย ก็แวะทานข้าว โอ้โฮ เมนูเป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้นเลย ตัวเองชอบทานเนื้อก็เลยจิ้มไปที่ Halibut steak เพราะเสตกมันก็เนื้อนี่ ส่วนเพื่อนอีกคนชอบทานปลา ก็เอานิ้วจิ้มไปที่Fillet mignon พอเขาเอามาให้ ปรากฏว่า Fillet mignon ก็คือsteak อย่างดี ส่วน Halibut steak ก็คือปลา ใครจะไปรู้ว่ามีปลาชื่อHalibut ผลก็คือต้องแลกจานกัน ดีว่าสั่งคนละอย่าง ไม่งั้นละก็ ผิดหวังทั้งคู่ อิอิ [Embarrass

 

ต่อเรื่องเชยๆ
พอมาถึงบ้านเพื่อนปุบ(จากสนามบินวันแรก) เพื่อนคนนึงก็เข้าไปอาบนํ้า เจ้ากรรม ห้องนํ้าที่อยู่มีสองปุ่มนํ้าร้อนและนํ้าเย็นแต่เขาเขียน Cold ไว้ทั้งสองปุ่ม เพื่อนก็เปิดเอาปุ่มนึง ออกมาจากห้องนํ้าตัวสั่นงั่กๆเลย บอกว่า"ไอ้นํ้าเมืองนอกนี่มันเย็นจริงๆหว่ะ" เลยถามว่าทําไมไม่เปิดนํ้าร้อนผสมเอา ตอบ"มันเขียน นํ้าเย็นไว้ทั้งสองปุ่ม เลยเลือกเปิดเอาปุ่มเดียว" เวรกรรม ขํากันจะตาย
ยังมีีอีกเยอะนะคะ วันนี้ราตรีสวัสดิ์พระรัตนตรัยค่ะ

 

คุณน้อง(ราศรี)กลับมาที่เมือง New Jersey USA แล้วพร้อมด้วยมังกรสองตัว สีนํ้าตาล ยาวเกือบเมตร มาฝากคู่บุญ ไม่ทราบว่่าทําไมเขาจึงชอบนักหนา คุณน้องฝากความคิดถึงมายัง ท่านอ toplus99และทุกๆท่านค่ะ

 

การกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์

https://www.youtube.com/watch?v=7T6Koelgjz0

 

ไม่ได้บอกว่าจะปิดกระทู้นี้นะครับ...
เพียงแต่พยายามจะไม่มาเล่าเรื่องยาวในกระทู้นี้อีก..

ปล่อยทิ้งไว้ไปเรื่อยๆตามกาลเวลาเท่านั้นเอง

 

เย็นใจเย็นกาย ท่านเจ้าของบ้านมาแล้ว นั่งรอเจ้าของบ้าน เหมือนสาวเจ้ารอหนุ่มคนรักไงไม่รู้อ่ะครับ แหะๆอย่าโกรธผมนะครับ

 

ฟังพระให้พรกันนะคะ
บทสวดให้พร - ยถา สัพพีบทสวดให้พร - ยถา สัพพี



อนุโมทนารัมภคาถาแปล

ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง
ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ ฉันใด
เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ
ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วแต่โลกนี้,
ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วได้ ฉันนั้น.
อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง
ขออิฏฐผลที่ท่านปรารถนาแล้วตั้งใจแล้ว
ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ
จงสำเร็จโดยฉับพลัน
สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา
ขอความดำริทั้งปวงจงเต็มที่
จันโท ปัณณะระโส ยะถา
เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ
มะณิ โชติระโส ยะถา
เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสวควรยินดี ฯ

มาฟัง เสียงเจริญพระพุทธมนต์ @ kidsdee.org กันเถอะ

พุทธชัยมงคลคาถา แบบดนตรีประกอบ
พุทธชัยมงคลคาถา เสียงพระ
พระคาถาชินบัญชร
โพชฌงคปริตร (เสียงสวดมนต์)
พระรัตนตรัย (สรภัญะ)
แผ่เมตตา (สรภัญะ) /แผ่เมตตาเสียงพระ
โพชฌงคปริตร (สรภัญะ)
บารมี 30 ทัศ (เวอร์ชั่น 1) บารมี 30 ทัศ (เวอร์ชั่น 2)
พระคาถายอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก
บทพระพุทธคุณ (สรภัญญะ)
พระคาถามงคลจักรวาลทั้งแปดทิศ
พระคาถาป้องกันภัยทั้งสิบทิศ
พระคาถาเชิญชุมนุมเทวดา มหาเมตาครอบจักรวาล
ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร (แปล) หลวงพ่อสุวัฒน์ ทำวัตรเช้า (แปล)
ทำวัตรเย็น (แปล)
พระอภิธรรม 7 คัมภีร์
พระอาการวัตตาสูตร
บทสวดให้พร - ยถา สัพพี
http://www.kidsdee.org/yatha.phย
*********************************
ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

