.oO เรื่องสั้น ปั้นแต่ง Oo.

​

 

เรือสุพรรณหงส์ประดับไฟ อยู่บนเวที.........​

 

ตอนนี้เดินเลยเวทีมาแล้ว
มาถ่ายรูปพระที่นั่งอนันตสมาคม​

 

บริเวณถนนหน้าลานพระที่นั่ง จะเป็นจุดจัดขบวนรถสวยงาม ขบวนของนางงาม ขบวนช้าง และการแสดงของแต่ละภาค.....​

 

ตอนนี้ถ่ายรูปได้ไม่สะดวก เพราะคนเยอะมาก....​

 

ที่จริงได้ถ่ายรูปตอนขบวนต่างๆ ได้เคลื่อนมาแสดงด้วย
แต่ไม่ชัดเลย เพราะต่างคนต่างแย่งกันถ่ายภาพ
มาชนกันบ้าง มาบังกันบ้าง ประกอบกับต้องเปิดหน้ากล้องนานเพราะแสงน้อย
เลยไม่ชัดสักภาพ...
​

 

​

 

ตอนนี้กำลังเดินกลับ มาถึงแถวๆ UN เขาจุดพลุพอดี...​

 

​

 

ตอนนี้สองข้างทางของถนนราชดำเนินนอก มีของขายเต็มไปหมด
คนก็เต็มถนน ไหลกันไปเลย ร้อนมาก
ร้านขายอาหารก็เยอะ.... เลือกทานได้ตามใจชอบ
มีทั้งอาหาร และของฝากของแต่ละจังหวัดด้วยนะ.....​

 

รูปสุดท้ายของการไปร่วมงาน รวมพลังใจ ถวายความจงรักภักดี
มีผู้คนมากันเยอะมาก เมื่อแรกมาถึงงานเห็นคนบางตา เดินสบาย
แต่ยิ่งดึก คนยื่งแน่น
และสร้อยฟ้ามาลา ก็ดีใจ ที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งในงานนี้
เพื่อร่วมเฉลิมฉลองพระเกียรติและถวายความจงรักภักดี
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ

............................................



สร้อยฟ้ามาลา มาถึงวัดราชนัดดาราชวริวหารก็ประมาณ ๑๗.๓๐ น.
เดินจนถึง ๔ ทุ่มเห็นจะได้ ก็กลับบ้าน
กลับมาถึงบ้านประมาณ ๕ ทุ่มกว่า มาเปิดเว็ปพลังจิต
เว็ปล่ม ไปแล้ว

...................
​

 

เรื่องที่ ๓๐​

๑ วัน ๑๐ วัด ณ นนทบุรี​

เคยตั้งกระทู้ สร้อยฟ้ามาลาพาเที่ยว ตอน ๑ วัน ๓ วัด ณ นนทบุรี มาแล้วเมื่อครั้งนู้น มาวันนี้ตั้งกระทู้ใหม่เป็น ๑ วัน ๑๐ วัด ณ นนทบุรี เป็นการไหว้พระ ๑๐ วัดในหนึ่งวัน แปลกใจไหมเห็นมีแต่ไหว้พระ ๙ วัดในหนึ่งวัน นั่นสิทำไมเป็นอย่างนั้นหล่ะ อ่านไปเรื่อยๆ เดี๋ยวจะมีคำเฉลยนะจ๊ะ

​

เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓ ที่ผ่านมาเป็นวันคล้ายวันเกิดของแมงปอแก้ว แมงปอแก้วจึงชวนสร้อยฟ้ามาลาไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดใหญ่สว่างอารมณ์ จังหวัดนนทบุรี แล้วเลยไปล่องเรือไหว้พระ ๙ วัดไปไหว้พระทำบุญฉลองวันเกิดต่อเลย แต่เมื่อวานนี้ สร้อยฟ้าฯ เพิ่งไปร่วมงาน “รวมพลังใจ ถวายความจงรักภักดี” ที่ลานพระบรมรูปทรงม้า กลับมาถึงบ้านห้าทุ่มกว่า กว่าจะหลับได้ก็ตีสองกว่า มาวันนี้ก็เลยโหลสะเหลนิดนึง

