70. ...ภูทับเบิก ไปเลยกันมั๊ย...

สร้อยฟ้ามาลา · 7 มิถุนายน 2014

บริเวณที่จอดรถ หน้าตลาดชาวเขา

สร้อยฟ้ามาลา · 8 มิถุนายน 2014

ภูทับเบิก

แต่ผลปรากฏว่าพวกเรากว่าจะตะกายเขาขึ้นมาถึงภูทับเบิกก็มืดจนมองอะไรแทบไม่เห็น โชคดีที่รถคันข้างหน้าก็เลี้ยวเข้าภูทับเบิกเหมือนกันจึงได้ผู้นำทาง ถ้าขับเข้าไปคันเดียวคงต้องค่อยๆ คลาน ด้วยถนนมืดมาก ไม่มีไฟส่องทางด้านนึงหน้าผาอีกด้านนึงก็เหว แม้ทางเข้าจะเป็นคอนกรีตแต่บางช่วงถนนมีระดับไม่เท่ากัน และยิ่งไม่รู้จักทางด้วยแล้วจะกลายเป็นกับดักอย่างดีเพราะรถจะตกกระแทกตรงช่วงต่างระดับนี่แหล่ะ....

สร้อยฟ้ามาลา · 8 มิถุนายน 2014

พวกเราก็มาถึงที่กางเต็นท์บริเวณ(ตรงไหนไม่บอก) มาถึงประมาณทุ่มกว่าๆ ก็ขึ้นไปติดต่อเจ้าหน้าที่ พอลงจากรถได้เท่านั้นแหล่ะ แรงลมบนเขาก็ปะทะตัว มีความเย็นมากเสื้อคลุมตัวเดียวรับมือไม่อยู่แล้ว แต่เสื้อหนาวมีมาไม่พอที่เก็บมาแค่ของคุณพ่อกับคุณแม่เท่านั้น ยืนคอยอยู่หน้าที่ทำการอยู่นานร่วมๆ ๑๕ นาที เจ้าหน้าที่ไปกินข้าวกันหมด โห จะมารับเรื่องหน่อยไม่ได้เหรอ ก็เห็นนั่งกินข้าวอยู่ในที่ทำการนั่นแหล่ะไม่ได้ไปข้างนอกกันสักหน่อย ให้เรายืนสั่นอยู่ตรงข้างหน้าที่ทำการเนี่ยะ... ก็ตอนที่เดินเข้าไปติดต่อ เขาก็นั่งอยู่ตรงที่รับเรื่องนะ แต่พอกำลังจะเดินไปถึง กลับลุกขึ้นหนีไปกินข้าวซะงั้น แล้วบอกให้รอก่อน....แต่พอกินข้าวเสร็จ กลับบอกว่าไปกางเต็นท์ได้เลย เดียวมีเจ้าหน้าที่เดินตามไปเก็บค่าที่กางเต็นท์เอง...เอ่อ แล้วให้ยืนคอยอยู่ตั้งนาน เพื่อมาบอกแค่นี้...

...ภาพเน่ามาก...

พอรู้อย่างนั้นแล้ว จึงขับรถไปหาที่จอดตรงเนินข้างล่างจุดกางเต็นท์ แล้วแบกเต็นท์ขึ้นไปกางข้างบนลาน ที่ลานมีเต็นท์ว่างๆ ที่กางไว้ให้บริการอยู่แล้ว แต่พวกเราใช้ของเราเองมันใหญ่กว่าเยอะ จัดแจงหาพื้นที่ราบๆ ไม่มีตอไม้หรือหลุมหรือเศษอะไรที่จะทำให้นอนแล้วเจ็บตัว รื้ออุปกรณ์ออกมากาง บนนี้มืดมากๆ ดีที่เตรียมไฟฉายมาด้วย กางผิดกางถูกไป ๒ รอบ กว่าจะกางสำเร็จก็เล่นไปเกือบสามทุ่ม ตอนนี้ก็เดินลงเนินเขาไปขนสัมภาระขึ้นมา อากาศหนาวมากๆ เดินแบกของขึ้นมาได้ครึ่งทาง อาการเดิมกำเริบ หายใจไม่ทัน อากาศบาง หยุดเดินทันที ยืนนิ่งๆ หอบอยู่อย่างนั้นขยับไม่ได้ จะตายไหมหว่า..เกือบน็อค พอเริ่มหายใจทัน ก็ค่อยๆ เดินทีละก้าวช้าๆ ขึ้นไปที่เต็นท์...ข้างบนสุดมีจุดชมวิวและมีเทอร์โมมิเตอร์บอกอุณหภูมิขณะนั้น ๑๐ องศา คืนนี้อาบน้ำไม่ไหวแล้ว...