ดูท่าว่า..คุณกราบ123 นี่ดูจะปัญญาสูง รับรสพระธรรมมามาก

ผมก็อยากเรียนรู้ผู้มีปัญญา จากคุณเหมือนกัน ดูทีรึว่าจะมีปัญญามากแค่ไหน?

หากว่าดีจริงจะได้เอาไปเป็นแบบอย่างได้
เพราะก็รู้ว่าตนเอง..มันโง่อยู่มาก...

อุตส่าห์หนีมาอยู่จักรวาลคู่ขนาน
..แล้วยังมาเจอคนฉลาดมากๆ อีกจนได้

" ว่างๆแวะเวียนมาได้นะครับ...อย่าแค่โฉบไปมา ให้เหม็นเปรี้ยว ไปเปล่าๆ!!!!"

 

เห็นคุณน้องRasri พูดถึงศาลาโกหก เลยเอามาฝากค่ะ รอท่านระมิงค์อยู่นาน นึกว่าจะใช้เจโตให้เป็นประโยชน์
ศาลาโกหก
พ.ศ.นี้ยังมีอยู่ที่ปทุมธานี
โดย จีรพันธ์ สมประสงค์
ห่างจากโรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานีขึ้นไปทางเหนืออีกไม่ไกลมากนัก (ประมาณ 3 กิโลเมตร) ปัจจุบัน ยังมีศาลาขนาดใหญ่ทรงโบราณปรากฏให้เห็นอยู่หลังหนึ่ง ศาลาหลังนี้ไม่ใช่ศาลาวัด แต่เป็นศาลาที่รู้จักกันมานานของชาวบ้านแถบนี้ตั้งแต่บ้านบางกระแชง บ้านท้องคุ้ง จนถึงบ้านพร้าว บ้านถั่ว ว่าศาลาโกหก (ชาวบ้านออกสำเนียงเรียกสาลาขี้ปด)เดิม ศาลาโกหกนี้น่าจะถูกสร้างเป็นศาลาริมทาง มีโครงสร้างเป็นไม้ไผ่และมุงหลังคาด้วยจาก แต่ต่อมากิจกรรมที่ใช้ศาลาเป็นส่วนประกอบมีมากขึ้นและเป็นที่นิยมแพร่หลาย โดยเฉพาะอย่างการเล่านิทาน จึงทำให้ผู้มีจิตใจบุญร่วมกันอุทิศทุนทรัพย์สร้างเป็นศาลาถาวรให้เห็นจนทุก วันนี้
ตาม ถนนที่ตัดผ่าคือด้านทิศเหนือ และทิศใต้ บันไดขึ้นศาลามีด้านละ 3 ขั้น แต่เติมถนนที่ตัดผ่ากลางศาลานี้เป็นถนนที่ปูด้วยแผ่นอิฐดินเผาขนานใหญ่ปู เรียงซ้อนกันยาวตลอด แต่ปัจจุบันได้เปลี่ยนแปลงเป็นทางเดินคอนกรีตทั้งหมด ถนนนี้เดิมเริ่มที่บ้านกระแชง ยาวขึ้นไปทางเหนือถึงบ้านมอญท้องคุ้ง ถึงปากคลองบ้านพร้าวและถึงบ้านถั่ว
สภาพ ที่พบศาลาโกหกปัจจุบัน (สำรวจครั้งล่าสุดเมื่อ 3 ก.พ. 35) ศาลาโกหกหลังนี้สร้างเป็นศาลาทรงไทยแบบผสม ทรงสูงมีขนาดใหญ่ยกพื้นขึ้นสูงมีหลังคาโค้งชั้นเดียว สร้างไว้คร่อมถนน ที่นั่นบนศาลามีลูกกรงเป็นพนักพิง ปัจจุบันโครงสร้างส่วนใหญ่เป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก ตัวพื้นนั่งบนศาลาทั้งสองด้านเป็นพื้นไม้สัก มีเสาศาลาทั้งหมด 12 ต้น เป็นเสาไม้สัก หลังคาศาลามุงด้วยกระเบื้อง มีบันไดทางขึ้นศาลา 2 ด้านประวัติ ผู้สร้างศาลาโกหกไว้เป็นถาวรหลังนี้ เท่าที่พอจะค้นพบได้พบว่า คุณพระรัตนจักร (ก, อัมระปาล) กับนางแปลก อัมระปาล ภรรยาเป็นคนสร้างไว้ให้คนเดินทางได้พักอาศัย , พักผ่อน เป็นบุญกุศลอย่างยิ่ง โดยมีหลักฐานจารึกเป็นตัวอักษรด้านบนศาลาว่า ศาลานี้ได้สร้างขึ้น เมื่อปี พ.