รูปนี้ขอยืมมาจากที่อื่น....​

วันอาทิตย์ที่ ๙ พฤษภาคม มาถึงวัดใหญ่สว่างอารมณ์ประมาณ ๘ โมงเช้าเราสองคนก็เดินถือของจะไปถวายสังฆทาน ก็มีทั้งของแก้ง ข้าว, กับข้าว, ยาสามัญประจำบ้าน ฯลฯ จะไปถวายพระ ซึ่งไวยาวัจกรที่กำลังทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์วัดและโครงการล่องเรือไหว้พระ ก็มาช่วยอำนวยความสะดวกและช่วยนำคำถวายสังฆทานให้ ก็ขอขอบคุณอย่างยิ่ง

​

เมื่อถวายสังฆทานเสร็จก็ไปไหว้พระในพระวิหาร จากนั้นก็มาลงทะเบียนล่องเรือไหว้พระ ๙ วัด จัดขึ้นเฉพาะวันเสาร์กับวันอาทิตย์ ซึ่งเจ้าหน้าที่จะให้รูปลอกมาติดไว้ที่เสื้อ เพื่อให้รู้ว่าเป็นกลุ่มของคณะไหว้พระ ซึ่งจัดโดยองค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี ก็พอดีกำลังอยู่ระหว่าง “งานทุเรียนนนท์ ๕๓” ด้วย แต่เนื่องจากแมงปอแก้วเหม็นกลิ่นทุเรียนเลยไม่ได้ชิมทุเรียนเมืองนนท์สักลูกเลย (แต่สร้อยฟ้าฯ ชอบทุเรียนนะ ยิ่งเป็นข้าวเหนียวน้ำกะทิทุเรียน ยิ่งชอบ) เรือลำแรกที่จะออกจากวัดใหญ่สว่างอารมณ์ เวลา ๐๙.๐๐ น. แต่ตอนนี้เพิ่งจะ ๘ โมงกว่าๆ ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยไปหาข้าวต้มปลาทานกันเติมพลังกันก่อน ระหว่างนี้จะขอเล่าเรื่องวัดใหญ่สว่างอารมณ์ไปพลางๆ ก่อน

.................................................

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.962211/[/MUSIC]

.................................................​

 

วัดที่ ๑ วัดใหญ่สว่างอารมณ์
วัดใหญ่สว่างอารมณ์ ตั้งอยู่เลขที่ ๒๗ บ้านคลองบางน้อย ม.๖ ต.อ้อมเกร็ด อ.ปากเกร็ด นนทบุรี ตั้งวัดเมื่อ พ.ศ.๑๙๖๓ สมัยสุโขทัยตอนปลาย (มีชุมชนเกิดขึ้นก่อนแล้ว) เดิมชื่อ “วัดน้อย” ตามชื่อคลองข้างวัด ตอนหลังย้ายข้ามคลองเลยเปลี่ยนชื่อว่า “วัดใหญ่ยิ่ง” ต่อมาร้าง

​

จนถึง พ.ศ.๒๔๖๓ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ได้เสด็จมารักษาพระอาการประชวร ทอดพระเนตรบริเวณวัดร้างแห่งนี้รู้สึกพอพระทัย ทรงให้กรมการเมืองนนทบุรี สร้างพระตำหนักชั่วคราว เสด็จประทับอยู่ตั้งแต่วันที่ ๒๖ พฤษภาคม ถึงวันที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๓ ประมาณ ๔๗ วัน สันนิษฐานว่าพระองค์ทรงญาณชั้นสูง จึงได้ประทานนามวัดใหม่ว่า “วัดใหญ่สว่างอารมณ์” และให้หลวงปู่กุหลาบมาเป็นเจ้าอาวาสองค์แรงของวัดใหญ่สว่างอารมณ์


วัดนี้มีบริเวณกว้างขวางเหมาะสำหรับใช้เป็นสถานที่พักผ่อนของตำบลอ้อมเกร็ดและตำบลใกล้เคียง มีพระพุทธรูปที่เป็นที่นับถือของประชาชนชาวตำบลอ้อมเกร็ดและใกล้เคียง

ตลาดน้ำวัดใหญ่สว่างอารมณ์​

 

​

เวลา ๐๙.๐๐ น. ถึงเวลาลงเรือแล้ว คนเยอะมาก ต่อแถวกันยาวเลย เรือลำแรกคนเต็มไปแล้ว พวกเราลงเรือลำที่สอง เรือแต่ละลำบรรทุกคนได้ประมาณ ๕๐ คน และเรือแต่ละลำก็จะมีน้องๆ เด็กนักเรียนมารับหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์ บรรยายเรื่องเกาะเกร็ดและวัดต่างๆ ที่จะไปกัน สร้อยฟ้าฯ นั่งมองระลอกคลื่นเริ่มใจไม่ค่อยดี ตอนนี้ไม่ได้กลัวเรือกลัวน้ำ ขอด้นกลอนสักสองบท

.........................