สร้อยฟ้ามาลา · 8 มิถุนายน 2014

จากจุดกางเต็นท์เดินไปห้องส้วมและห้องอาบน้ำไกลโข มีอยู่เพียงจุดเดียวคือข้างๆ ที่ทำการ และการใช้บริการห้องน้ำแต่ละครั้งต้องหยอดเหรียญ ๕ บาทเพื่อจะเดินเข้าเครื่องกั้นไปได้ แต่ว่าถ้าใครไม่มีเหรียญห้า จะทำยังไง แล้วคนนึงไม่ได้เข้าแค่ครั้งเดียว อย่างน้อยมาค้างก็ต้อง ๔ เที่ยวหล่ะ อ่ะคิดง่ายๆ นะ พอเดินทางมาถึงสิ่งที่แน่นอนเลยก็ต้องเข้าห้องน้ำปลดทุกข์ก่อน ๑ ครั้ง, กางเต็นท์เสร็จ หอบเสื้อผ้ามาอาบน้ำอีก ๑ ครั้ง, กลับเต็นท์ไปนอน พอตกดึกๆ ปวดห้องน้ำอีก ก็เดินมาเข้าอีก ๑ ครั้ง, พอเช้าเก็บข้าวของแล้วไปอาบน้ำบวกกับปลดทุกข์อีก ๑ ครั้ง รวมแล้วค่าเข้าห้องน้ำอย่างน้อย ๒๐ บาทต่อ ๑ คน แล้วถ้าคณะหนึ่งมากันหลายคน ค่าเข้าห้องน้ำเป็นร้อยหล่ะนะ หลายๆ คนที่ไม่อยู่ในสถานการณ์ตรึงเครียด อย่างเช่นปวดหนักแล้วหาเหรียญห้าไม่ได้ คงจะนึกไม่ค่อยออกว่ามันสำคัญแค่ไหนกับเหรียญห้าที่หาไม่ได้ในขณะนั้น ยิ่งถ้าตอนดึกๆ ด้วยแล้วคงขอความช่วยเหลือใครไม่ได้เลย งานนี้อาจมีปีนห้องน้ำเข้า หรือทำหลุมเพาะกลางป่า เห็นนักท่องเที่ยวหลายคนใช้วิธีหยอด ๑ เหรียญแล้วเดินเข้าพร้อมๆ กัน ๒ คน ก็เข้าได้นะ แต่ต้องจำกัดไซด์ของทั้งคู่ คือสรุปว่า ห้องน้ำไม่สะดวก ค่าเข้าห้องน้ำแพงเกิน รู้งี้ นอนรีสอร์ทสบายกว่า...

เหตุที่จะไปนอนกางเต็นท์ที่ภูทับเบิกเพราะเคยเห็นภาพอันสวยงามของไร่กะหล่ำปลีด้านล่างของลานกางเต็นท์พร้อมฉากหลังที่เป็นภูเขาสลับเรียงตัวกันและมีสายหมอกบางเบาไหลผ่าน แต่ว่าตอนนี้ภาพมุมอย่างนี้ หาได้ยากแล้ว เพราะอะไรเหรอ ก็ตรงลานจอดรถที่ด้านล่างของเนิน ณ ตอนนี้เต็มไปด้วยเพิงร้านค้าขายของขายอาหารเต็มไปหมด มองลงไปไม่เห็นไร่กะหล่ำปลี เห็นแต่ร้านค้าบังไปหมด ระวังเสน่ห์ภูทับเบิกกำลังจะหายไป(เฉพาะจุดกางเต็นท์ตรงนี้นะ ตรงจุดอื่นไม่รู้เป็นบ้างหรือเปล่า)....

เมื่อจัดของจัดที่ในเต็นท์เสร็จ ก็จัดการกับอาหารมื้อดึก จากนั้นเดินไปห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน น้ำเย็นมากๆๆๆๆๆๆๆ กลับเต็นท์และนอนอย่างทรมาน นอนแทบไม่หลับ อุณหภูมิเหลือเลขตัวเดียวแล้วหล่ะ...

สร้อยฟ้ามาลา · 8 มิถุนายน 2014

รุ่งเช้าตื่นมา ล้างหน้าแปรงฟันข้างเต็นท์นั่นแหล่ะ ประหยัดไป ๕ บาท แต่สุดท้ายก็ต้องไปเข้าห้องน้ำอยู่ดี... เช้านี้ เดินออกจากเต็นท์ ระยะมองเห็นไม่เกิน ๓ – ๕ เมตร สายหมอกลอยผ่านตัวของเราไปเลย