ศ. 2470 นับจนบัดนี้ก็ประมาณได้ 65 ปีมาแล้ว บริเวณห่างออกไปทางทิศใต้ของศาลาประมาณ 10 เมตร ยังได้พบร่องรอยสำคัญอีกแห่งหนึ่งที่ได้สร้างขึ้นมาคู่กับศาลานี้ คือ บ่อน้ำคอนเกรีตรูปสี่เหลือมขนาดใหญ่ ลึกประมาณ 4 เมตร มีปากบ่อกว้างประมาณ 2 เมตรครึ่ง ที่ตัวบ่อน้ำด้านหน้ามีตัวอักษรจารึกไว้ว่า บ่อน้ำนี้ได้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2471 ห่างจากปากบ่อประมาณ 2 เมตร ทำเป็นรั้วกั้นคอนกรีตล้อมรอบอีกชั้น ที่แปลกมากๆคือ บ่อน้ำแห่งนี้จะไม่มีวันแห้งเลย เพราะจะมีตาน้ำซึมเข้ามาภายในบ่อตลอดเวลาศาลา โกหกน่าจะมีจุดมุ่งหมายใหญ่ในการสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่พักผ่อนของคนทั่วไป และคนที่เดินทางผ่านจะได้มานั่งพักผ่อน หรือเป็นที่พบปะกันในยามว่างจากการงานเพื่อพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ประสบการชีวิตซึ่งกันและกัน แต่ต่อๆมาจึงกลายเป็นที่ชุมนุมของเด็กๆ ตลอดจนคนหนุ่มสาวเพื่อนั่งฟังผู้ใหญ่เล่านิทาน หรือเล่าประสบการณ์ให้ฟัง ศาลาโกหกนี้เมื่ออดีตที่ผ่านมาเคยมีผู้สร้างละครเวที นำไปสร้างเป็นเรื่องราวละครทีวีเป็นตอนๆ อันเป็นที่นิยมอย่างมากมาแล้วอีกด้วย โดยเฉพาะตัวละครเอกผู้เล่านิทาน ชื่อ ตาทุ้ย ด้วยแล้วถามรุ่นพ่อ รุ่นแม่ ยังรู้จักกันดีเลยทุกวันนี้ จุด มุ่งหมายอีกอย่างหนึ่งของการสร้างศาลาโกหก ก็คือเพื่อจะทำให้เป็นจุดรวมคนโดยการนำเอานิทานมาเป็นตัวล่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนแก่ๆ จะมีจิตวิทยาในการเล่านิทานอย่างมากโดยมักจะนำเอาเรื่องผีสางนางไม้เท็จจริง บ้าง มาเล่าดึงดูดเด็กๆให้ติดตามเล่าจนจบ แต่ในส่วนลึกของนิทานแต่ละเรื่องก็เป็นการแทรกคติสอนใจ ให้เกิดปัญญา ได้คิดทั้งสิ้น มิใช่เล่าเรื่องส่งๆไปอย่างไม่มีจุดหมาย ในการเล่านิทานมักจะนิยมเล่าในเวลากลางคืน ตั้งแต่ประมาณ 1 ทุ่มเป็นต้นไป โดยเรื่องนี้ผู้เฒ่าผู้แก่จะบอกเสมอว่า ถ้าเล่านิทานในเวลากลางวันแล้วเทวดาจะสาปแช่ง (คงเป็นเพราะเทวดาไม่ได้ฟังนิทานด้วยกระมัง) แต่ในแง่ของความเป็นจริงคงเป็นเพราะ เวลากลางคืนมีบรรยากาศเป็นที่ลึกลับกว่าเวลากลางวันนั่นเอง ต่อมาการเล่านิทานนี้ได้แพร่หลายมากขึ้น จนถึงมีการแข่งขันการเล่านิทานเป็นเรื่องเป็นราว การเล่ามีตั้งแต่การเป็นแบบร้อยแก้ว ร้อยกรอง เล่าเป็นเพลงร้องพื้นบ้าน ไปจนถึงการเล่าเป็นเรื่องแบบขับเสภา มีปี่กลองประโคมโหมโรงเลยก็มี
เขียนโดย KunGIndY ที่ 04:42
GoSiX: ศาลาโกหก