เห็นระรอก ชอกช้ำ ระกำอก
ให้นึกตก ธารา น่าใจหาย
กลั้นน้ำตา ลาจาก หากเคยตาย
ยังแม่สาย เจ้าพระยา พาระทม
ช่างประหวั่น กลั้นใจ ไม่อยากนึก
แต่ยังตรึก ตรองให้ ใจต้องข่ม
ยิ่งมองเห็น สายน้ำ ย้ำอกตรม
ช่างขื่นขม บ่มยาก จากพระยา


...................​

เรื่อแล่นมาได้ประมาณ ๑๐ นาทีก็ถึงวัดที่ ๒ คือวัดบางจาก วันนี้อากาศร้อน เริ่มได้เหงื่อแล้ว แดดแรงเสียด้วยสิ

 

วัดที่ ๒ วัดบางจาก
วัดบางจาก ตั้งอยู่ตำบลคลองพระอุดม อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี เป็นวัดเก่าแก่อีกแห่งหนึ่งของ จังหวัดนนทบุรี สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๓๖๕ เดิมวัดบางจากสร้างอยู่ริมคลองบางภูมิ ตำบลบางพลับ อำเภอปากเกร็ด เป็นวัดของชาวรามัญ เพราะสมัยเมื่อชาวมอญอพยพเข้ามาในประเทศได้เข้ามาอาศัยอยู่ที่อำเภอปากเกร็ด หลังจากนั้นชาวมอญจึงได้ร่วมกันสร้างวัดขึ้นเพื่อเป็นสถานที่บำเพ็ญกุศลของประชาชนในแถบนั้น พื้นที่ตั้งของวัดเป็นที่ราบลุ่มติดริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ด้านทางทิศใต้ ภายในวัดมีอาคารเสนาสนะสถานต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นอุโบสถที่มีลักษณะทรงไทยสร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก มีกำแพงแก้วล้อมรอบกุฏิสงฆ์ สร้างด้วยไม้ทรงปั้นหยา หอสวดมนต์สร้างเป็นลักษณะทรงไทยโบราณ

​

ทางวัดได้สร้างพระพุทธรูปปางมารวิชัย ขนาดหน้าตัก ๑๙ เมตร สูง ๒๗ เมตร ริมแม่น้ำเจ้าพระยาขึ้นที่บริเวณหน้าวัดบางจาก ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อไว้เป็นสถานที่ให้ประชาชนเข้ามาสักการบูชา เป็นสิ่งศูนย์รวมยึดเหนี่ยวจิตใจทางพุทธศาสนา และเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา ซึ่งขณะนี้ได้สร้างแล้วเสร็จไปประมาณร้อยละ ๘๐ คงเหลือแต่ส่วนช่วงทางด้านล่างบริเวณหน้าตักและภูมิทัศน์โดยรอบองค์พระ หากได้ญาติโยมผู้มีจิตกุศลร่วมกันทำบุญสร้างองค์พระใหญ่กันอีกไม่นานคงแล้วเสร็จ เพื่อจะได้เป็นสิ่งสำคัญคู่บ้านคู่เมืองสืบต่อไป

​

"หลวงพ่อเปรื่อง" วัดบางจาก จึงได้สร้างวัตถุมงคล เบี้ยแก้ ตะกรุดโสฬสมงคล ตะกรุดยันต์เก้าตัว ตะกรุดพิสมร ปลาตะเพียนเหลือกินเหลือใช้ ที่พ่อค้าแม่ค้านำไปบูชา โดยมีความเชื่อที่ว่าผู้ที่ค้าขายจะมีลูกค้าเข้ามามากมาย ค้าขายร่ำรวย ซึ่งวัตถุมงคลเบี้ยแก้ทำจากเปลือกหอย แล้วกรอกปรอทเข้าไปในตัวหอย อุดด้วยชันโรง หลังจากนั้นทางหลวงพ่อเปรื่องถักเชือกและปลุกเสก พุทธคุณมากมาย

