แก้กรรมฆ่าไก่

ถาม : ..................

ตอบ : ตอนช่วงนั้น หลวงพ่อ ท่านให้คนเกิดวันศุกร์ ปล่อยไก่สะเดาะเคราะห์ คราวนี้จะไปถึง วัดท่าซุง ก็ไกล ก็เลยใช้วิธีปล่อยที่ วัดเทพศิรินทร์ แทน ก็ปล่อยใกล้ๆ กุฏิ หลวงปู่มหาอำพัน

พอปล่อยแถวๆ กุฏิหลวงปู่มหาอำพัน หมามันเห็นไก่มันก็ไล่ ไก่มันก็หนีสิ เรื่องอะไรจะอยู่ อยู่ก็ตายใช่ไหม ? ไก่มันบินขึ้นไปบนรั้ว แล้วก็ไปยืนเรียงแถวกันอยู่ข้างบน ลงมาข้างล่างไม่ได้ หมากัดตาย ดูแล้วสงสารมัน ไอ้คนปล่อยไม่ได้ดูตาม้าตาเรือว่า วัดเทพศิรินทร์มันดงคอนกรีต จะมีต้นไม้อะไรให้ไก่ได้ล่ะ

ใครเคยฆ่าไก่ ? ตอนแรกต้องเอารวงข้าว ๒ รวง ห่อกระดาษไปบูชาหน้าหิ้งพระ สวดมนต์ไหว้พระ แล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้กับไก่ คราวนี้มันยุ่งมีคนประเภท เจ้าไก่นายเวร ไม่ใช่เจ้ากรรมนายเวร เขาก็เลยบอกกับหลวงพ่อๆ บอกว่า ถ้าหากว่ามันยุ่งมากไม่อยากทำ ก็เปลี่ยนเป็นง่ายๆ ก็ ถวายผ้าไตรจีวร แทนก็แล้วกัน ก็เลยตกลงว่าได้ผ้าไตรกันตรึม คือลูกศิษย์หลวงพ่อเยอะ ขยับคนหนึ่งก็ตามกันหมด

ถาม : ซี.พี. ฆ่าสัตว์ไม่เห็นเขาบาปเลย เห็นอยู่สุขสบาย ?

ตอบ : ซี.พี. ได้ฆ่าที่ไหนล่ะ พนักงานฆ่า

ถาม : ก็เขาสั่งนี่ครับ

ตอบ : อย่าลืมว่าสิ่งที่เขาทำนั่นน่ะ มันต้องมีบุญเก่าหนุนเสริมมา บุญกับบาปนี่คนละส่วนกัน ตอนนี้บุญเก่าของเขายังหนุนเสริมอยู่ เขาก็เจริญรุ่งเรือง แต่ถ้าหากว่าเขาตายไปเมื่อไหร่ ส่วนของบาปมันเข้าถึงก็ซวยไป เพียงแต่ท่านทั้งหลายเหล่านี้ส่วนใหญ่มาถึงระดับนี้แล้วบุญเก่ามันยังมีอยู่ ปัญญาของเขาต้องมี

เพราะฉะนั้นเขาไม่ได้ทำแต่ความชั่วตลอด เขาก็ทำความดีด้วย ก็มีทาน มีศีล มีภาวนาของเขาอยู่ คนเราต่อให้ชั่วแสนชั่ว แต่ก่อนตายเกาะความดีได้นี่เขาไปดีนะ ถ้าเขาไปดีปุ๊บนี่กำลังความดีทั้งหมดเขารวมตัวกันอยู่ คนที่อยู่ข้างบนเขาฉลาดกว่าเราเยอะ จ้างเขาก็ไม่ลงไปข้างล่างให้เสียเวลาของเขาหรอก เขาต่อบุญไปเรื่อย

ส่วนคนเราถ้าหากว่า ทำดีแสนดี บังเอิญก่อนตายเกาะในสิ่งที่ไม่ดีก็ลงนรกได้เหมือนกัน เพียงแต่ถ้าหากว่ากำลังความชั่วมันน้อยก็ลงไปแป๊บเดียว แต่แป๊บเดียวของนรกนี่มันเหลือกล้ำเหลือกลืนเหมือนกันนะ สัญชีพนรก ขุมนี้ตื้นที่สุด　วันหนึ่งเท่ากับ ๙ ล้านปีมนุษย์ ลองลงแป๊บเดียวดูสิ

ถาม : แล้วทุกคนจะมีสติตอนตายไหมคะ ?

ตอบ : ถ้าไม่ได้รับการฝึกมาก็ยาก ถึงได้ต้องมีการฝึกจิตของตนเองให้ดี เพื่อก่อนตายจะได้เกาะความดีให้ได้ ก็ถึงบอกว่าต้องทำให้ชินไงล่ะ


สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๔๖ (ต่อ)
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ


.