 

เห็นคุณน้องRasri พูดถึงศาลาโกหก เลยเอามาฝากค่ะ รอท่านระมิงค์อยู่นาน นึกว่าจะใช้เจโตให้เป็นประโยชน์
ศาลาโกหก

ระยะนี้เจ็บเนื้อเจ็บตัว..เอ๊ย..เก็บเนื้อเก็บตัว เจ้าข้าฯ...
สังเกตไหมล่ะครับ...พวกเราแต่เก่าก่อน เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยออกมาโพสกันสักเท่าไรนิ...
ที่เคยฮา...เดี๋ยวนี้ชักจะฮาไม่ค่อยออก...
จากที่เคยต้องฟันฝ่ากับเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้...ก็ผ่านมาได้แล้วหลายรายการ...
แต่ปัจจุบันสมัย กลับต้องเจอเรื่องที่ต้องบอกว่า เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่ง ต้องพูดซ้ำซัก10รอบเห็นจะได้...แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องทำมันให้สำเร็จจนได้ แม้จะไม่รู้ว่าทำได้ยังไง
ถ้าทำสำเร็จได้นะ...จะกราบตัวเองสัก3ที แล้วล้างมือในกะละมังใบละ20บาท ลาจากยุทธภพ หลบไปแอบภูมิใจในป่าคนเดียว คงจะเป็นความภูมิใจครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในชีวิต...ถ้าทำได้นะ...

 

ไม่ตลก...!!

คุณจะไปสั่งก๋วยเตี๋ยว เส้นเล็ก ใหญ่แห้งน้ำที่ไหนก็ไป..เชิญตามสบาย

=====

เข้าพรรษานี้ไม่ใช่คนใจดีนะจะบอกให้...เดี๋ยวฟัดแหลก ยิ่งพักนี้บ้าๆอยู่ด้วย

กราบ 123 เพิ่งเข้ามาซิท่า.. ซ่าไม่ถูกที่ซะม้าง

พวกอ้างคำพระบาลี...อ้างพระไตรปิฏก เล่มโน่นนี้ยาวพืด
หรือหยิบยกบางช่วงบางตอน ตามที่ตัวเองชอบใจ หวังข่มคนอื่นตามทิฏฐิของตัวเอง
โดยเฉพาะสายสำนักสามแยก เพชรบูรณ์...นี่ดูจะไม่โฉลกกันเอาซะเลย

นี่ผมด่าเสียหมา ไล่หนี มาเยอะแล้วนะฮ่ะ ในกระทู้นี้เนี่ย

คิดไม่เหมือนกันเห็นแย้งก็เอาแต่พอดี อย่ามาโพสยียวนอวดฉลาด...ข่มคนอื่น

พูดชัดๆอย่ามากวน...ผมไม่ใช่พระ ไม่ใช่นักกรรมฐานวิปัสสนา...สายเมตตา.. ใจเย็น

เป็นแค่คนโง่ๆ..ที่เล่าเรื่องโม้ๆ เพราะฉนัั้นไม่จำเป็นต้องสร้างภาพว่าเป็นคนดี มีคุณธรรมอะไร@!
=====

สงสัยยังไม่รู้ฤทธิ์กันซะแหล่ววว
+++

 

อันนี้ต้องขอชมจากใจว่า ฉลาด...
ที่ว่าฉลาด เพราะว่า ไม่เคยบอกใครว่าเป็นคนดี มีคุณธรรม งั้นถ้าจะทำไม่ดีขึ้นมาบ้างล่ะก็ มันก็ว่ากันไม่ได้ใช่ป่ะ เพราะไม่เคยบอกสักคำว่าเป็นคนดี...