​

สำหรับตะกรุดโสฬสมงคล หลวงพ่อเปรื่องลงอัครยันต์ด้วยมือทุกดอก และนำมาถักด้วยเชือกเสร็จแล้วถึงลงรัก ก่อนนำไปปลุกเสก วัตถุมงคลทุกอย่างของหลวงพ่อเปรื่องทำพิธีแบบโบราณสืบสานจากครูอาจารย์สายหลวงปู่เอี่ยม ปฐมนาม วัดสะพานสูง เพื่อเป็นสิริมงคลและพุทธคุณที่มีมากเหลือ

ท่านใดมีจิตศรัทธาร่วมทำบุญ หรือต้อง การบูชาวัตถุมงคลหลวงพ่อเปรื่องได้ที่วัดบางจาก ซึ่งที่วัดบางจากนี้ยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวให้ชาวพุทธได้เข้าไปสักการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในวัดมากมาย ถ้าต้องการข้ามฟากไปเที่ยวที่เกาะเกร็ด ก็สามารถขึ้นเรือได้ที่ท่าวัดบางจากได้เลย

​

และเมื่อไม่นานมานี้ได้เจออุโมงค์ใต้อุโบสถ วัดบางจาก เก่าแก่ ๒๐๐ ปี พบพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ๒ องค์ ขนาดราว ๑ เมตร หน้าตักกว้าง ๕๐ เซนติเมตร เป็นพระโมคคัลลานะ อัครสาวกเบื้องซ้าย หรือพระหนุนดวง กับพระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องขวา หรือพระค้ำดวง ที่คอยค้ำฐานอุโบสถ และมีลูกนิมิตกลมแบนอีก ๑ ลูก ทั้งหมดอายุไม่ต่ำกว่า ๒๐๐ ปี ชาวบ้านแห่มากราบไหว้ปิดทอง และยังในอุโมงค์มีน้ำไหลออกมาทางด้านข้างอุโมงค์ตลอดเวลา จนพื้นดินเป็นบ่อหลุมเล็ก เชื่อเป็นบ่อน้ำพันปี ชาวบ้านรีบนำภาชนะมารองและเก็บไปดื่มกิน เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต

​

พระครูกิตตินนทคุณ เจ้าอาวาสวัดบางจากบอกว่า ทางวัดกำลังต่อเติมสร้างอุโบสถเป็น ๒ ชั้น เนื่องจากอุโบสถหลังเก่ามีแค่ชั้นเดียว เวลาถึงฤดูน้ำเมื่อไรน้ำจะไหลท่วมอุโบสถทุกครั้ง ทางวัดเลยให้มีการขุดเจาะฐานอุโบสถ เพื่อต่อเติมเป็น ๒ ชั้น จนเมื่อวันที่ ๑๐ พฤศจิกายนที่ผ่านมา ขณะที่เครื่องขุดเจาะไปกระทบวัตถุแข็งเข้าอย่างหนึ่ง คนงานเลยช่วยกันขุดดินกับทรายออก จึงพบว่าใต้ฐานอุโบสถเป็นอุโมงค์ โดยเครื่องเจาะ ไปโดนองค์พระโมคคัลลานะ ทำให้บริเวณใบหน้ากับแขนขวาชำรุด หลังจากข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป ทำให้ชาวบ้านพากันมาปิดทององค์พระ และลูกนิมิต พร้อมกับนำน้ำที่ไหลออกข้างอุโมงค์กลับไปกินกันจำนวนมาก เพราะเชื่อว่าเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์

​

ตอนนี้อุโมงค์ได้ทะลุผ่านทั้งสองด้านของโบสถ์เลยสามารถเดินลอดโบสถ์สะเดาะเคราะห์ได้ ซึ่งเขาให้เวียนลอดโบสถ์ ๙ รอบ แต่ด้วยต้องทำเวลา เลยเวียนได้ ๓ รอบ แล้วก็ไปไหว้หลวงพ่อโตที่อยู่ริมน้ำ



