.oO เรื่องสั้น ปั้นแต่ง Oo.

​

 

​

 

​

 

​

ของขายบนเกาะปันหยีมีทั้งอาหารทะเลทั้งสดและแห้ง เครื่องประดับมุกเทียม เครื่องประดับที่ทำมาจากเปลือกหอยและหินสีต่างๆ ของฝากก็มีเยอะหลายร้าน รวมถึงเสื้อผ้า และของขึ้นชื่ออีกอย่างคือน้ำพริกกุ้งเสียบเห็นว่าอร่อยมาก...

 

​

 

​

 

​

 

มีเด็กๆ มาเดินขายของที่ระลึก เล็กๆ น้อยๆ

​

 

​

 

​

..............................................................

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.2684782/[/MUSIC]

..............................................................
​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

ตอนลงเรือล่องอ่าวน้ำขึ้น ตอนนี้น้ำลงแล้ว​

 

​

ถึงเวลาบ่ายสองโมงครึ่งพวกเราก็ลงเรือขึ้นฝั่งซึ่งที่ต่อไปจะไปเยี่ยมคือ อบต.เกาะปันหยี ที่นี่มีปลัด อบต.ออกมาต้อนรับและได้เล่าถึงเรื่องน่าน้อยใจของ อบต.ให้ฟัง ก็เกี่ยวกับงบประมาณบริหารพื้นที่ของ อบต.ซึ่งในพื้นที่เขตรับผิดชอบนี้ก็รวมถึงเกาะปันหยีด้วย แต่ว่าเกาะปันหยีอยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติอ่าวพังงา ดังนั้นพวกรายได้ที่เก็บได้จากเกาะร้อยละร้อย อบต.ได้เจียดมาแค่ร้อยละห้า ยังไม่รวมถึงสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ อีกที่อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติ ซึ่ง อบต.ก็ต้องมีส่วนร่วมในการพัฒนาด้วย และที่เกาะปันหยีนี้ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง ต้องใช้วิถีปั่นไฟโดยเครื่องยนต์จึงทำให้เป็นที่ที่ค่าไฟแพงที่สุดในโลก ในหนึ่งปีเห็นว่าเก็บค่าไฟได้เกือบสิบล้านบาท ทางการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคเคยมาสำรวจแล้วแต่จากปริมาณครัวเรือนกับต้นทุนที่ต้องลากสายลงทะเลอาจจะไม่คุ้มกันก็เลยชะงักไปก่อน ส่วนน้ำประปาได้มีการวางท่อลอดใต้ทะเลไปจึงไม่เป็นปัญหา และ อบต.แห่งนี้ได้รับงบประมาณในการบริหารปีละ ๒๐ กว่าล้านบาท โอ้แม่เจ้า...งบน้อยมากๆ เทียบกับในส่วนราชการที่สร้อยฟ้าฯ ทำงานอยู่แค่ส่วนเดียวนะงบประมาณก็เป็นร้อยล้านบาทแล้วอ่ะ...แล้วในหน่วยราชการแบ่งออกเป็นส่วนราชการสิบส่วนก็งบประมาณ เอ่อ อย่าไปคิดเลยปวดหัว... แต่ที่นี่ งบน้อยมาก แต่ก็ยังไม่นับถึงงบประมาณการช่วยเหลือประชาชนในยามเกิดภัยธรรมชาติทางทะเลที่มีอยู่ทุกปีนะ...

 

น้ำลงเห็นสันทรายได้ชัดเจนเลย

รูปสุดท้าย สำหรับอ่าวพังงา และจังหวัดพังงา

Bye Phang Nga

​

 

ถอนจากเรื่องหนักๆ ไปเรื่องอาหารเย็นวันนี้ดีกว่า จากจังหวัดพังงาพวกเราก็มุ่งหน้าสู่จังหวัดกระบี่เพื่อไปทานอาหารเย็น และเข้าที่พักที่โรงแรม อาหารเย็นมีอะไรบ้าง ก็ตามนี้เลย....

 

เขาบอกว่าอร่อย แต่สร้อยฟ้าฯ กินไม่เป็น ขอผ่าน
​

 

​