แต่จะให้ดีต้องบอกไปด้วยว่า ข้าฯนี่แหละ บ้า...
อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา
งั้นคนบ้าจะทำอะไร จะเล่าอะไร จะพูดอะไร ย่อมได้หมด ใครขืนถือสาคนบ้าเข้า นี่มันจะบ้าหนักกว่าคนบ้าซะอีกนะ...ใช่ป่ะ...
ดังนั้นเป็นคนบ้าด้วยนี่แหละดีครับ...คนบ้าทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด...

เอ้า...ว่าแล้ว ลุยไปโลด...อิอิอิ...
ใครจะเป็นปี่...เดี๋ยวผมเป็นขลุ่ยให้เอง...

 

มีท่านหนึ่งถามว่า ถ้ากําลังทําสมาธิแล้วผายลมจะบาปไหม? หรือว่าเป็นอานาปา เลยเขียนมาถามท่านผู้รู้ค่ะ

ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

ก็ขอกราบสวัสดีครับแม่ต้อย..ไม่ได้สนทนาพาทีกันนานพอสมควรนะครับ
หวังว่า สุขภาพร่างกายกายใจคงแข็งแรงดีนะครับ

ขอตอบตามความรู้สึก ที่ไม่ใช่แบบผู้รู้นะครับ...ถ้าผู้รู้ตอบคงจะเป็นป๋ามิงค์น่าจะให้คำตอบได้ดีกว่า

..ในการที่ผู้ความตั้งใจที่จะทำสมาธิ ถือเป็นสิ่งดี สิ่งมงคลสูงแก่ชีวิต ตามลำดับขั้นของชาวพุทธคือ ทาน ศีล สมาธิ ปัญญา

การจะที่คิดมุ่งหวัง ตั้งใจในการที่จะบำเพ็ญสมาธิ มิใช่ของง่ายสำหรับผู้มีจิตใจหยาบกระด้าง ไม่มีความคิดเชื่อในเรื่องการพัฒนาจิตวิญญาณที่ถือเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่งของสิ่งที่มีชิวิตที่เรียกกันว่า " มนุษย์ "

การบำเพ็ญสมาธิ ต้องใช้ความเพียร ความเชื่อ ความศรัทธาที่มากพอสมควร มิใช่ของง่ายเลย ที่ใครคนหนึ่ง ที่อยู่ดีๆจะให้มานั่งนิ่งๆแล้วกำหนดดูลมหายใจ หรือบริกรรมภาวนาใดๆแบบจดจ่อได้นานๆ เพราะมันขัดกับธรรมชาติของจิตอันกิเลสที่มันบ่มเพาะสะสมฝังลึก มาเนิ่นนานในขันธ์5 จนเป็นเหตุให้เกิดวัฏฏะสงสารหลงเกิด หลงตายวนเวียนในกองทุกข์อยู่ร่ำไป

เพียงมีความเห็นชอบก็ถือเป็น.. บุญ มีความเพียรชอบก็ถือเป็น...บุญ
ส่วนอาการทางกาย ปฏิกิริยาของร่างกายที่เกิดในระหว่างที่บำเพ็ญสมาธิ ก็ย่อมเกิดกับบุคคลทุกคน..ส่วนจะมากจะน้อยก็ต่างกันไป เช่น..นั่งๆสมาธิแล้ว ดันเกิดการเรอเสียงดัง..เอิกอากๆ
หรือตดดัง...ปุ๋งปั๋ง หรืออื่นๆเช่น ท้องร้องดัง..โครกคราก ฯลฯ อย่างนี้ก็มี

บางครั้งในหมู่สาธาณะชนก็อาจทำให้เจ้าตัว รู้สึกอับอายขายหน้า จนไม่กล้าไปนั่งบำเพ็ญสมาธิร่วมกับคนอื่นเอาได้เหมือนกันเพราะทำสมาธิเมื่อไรเป็นอาการอย่างนี้ทุกที บางทีก็อาจเพราะผลอดีตกรรมบางอย่างเป็นอุปสรรค ....อันนี้ก็ถือเป็นเรื่องปกติไม่แปลก..อย่าไปท้อถอยมัน

