.oO เรื่องสั้น ปั้นแต่ง Oo.

เดินไปไม่รู้ว่าเวลาผ่านมาเท่าไหร่ก็ถึงสระมรกต มีผู้คนลงเล่นน้ำมากมาย คนเยอะ ตรงนี้ต้องระวังลื่นนะ เพราะเป็นพื้นดินแข็งๆ เหมือนพื้นหินผสมกับรากไม้ของต้นไม้ เดินไม่ดีมีล้มไม่รู้ตัวหล่ะ

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

เก็บภาพได้ไม่เท่าไหร่ ไกด์เดินมาตาม บอกว่าหมดเวลาแล้ว อะไรกันนี่ เพิ่งจะเดินถึงหมดเวลาเสียแล้ว และไกด์ให้เดินกลับอีกทาง ซึ่งเป็นทางดินเกือบจะเป็นทางโคลน ที่กำลังซ่อมอยู่แต่ใกล้กว่าทางขามา มีระยะทางเพียง ๘๐๐ เมตร จึงอดเก็บภาพบึงน้ำที่ตั้งใจไว้ในขากลับ

ทางเดินขากลับ
​

 

​

 

​

 

และอย่างที่เขาบอกว่าเดินป่าอย่าชะล่าใจ จะไม่รู้เดือนรู้ตะวันก็อย่างนี้แหล่ะ แค่แป๊บเดียวเห็นว่าครึ้มกำลังดี พอเดินหลุดแนวไม้จึงรู้ว่า เริ่มจะเย็นแล้ว...

​

 

ขึ้นรถได้ก็มุ่งหน้าสู่ที่พัก กำหนดการว่าจะให้ลงเล่นน้ำทะเลที่หาดนพรัตน์ธารา แต่พอจริงๆ แล้ว เวลาไม่ได้ จึงได้แต่นั่งรถดูชายหาด พอรถถึงที่พัก มองเวลาพอจะมีเหลือจึงชวนกันลงชายหาดที่อ่าวนาง ก็เดินออกทางด้านหลังของรีสอร์ทไม่นานก็ถึงชายหาด ที่บริเวณอ่าวนางจะมีภูเขา ตรงนี้มีลิงด้วยหล่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปลิง กลัวลิงกัด...

ช่วงเดินเล่นชายหาดนี้ รูปจะสีออกแปลกๆ หน่อยนะ เพราะลองเล่นกับอุณหภูมิสีของภาพดู...
​

 

​

 

พญานาคดูแล้วดูน่าเกรงขามมากเลยคับ...น่าจะดุดูดูแล้วออกแนวบู๊ๆ แต่สวยดีเนาะ..ขอบคุณคับที่หาภาพสวยๆมาให้ชม ส้มฉุนชอบจังพญานาควัดนี้!

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​