พอไหว้เสร็จ ถ่ายรูปเสร็จ หันไปหันมา ตกเรือแล้ว เรือลำที่นั่งมาข้ามไปฝั่งเกาะเกร็ดแล้วหล่ะ ซึ่งการลงเรือไม่จำเป็นต้องลงลำเดิม จะลงลำไหนก็ได้ที่มีป้ายของโครงการล่องเรือไหว้พระ ๙ วัด ก็ต้องคอยเรือลำต่อไป แต่คอยไม่นานแป๊บเดียวเรือก็มาแล้ว ซึ่งเมื่อกำลังข้ามถึงไปเกาะเกร็ดแล้ว ทางมัคคุเทศก์บอกว่าจะไปรับอีกทีที่วัดปรมัยยิกาวาส ระหว่างนี้สามารถเดินไหว้พระได้ ๓ วัด และเดินซื้อของที่เกาะเกร็ดได้.... แต่วัดแรกที่จะเข้าไปไหว้พระบนเกาะเกร็ดก็คือวัดเสาธงทอง

 

​

วัดที่ ๓ วัดเสาธงทอง
วัดเสาธงทอง ตั้งอยู่เลขที่ ๓๖ หมู่๖ บ้านอ้อมเกร็ด ตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี ตั้งวัดเมื่อ พ.ศ.๒๓๑๓ โดยชาวมอญในสมัยกรุงธนบุรี เดิมชื่อ “วัดสวนหมาก” คนมอญเรียก “เพี๊ยะอาล๊าต” จนปลายรัชกาลที่ ๔ เจ้าจอมมารดาอำภา (เจ้าจอมรัชกาลที่ ๒) พร้อมด้วยกรมหมื่นภูบาลบริรักษ์ และกรมขุนวรจักรธรานุภาพ ได้ช่วยกันบูรณะวัด และเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดเสาธงทอง” ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ.๒๓๑๙

​

​

​

 

วัดนี้ มีพระอุโบสถและวิหารน้อยอายุกว่า ๒๐๐ ปี มีต้นยางอายุกว่า ๒๐๐ ปีคู่พระอุโบสถ ชาวบ้านที่นั่นเล่าว่า เมื่อหน้าร้อนปีที่ผ่านมา (สร้อยฟ้าฯ : ไม่รู้ปีไหน) กิ่งของต้นยางที่เดิมส่วนหนึ่งหงิกงอ เชื่อว่าเพื่อหลบไม่ให้กิ่งเข้าไปคลุมพระอุโบสถ กิ่งของต้นยางหักขณะเกิดพายุฝน แต่กิ่งของต้นยางไม่หักโดนพระอุโบสถ และไม่ทำความเสียหายให้พระอุโบสถแต่อย่างใด น่าอัศจรรย์มาก

​

ภายในวัดมีเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสองอยู่ใกล้อุโบสถ เป็นเจดีย์ที่ได้ชื่อว่าสูงที่สุดใน อำเภอปากเกร็ด สร้างขึ้นในสมัยอยุธยา มีเจดีย์บริวารอีก ๑๒ องค์ เรียกว่า “พระธุตังคธาตุเจดีย์” ตอนนี้ชำรุดทรุดโทรมมากแล้ว ยังไม่มีหน่วยงานไหนเข้ามาบูรณะก่อนที่จะพังลงมา ซึ่งเจดีย์บริวารบางองค์ พังไปแล้วหล่ะ

​

ด้านข้างอุโบสถมีเจดีย์อีก ๒ องค์ องค์หนึ่งเป็นเจดีย์ทรงระฆังคว่ำ อีกองค์เป็นเจดีย์ที่มีรูปร่างคล้ายผลมะเฟือง เชื่อว่าพระเจดีย์กลีบมะเฟืองอวบองค์เดียวในโลกที่เหลืออยู่