อาการเช่นนี้ก็ต้องใช้ความเพียรค่อยๆปรับสภาพธาตุขันท์ ร่างกายกันไป
แล้วอาการรวนๆจะค่อยน้อยลงจนเป็นปรกติ โดยอาจต้องเลี่ยงการทานอาหารให้น้อยลง ไม่จุกหรืออิ่มเกินไปเพื่อป้องการการเกิดแก๊สในกระเพาะอาหาร

สรุปคือ การผายลมในระหว่างตั้งอยู่ความเพียรสมาธิ...ถือว่าไม่บาป
อย่าทุกข์กังกลจนเกินเหตุ

...ถือเป็นเรื่องดีที่ร่างกายพยายามปรับธาตุ เมื่อจิตใจสงบลง...ร่างกายจะพยามปรับธาตุตัวเองให้สมดุลย์ รักษาซ่อมแซมอวัยวะ ส่วนที่บกพร่องไปด้วย..ไม่งั้นเขาจะพูดกันเหรอครับว่า..."มะเร็งรักษาได้โดยการทำสมาธิ"

ดีกว่าการผายลมในขณะฆ่าสัตว์ ตัดชีวิตหรือทำบาปผิดศิลข้ออื่นๆ

แต่ที่แน่ๆ...ตอนที่เจ้าตัวตด..หรือได้ยินเสียงตดจากใครนั้นก็อย่าได้ขำ หัวเราะ..คิกคักๆเสียงดังจนรบกวนการปฏิบัติของท่านอื่นจนเสียสมาธิเข้าให้ก็พอ..อันหลังนี้แหละ..บาป

====
ปล. ถ้าผมรู้ว่าใครที่นั่งสมาธิแล้วชอบผายลม..... ผมก็ค่อยหลบๆ ถอยห่างก่อน เพื่อสวัสดิภาพของร่างกายตัวเองเหมือนกัน..อิอิ

 

กระผมก็เห็นด้วยกับป๋า Toplus99 ทุกประการครับ...
โดยเฉพาะประเด็นนี้ครับ
ปล. ถ้าผมรู้ว่าใครที่นั่งสมาธิแล้วชอบผายลม..... ผมก็ค่อยหลบๆ ถอยห่างก่อน เพื่อสวัสดิภาพของร่างกายตัวเองเหมือนกัน..อิอิ

 

กราบขอบพระคุณท่านทั้งสองค่ะ
แล้วมีใครบ้างไหมที่หลังจากทําสมาธิแล้วหิวมากๆเลย ตอนนี้นํ้าหนักเลยขึ้นจะเป็นพุงกลมเหมือนน้องแตนแล้ว...Mental strain
ธรรมะสวัสดีค่ะ

 

พุทธศาสนสุภาษิต : หมวดสิ่งที่เป็นการยาก สิ่งที่เป็นได้ยากของคนเรา

กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ
ความได้เป็นมนุษย์เป็นการยาก

กิจฺฉํ มจฺจาน ชีวิตํ
ความเป็นอยู่ของสัตว์เป็นการยาก

กิจฺฉํ สทฺธมฺมสฺสวนํ
การฟังธรรมของสัตบุรุษเป็นการยาก

กิจฺโฉ พุทฺธานมุปฺปาโท
ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้เป็นการยาก
ทุลฺลภํ ทสฺสนํ โหติ สมฺพุทฺธานํ อภิณฺหโส
การเห็นพระพุทธเจ้าเนืองๆ เป็นการหาได้ยาก
***************************
ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

Self-CPR
พยาบาลวิสัญญีศิริราชส่งมาให้ ช่วยอ่านบทความนี้,
สมมุติว่าเป็นเวลาหกโมงเย็น และคุณกำลังขับรถกลับบ้านคนเดียวหลังจากเสร็จสิ้นวันทำงาน คุณรู้สึกเหนื่อยล้าและคับข้องใจเป็นอย่างมาก…

คุณรู้สึกเครียด กดดัน และโกรธจัด….
ทันใดนั้นจู่ๆ คุณก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกอย่างรุนแรง และเฉียบพลัน และความเจ็บนั้นเริ่มแผ่กระจายไป ตามแขนและลามขึ้นมาถึงขากรรไกรของคุณ ถึงแม้คุณอยู่ห่างจากโรงพยาบาล ที่ใกล้บ้านคุณที่สุดเพียงแค่ 8 ก.ม.กว่าๆ เท่านั้น แต่คุณก็ไม่รู้ว่าคุณจะขับรถไปถึงโรงพยาบาลไหวหรือไม่???

แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะ??

คุณเคยได้รับการอบรม เรื่องการผายปอดและนวดหัวใจให้กับผู้ป่วย แต่ผู้อบรมไม่ได้บอก วิธีการปฐมพยาบาลตนเองเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินเช่นนี้ขึ้นกับตัวคุณ!!!

คุณจะเอาชีวิตรอดอย่างไร เมื่อเกิดหัวใจล้มเหลวกระทันหัน ขณะกำลังอยู่คนเดียว?? คนหลายๆ คนอาจเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ขณะอยู่คนเดียว โดยไม่มีใครช่วยเหลือได้ และคนที่มีภาวะหัวใจเต้นผิดปกติเช่นนี้ จะมีเวลาเพียงแค่ 10 วินาทีเท่านั้น ก่อนที่จะหน้ามืดและหมดสติ
หัวใจล้มเหลวเวลาอยู่คนเดียวจะทำอย่างไร??

คำตอบ:::
อย่าตื่นตระหนก คุณสามารถช่วยเหลือตนเองได้ด้วยการ "ไอแรงๆ หลายๆ ครั้งติดต่อกัน" "สูดลมหายใจให้ลึกๆ ก่อนการไอแรงๆแต่ละครั้ง"

*การไอแต่ละครั้งต้องไอให้ยาวๆ ลึกๆ เหมือนตอนคุณพยายามขากเสมหะ ที่ติดอยู่ในลำคอลึกๆ ออกมานั่นแหละ

*การหายใจลึกๆ และไอแรงๆ จะต้องกระทำต่อเนื่องทุก 2 วินาทีโดยไม่หยุด (ย้ำทุกๆ 2 วินาที) จนกว่าคุณจะได้รับการช่วยเหลือจากแพทย์ หรือจนกว่าคุณจะรู้สึกว่าหัวใจกลับสู่การเต้นที่เป็นปกติอีกครั้ง.

การหายใจลึกๆ จะช่วยให้ปอดได้รับออกซิเจน ส่วนการไอแรงๆ นั้นจะทำให้เกิดแรงกระเทือนที่ไปช่วยบีบหัวใจ และช่วยให้เลือดหมุนเวียนได้ และแรงบีบหัวใจจากการไอนี้ จะช่วยให้หัวใจกลับสู่การเต้นปกติได้.

การทำเช่นนี้ จึงทำให้ผู้ประสบอาการหัวใจล้มเหลว สามารถพาตัวเองไปถึงโรงพยาบาลได้.

บทความนี้ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร JOURNAL OF GENERAL HOSPITAL ROCHESTER.

บอกต่อคนที่คุณรู้จัก ให้มากที่สุดเท่าที่คุณสามารถทำได้ เผื่อว่ามันอาจจะช่วยชีวิตของพวกเขาได้. อย่าประมาทคิดว่าหัวใจล้มเหลวไม่มีทางเกิดขึ้นกับคุณ ทุกวันนี้สภาพการใช้ชีวิตในยุคปัจจุบัน ทำให้คนเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน สามารถเกิดกับคนได้ทุกวัย.

อย่าลืมส่งบทความนี้ต่อให้กับเพื่อนของคุณและคนอื่นๆ ให้มากที่สุด

 

พุทธศาสนสุภาษิต หมวดตน

พุทธศาสนสุภาษิต


คำแปล

อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย.


ชนะตนนั่นแหละ เป็นดี.

อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม.


ได้ยินว่าตนแล ฝึกได้ยาก.

อตฺตา สุทฺนฺโต ปุริสสฺส โชติ.


ตนที่ฝึกดีแล้ว เป็นแสงสว่างของบุรุษ.

อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ.

