เรื่องเด่น เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

​

 

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพตื่นขึ้นมาก็ส่งข้อความไปหาท่านเจ้าคุณกล้า - พระวชิรวาที, ผศ., ดร. (กล้า วีรรตโน) เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ วรวิหาร รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี ขอให้ส่งหน้าบัญชีทอดผ้าป่าซื้อที่ดินสร้างวิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรีมาให้ด้วย

ปรากฏว่าท่านเจ้าคุณกล้ามาตอบเอาหลังจากที่กระผม/อาตมภาพบิณฑบาตกลับมา และฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว โวยวายมาว่า "ตี ๒ เจ้านายตื่นมาทำอะไร ?" กระผม/อาตมภาพตอบไปว่า "เวลาภาวนา..!" ทำเอาอีกฝ่ายอึ้งไปพักใหญ่ ก่อนที่จะตอบกลับมาว่า "สักวันหนึ่ง ผมคงจะมีความเพียรได้สักเสี้ยวหนึ่งของเจ้านาย"

เรื่องนี้ต้องบอกว่า ถ้าท่านทั้งหลายไม่สำนึกว่าการปฏิบัติธรรมนั้นช่วยให้เราบรรเทา รัก โลภ โกรธ หลง ลงไปได้ในระดับหนึ่ง ทำให้เราสามารถอยู่สุขอยู่เย็นในพระพุทธศาสนาได้ ท่านก็ไม่ขยันที่จะมาภาวนา เนื่องเพราะว่าไม่เห็นประโยชน์ แต่ถ้าท่านทนทุกข์ทรมานจาก รัก โลภ โกรธ หลง ที่กระหน่ำตีท่านอยู่ทุกวัน แล้วเห็นว่านี่เป็นทางเดียวที่ช่วยให้ท่านพ้นไปได้ ท่านก็จะขยันภาวนาเป็นพิเศษ..!

โดยเฉพาะบรรดาบุคคลที่มีประสบการณ์ จิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก เมื่อถึงเวลาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า..! กำลังใจที่สงบระงับ เย็นสดชื่น สบายกาย สบายใจ อยู่ ๆ กลับไปโดนแผดเผาด้วยไฟราคะ ไฟโทสะ ไฟโมหะ ถ้าลักษณะแบบนี้ ท่านที่สามารถใช้กำลังใจในการกดกิเลสให้ดับลงชั่วคราว จนสามารถที่จะระงับ รัก โลภ โกรธ หลง ลงไปได้ ท่านก็จะเห็นคุณประโยชน์อย่างยิ่ง

เนื่องเพราะว่าความสุขที่ได้รับจากการภาวนา กับความทุกข์ทรมานจากการโดน ราคะ โทสะ โมหะ แผดเผานั้น ต่างกันยิ่งกว่าฟ้ากับเหว เพียงแต่ว่าในเรื่องของการทำความดีลักษณะนี้ เป็นการทวนกระแสโลก ถ้าไม่ใช่บุคคลที่หน้าด้านหน้าทนเพียงพอ เมื่อโดนคนอื่นเขา "บูลลี่" เข้าก็จะเลิกไปเอง เพราะว่ากิเลสคอยชักนำให้เราเลิกอยู่แล้ว เนื่องจากกลัวว่าถ้าเราทำมาก ๆ แล้วจะสามารถเข่นฆ่ากิเลสให้วอดวายลงไปได้..!

สำหรับการบิณฑบาตวันนี้ ต้องถือว่ารอดจากฝนไปได้ คาดว่าพายุคงจะอ่อนกำลังลง หรือไม่ก็เลยไป จนไม่ส่งอิทธิพลต่อจังหวัดกาญจนบุรี โดยเฉพาะอำเภอทองผาภูมิอีกแล้ว

 

กระผม/อาตมภาพได้ทำการส่งหนังสือเชิญประชุมคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิครั้งที่ ๓/๒๕๖๘ ให้แก่บรรดาคณะกรรมการ ร่วมกันส่งต่อไปยังสมาชิก ตลอดจนกระทั่งผู้นำการปกครองท้องถิ่นต่าง ๆ โดยเฉพาะท่านนายอำเภอทองผาภูมิ ต้องบอกว่าชาวทองผาภูมิของเราโชคดีเหลือเกิน นายอำเภอทุกท่านที่มาเป็นนายอำเภอที่นี่ ล้วนแล้วแต่ขยันจนเหลือเชื่อ แม้กระทั่งวันหยุดก็ไม่ได้หยุดกับใคร..

นายอำเภอท่านปัจจุบันคือนายชาคริต ตันพิรุฬห์นั้น ตอนนี้รูปร่างสะโอดสะองแทบจะปลิวลมได้แล้ว ช่วงที่ผ่านมาเครียดหนัก เพราะว่าผู้บังคับบัญชากำชับอย่างหนักแน่นว่า "ห้ามมีการเผาอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าจะเป็นการเผาขยะ หรือว่าเผาป่า" เพราะว่าจะเป็นการสร้างฝุ่น PM 2.5 แล้วเกิดฝนกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ทำเอาท่านค่อยหายเครียดไปหน่อย ไม่เช่นนั้นแล้วก็ต้องมาคอยระวังทั้งกลางวันกลางคืน กลัวว่าจะมีนักเลงดีไม่กลัวโดนปรับ ทำการเผาขึ้นมาอีก ก็จะพาให้เดือดร้อนกันไปหมด เพราะว่าผู้บังคับบัญชาเอาจริงในเรื่องนี้มาก..!