​

จากวัดเสาธงทอง เดินย้อมกลับมาทางเข้าวัด มีทางเดินเล็กๆ ขนานไปกับริมฝั่งของเจ้าพระยา จะมีบ้านเรือนตั้งอยู่สองฝั่งฝากของทางเดิน แต่ละบ้านก็จะขายของกัน ที่จริงอยากจะถ่ายรูปมาให้ชม แต่ยังไม่ทันหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป บังเอิญได้ยินเสียงเจ้าของร้านบอกนักท่องเที่ยวที่เดินอยู่ข้างหน้าบอกว่า ดูของได้ ซื้อของได้ ถ่ายรูปเสีย ๒๐ บาท ทำให้ไม่กล้าที่จะถ่ายรูปเลยสักร้านเดียว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมหวงจัง แล้วอย่างนี้ก็ไม่มีรูปไปบอกใครๆ ได้ว่าที่นี่น่าเที่ยวอย่างไร ปิดโอกาสตัวเองไปโดยปริยาย ..... เดินมาประมาณ ๕๐๐ เมตรได้มั้งก็มาถึงวัดไผ่ล้อม

​

 

​

วัดที่ ๔ วัดไผ่ล้อม
วัดไผ่ล้อม (เกาะเกร็ด) ตั้งอยู่เลขที่ ๑ บ้านโอ่งอ่าง หมู่ ๖ ตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างสมัยอยุธยาตอนปลาย ชาวมอญเรียกว่า “เพี๊ยะโต๊ะ”

​

วัดนี้สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๓๑๓ มีปูชนียสถานที่สำคัญ คือ อุโบสถ เป็นโบสถ์สมัยอยุธยาที่งามมากแห่งหนึ่ง มีการซ่อมแซมครั้งใหญ่สมัยรัชกาลที่ ๒ ถึงรัชกาลที่ ๓ ลายจำหลักไม้ที่หน้าบันเป็นลายดอกไม้งามมาก เช่นเดียวกับสาหร่ายและรวงผึ้งแกะสลักไม้ได้งดงาม

​

ด้านหน้าพระอุโบสถ มีเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง องค์ระฆังทำเป็นรูปบาตรคว่ำมียอดแหลม ทาสีทองเหลืองอร่ามงดงามมาก

​

ด้านข้างวัดมีหมู่กุฎิสงฆ์เป็นเรือนไทย แต่ตอนนี้ไม่สามารถใช้งานได้แล้วเนื่องจากถูกไฟไหม้และทรุดโทรมตามกาลเวลา เป็นที่น่าเสียดายมาก

ออกจากวัดไผ่ล้อม ก็ใช้ทางเดินเดิม เดินต่อไปอีกหลายร้อยเมตร วันนี้อากาศร้อนจริงๆ เหงื่อหยดเลยหล่ะ น้ำหมดไปหลายขวดแล้ว ตอนนี้สร้อยฟ้ามาลาเดินขาไม่ไปแล้ว เพราะปวดขาจากเมื่อวานที่ไปเดินถนนราชดำเนินมา แล้วก็มาถึงวัดปรมัยยิกาวาส ซึ่งเป็นพระอารามหลวง

​

 

​

วัดที่ ๕ วัดปรมัยยิกาวาส วรวิหาร
วัดปรมัยยิกาวาส พระอารามหลวงชั้นโท ชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่เลขที่ ๕๑ หมู่ ๗ ตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี เป็นวัดเก่าแก่อายุมากกว่า ๒๐๐ ปี เดิมชื่อ “วัดปากอ่าว” คนมอญเรียกว่า “เพี๊ยะมุเกี๊ยะเติ้ง” เป็นวัดโบราณที่สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา แต่ถูกทิ้งร้างหลังจากเสียกรุงครั้งที่ ๒

เมื่อปี พ.ศ. ๒๓๑๗ ชาวรามัญที่อพยพมาในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้บูรณปฏิสังขรณ์ใหม่

ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๑๗ รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระปิยมหาราช รัชกาลที่ ๕ ได้เสด็จพระราชดำเนินมาทอดผ้าพระกฐินที่วัดนี้ พระองค์เห็นว่าวัดอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม จึงโปรดให้ปฏิสังขรณ์วัด และสร้างศาสนสถานขึ้นใหม่ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศล สนองพระคุณสมเด็จพระเจ้าบรมอัยยิกาเธอกรมพระยาสุดารัตน์ราชประยูร ผู้ทรงอภิบาลพระองค์มาแต่ทรงพระเยาว์ และได้ พระราชทานนามวัดว่า "วัดปรมัยยิกาวาส" ซึ่งมีความหมายว่า "วัดของพระบรมอัยยิกา"