ตนแล เป็นที่พึ่งของตน.
อตฺตา หิ อตฺตโน คติ. ตนเทียว เป็นคติของตน.
อตฺตา หิ ปรมํ ปิโย. ตนแล เป็นที่รักยิ่ง.
นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ. ความรัก (อื่น) เสมอด้วยตนไม่มี.
อตฺตนา ว กตํ ปาปํ อตฺตนา สงฺกิลิสฺสติ. ตนทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง.
อตฺตนา อกตํ ปาปํ อตฺตนา ว วิสุชฺฌติ. ตนไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจดเอง.
อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา. มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด.
อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา. บัณฑิต ย่อมฝึกตน.
อตฺตานํ ทมยนตฺติ สุพฺพตา. ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตน.
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ. ผู้มีตนฝึกดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้ยาก
โย รกฺขติ อตฺตานํ รกฺขิโต ตสฺส พาหิโร. ผู้ใดรักษาตนได้ ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย.
อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ. ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก ก็ควรรักษาตนนั้นให้ดี.
ปริโยทเปยฺย อตฺตานํ จิตฺตเกฺลเสหิ ปณฺฑิโต. บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต.
อตฺตานญฺเจ ตถา กยิรา ยถญฺญมนุสาสติ. ถ้าพร่ำสอนผู้อื่นฉันใด ก็ควรทำตนฉันนั้น.
อตฺตนา โจทยตฺตานํ. จงเตือนตนด้วยตนเอง.
ปฏิมํเสตมตฺตนา. จงพิจารณาตนด้วยตนเอง.
ทุคฺคา อุทฺธรถตฺตานํ ปงฺเก สนฺโนว กุญฺชโร. จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น.
อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ. จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน.
อตฺตานญฺจ น ฆาเตสิ. อย่าฆ่าตนเสียเลย.
อตฺตานํ น ทเท โปโส. บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน.
อตฺตานํ น ปริจฺจเช. บุรุษไม่พึงสละเสียซึ่งตน.
อตฺตานํ นาติวตฺเตยฺย. บุคคลไม่ควรลืมตน.
อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ น หาปเย. ไม่ควรพร่าประโยชน์ตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้มาก.
อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา น นํ ปาเปน สํยุเช. ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก ก็ไม่ควรประกอบตนนั้นด้วยความชั่ว.
ยทตฺตครหึ ตทกุพฺพมาโน. ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น.

อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ น หาปเย
อตฺตทตฺถมภิญฺญาย สทตฺถปสุโต สิยา.


บุคคลไม่ควรพร่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้
มาก รู้จักประโยชน์ของตนแล้ว พึงขวนขวายในประโยชน์ของตน.
อตฺตานญฺเจ ตถา กยิรา ยถญฺญมนุสาสติ
สุทนฺโต วต ทเมถ อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม.

ถ้าสอนผู้อื่นฉันใด พึงทำตนฉันนั้น ผู้ฝึกตนดีแล้ว ควรฝึกผู้อื่น ได้ยินว่าตนแลฝึกยาก
อตฺตานเมว ปฐมํ ปฏิรูเป นิเวสเย
อถญฺญมานุสาเสยฺย น กิลิสฺเสยฺย ปณฺฑิโต.

บัณฑิตพึงตั้งตนไว้ในคุณอันสมควรก่อน สอนผู้อื่นภายหลังจึงไม่มัวหมอง.
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ. ตนแล เป็นที่พึ่งของตน คนอื่น ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ก็บุคคล
มีตนฝึกฝนดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้ยาก.
นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ นตฺถิ ธญฺญสมํ ธนํ
นตฺถิ ปญฺญาสมา อาภา วุฏฺฐิ เว ปรมา สรา. สิ่งที่รัก ( อื่น ) เสมอด้วยตนไม่มี, ทรัพย์ ( อื่น ) เสมอด้วย
ข้าวเปลือกไม่มี, แสงสว่าง ( อื่น ) เสมอด้วยปัญญาไม่มี, ฝนแล
เป็นสระอย่างยิ่ง.
ยสฺส อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ มาลุวา สาลมิโวตฺถตํ
กโรติ โส ตถตฺตานํ ยถา นํ อิจฺฉตี ทิโส. ผู้ใดมีความไร้ศีลธรรมครอบคลุม เหมือนย่านทรายคลุมไม้สาละ
ผู้นั้นชื่อว่าทำตนเหมือนถูกผู้ร้ายคุมตัว.
*************************************************
ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

ภาพวาดจากคอมพิวเตอร์ ตั้งแต่ เด็ก - แก่ชรา
https://www.youtube.com/watch?v=4VZX5p9mgLc&feature=youtu.be
********************
ตั้งแต่เด็กจนแก่ ท่านเห็นอะไรไหม? ธรรมะสวัสดีค่ะ