​

สิ่งที่น่าสนใจภายในวัดปรมัยยิกาวาส มีอาทิ เช่น
พระอุโบสถ โบสถ์ของวัดปรมัยยิกาวาสไม่ใหญ่โตนัก แต่เปี่ยมด้วยคุณค่าทางศิลปะและประวัติศาสตร์ ด้านหน้าพระอุโบสถมีเสาศิลา จารึกประวัติการบูรณะวัดเป็นภาษาไทยเสาหนึ่ง และเป็นภาษามอญอีกเสาหนึ่ง

​

หน้าบันพระอุโบสถประดับตราพระเกี้ยว ซึ่งเป็นตราในรัชกาลที่ ๕ บานประตูทำด้วยเหล็กชั้นดีจากยุโรป มีลวดลายสวยงาม และบานประตู บานหน้าต่างภายในโบสถ์ประดับลวดลายปูนปั้น เป็นงานศิลปะผสมกันระหว่างตะวันออกกับตะวันตกที่หาชมได้ยากตามวัดทั่วๆไป

​

ภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นฝีพระหัตถ์หม่อมเจ้าประวิช ชุมสาย พระโอรสในพระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมขุนราชสีหวิกรม ภาพเล่าเรื่องธุดงค์ ๑๓ และพุทธประวัติ โดยเฉพาะพุทธภารกิจหลังตรัสรู้

​

พระประธานที่วัดปรมัยยิกาวาส เป็นฝีพระหัตถ์ของพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐานวรการ ผู้สร้างพระสยามเทวาธิราช พระประธานงดงามมาก มองไปมองมาคล้ายองค์พระจะมีชีวิต แย้มพระโอษฐ์ทักทาย

​

วิหารพระพุทธไสยาสน์ ด้านข้างโบสถ์เป็นที่ตั้งของวิหารพระนอน ขนาดยาว ๙.๕ เมตร เป็นพระพุทธไสยาสน์ขนาดใหญ่เป็นที่สามในอำเภอปากเกร็ด สร้างโดยพระสุเมธาจารย์ (เถ้า) เจ้าอาวาสองค์แรก นอกจากนั้นยังมีพระพุทธรูปแกะสลักประดิษฐานอยู่ด้านในซ้ายขวาอย่างละองค์

ด้านหน้าวิหาร เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปหินอ่อนสีขาวแบบรามัญ ปางมารวิชัย ซึ่งพระปฏิมากรซานซิวซูน ทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว นอกจากนี้โดยรอบระเบียงยังมีพระพุทธรูปปางสมาธิจำนวน ๔๖ องค์

ด้านหลังวิหารพระนอน มีพระพุทธรูปประจำจังหวัดนนทบุรี คือ “พระนนทมุนินท์” ซึ่งเป็นพระพุทธรูปปางสมาธิ

​

พระมหารามัญเจดีย์ ตั้งอยู่ด้านหลังพระอุโบสถ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดฯให้สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๑ เป็นเจดีย์แบบรามัญ ซึ่งจำลองมาจากเจดีย์มุเตา เมืองหงสาวดี ประเทศพม่า

​

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ทรงเสด็จฯมาบรรจุพระบรมสารีริกธาตุที่อัญเชิญมาจากอินเดีย ที่เจดีย์องค์นี้ เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน ๔ ขึ้น ๑๓ ค่ำ ปีวอก พ.ศ. ๒๔๒๗ เวลา ๑๗.๑๕ น. และพระราชทานนามว่า “พระมหารามัญเจดีย์”

​

เจดีย์มุเตา องค์เดิมตั้งอยู่ริมน้ำ หน้าวัดปรมัยยิกาวาส หากนั่งเรือมาจากวัดสนามเหนือไปยังวัดปรมัยฯ จะเห็นเจดีย์ทรงรามัญสูงประมาณ ๓ เมตร ตั้งอยู่ริมน้ำด้านขวา องค์เจดีย์ทรุดเอียงเล็กน้อย สันนิษฐานว่าสร้างโดยชาวมอญที่อพยพมากลุ่มแรกในสมัยกรุงธนบุรี เจดีย์องค์นี้ นับเป็นสัญลักษณ์ของเกาะเกร็ด

​

เมื่อไหว้พระที่วัดปรมัยยิกาวาส เสร็จแล้วก็เดินมาคอยเรือที่ท่าน้ำของวัด โชคดีที่เรือพึ่งออกไป เลยได้นั่งเรือคอยคนได้นานหน่อย ได้พักขาด้วย เดินจะไม่ออกแล้ว วัดต่อไปเป็นวัดสุดท้ายของเกาะเกร็ดที่จะแวะกันนั่นก็คือ วัดฉิมพลี

 

​

วัดที่ ๖ วัดฉิมพลีสุทธาวาส
วัดฉิมพลี ตั้งอยู่เลขที่ ๑๓๒ บ้านโอ่งอ่าง หมู่ ๑ ตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี วัดนี้เป็นวัดโบราณสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนกลาง ตั้งวัดเมื่อใดไม่ปรากฏ เดิมชื่อ “วัดป่าฝ้าย” ได้ถูกทิ้งร้างพร้อมกับวัดป่าเลไลยก์ที่อยู่ติดกัน ตั้งแต่ พม่าเข้ายึดเมืองนนทบุรีเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๐๘ จนปี ๒๓๑๗ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช โปรดฯ ให้ชาวมอญมาอาศัย วัดจึงถูกบูรณะขึ้นมาใหม่ ชาวมอญเรียก “เพียะฝ้าย” แปลว่าวัดป่าฝ้าย

​

ในรัชกาลที่ ๒ ประมาณ พ.ศ.๒๓๕๘ ได้บูรณะวัดครั้งใหญ่ และเปลี่ยนชื่อ “วัดฉิมพลีสุทธาวาส” มีปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ อุโบสถ เป็นอุโบสถขนาดเล็กแต่มีความงดงามเป็นเลิศ อาจกล่าวได้ว่าเป็นโบสถ์สมัยอยุธยา ที่สวยแห่งหนึ่งของประเทศไทย

​

หน้าบันจำหลักไม้เป็นรูปพระจันทร์ทรงราชรถ ล้อมรอบด้วยลายดอกไม้ ซุ้มประตูเป็นยอดมณฑป ซุ้มหน้าต่างทำเป็นลายปูนปั้นรูปดอกไม้

​

ด้านเหนือพระอุโบสถ มีพระเจดีย์องค์ใหญ่ เป็นเจดีย์มุมสิบสอง และมีเจดีย์องค์เล็ก ๔ องค์ล้อมเจดีย์องค์ใหญ่ เจดีย์ทั้งหมดตั้งอยู่บนฐานทักษิณสี่เหลี่ยม องค์ระฆังพระเจดีย์ประดับด้วยกระจกสีทั้งหมด ซึ่งดูแปลกกว่าเจดีย์ที่อื่นๆ และดูสวยงาม

​

บริเวณวัด มีตุ๊กตาจีนขนาดเล็กเป็นจำนวนมาก

บนทางเดินที่เชื่อมไปยังวัดป่าเลไลย์ ซึ่งปัจจุบันเป็นวัดร้าง เป็นที่ตั้งของเรือไม้ตะเคียนเก่าแก่ ที่เชื่อว่ามีอายุประมาณ ๒๐๐ ปี มีผู้ที่เลื่อมใสมากราบไหว้ และใช้แป้งฝุ่นไปขัดที่ตัวเรือ เพื่อมองหาเลขที่อาจจะมองเห็น

​

ตรงนี้ไม่ได้เดินไปดู พอดีแมงปอแก้วทำบุญกระเบื้องหลังคาอยู่ แล้วคนที่มาด้วยกันในเรือลำนี้ได้พากันลงเรือและออกเรือไปหมดแล้ว ก็ตกเรืออีกแล้ว ต้องคอยเรือเที่ยวต่อไปอีก ซึ่งก็ดีได้นั่งพักขา ค่อยยังชั่ว ที่วัดแห่งนี้มีน้ำเย็นโรยน้ำยาอุทัยไว้บริการด้วย

ต่อไปนี้จะเป็นวัดที่อยู่อีกฟากฝั่งของเกาะเกร็ด วัดต่อไปเป็นวัดที่อยู่ด้านตรงข้ามเยื้องกับวัดฉิมพลี ก็คือวัดกลางเกร็ด