ในช่วงบ่ายกระผม/อาตมภาพต้องไปเป็นประธานในการประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ ณ ห้องประชุมอาคารปฏิบัติธรรม วัดปรังกาสี เนื่องเพราะว่าหลวงพ่อพระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะทองผาภูมินั้น ต้องไปเป็นประธานคุมสอบ บรรดานิสิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ ห้องเรียนวัดปรังกาสี

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องไปทำหน้าที่ในการควบคุมการประชุมให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อยดีงาม ซึ่งตั้งแต่เป็นเจ้าอาวาสครั้งแรก ได้เข้าร่วมประชุมกับคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ ทำเอาผู้คนวิพากษ์วิจารณ์กันใหญ่โต เพราะว่าก่อนหน้านั้น การประชุมเป็นไปแบบพี่น้องเพื่อนฝูงกันจริง ๆ มีทั้งนั่ง มีทั้งเอน มีทั้งนอน แต่พอกระผม/อาตมภาพเดินเข้าไปในที่ประชุม ทุกคนพากันนั่งตัวตรงอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยกันหมด..!

หลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอตั้งแต่ยุคนั้น ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อพระครูผาสุกิจโกวิท อดีตเจ้าอาวาสวัดหินแหลม อดีตเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ หลวงพ่อพระครูกาญจนเขตวิมล อดีตเจ้าอาวาสวัดเหมืองปิล็อก อดีตเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิก็ดี ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "อยากให้อาจารย์เล็กมาร่วมประชุมด้วยทุกครั้ง เนื่องเพราะว่าเป็นการประชุมที่เรียบร้อยที่สุดเท่าที่เคยมีมา" กระผม/อาตมภาพก็ไม่เข้าใจว่า ตนเองกลายเป็นคนดุในสายตาของเพื่อนพระสังฆาธิการไปได้อย่างไร ?

 

ทำให้นึกถึงพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ (นิยม ฐานิสฺสโร ป.ธ. ๙) อดีตเจ้าคณะใหญ่หนกลาง อดีตคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช อดีตเจ้าอาวาสวัดชนะสงคราม ราชวรมหาวิหาร ซึ่งใคร ๆ ว่าท่านดุ มานึกว่าคงเป็นประเภทเดียวกัน ก็คือเรื่องอะไรถ้าเป็นทางการก็จะเอาจริงเอาจังและเด็ดขาดมาก แต่ถ้าหากว่านอกเวลา ท่านก็พูดคุยด้วยสนุกสนาน แถมยังสอนกระผม/อาตมภาพดูวัตถุมงคลอีกด้วย..!

แม้กระทั่งปัจจุบันนี้ก็คือพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ซึ่งใคร ๆ ก็ว่า "หลวงพ่อแย้มท่านดุ" แต่กระผม/อาตมภาพเองบางทีก็นั่งเถียงฉอด ๆ ประมาณ "เถียงคำไม่ตกฟาก" ซึ่งเรื่องพวกนี้คุ้นเคยกับท่านมาตั้งแต่สมัยท่านยังเป็นพระครูโสภณปัญญาวุธ เลขานุการเจ้าคณะภาค ๑๔ จนกระทั่งมาเป็นพระพิพัฒน์วิริยาภรณ์ มาเป็นพระราชวิริยาลังการ มาเป็นพระเทพศาสนาภิบาล จนกระทั่งเป็นพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร.

พูดง่าย ๆ ว่า "รู้เช่นเห็นชาติกัน" รู้ว่าเจ้านายเป็นคนเข้มงวดก็จริง ปากร้ายก็จริง แต่ถ้าด่าตรงนั้นแล้วจะจบเลย จึงทำให้กระผม/อาตมภาพ ถ้าหากว่ามีอะไรที่คิดว่าไม่ชอบมาพากล ก็มักจะงัดข้อจนบางทีเจ้านายก็โกรธหน้าดำหน้าแดง แต่ชอบใจที่ว่าท่านเป็นนักเลงแท้ ด่าแล้วเลิกกัน ไม่มีการจดจำ ไม่มีการอาฆาต เมื่อมานึกถึงตนเองว่า ดูท่าเป็นเพราะนิสัยคล้าย ๆ กัน ก็เลยทำให้คนอื่นเหมาเอาว่ากระผม/อาตมภาพดุไปด้วย..!

การประชุมวันนี้นั้น สิ่งที่กระผม/อาตมภาพเน้นมากก็คือ ใครที่จะเข้าฝึกซ้อมอบรมเพื่อสอบเป็นพระอุปัชฌาย์ของปีหน้า ให้ซักซ้อมให้แม่นยำเสียก่อนตั้งแต่อำเภอของเรา ไม่ใช่ไปหวัง "ตายเอาดาบหน้า" แล้วสิ่งที่น่าถอนใจมากที่สุดของคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิก็คือ ไม่ว่าจะเป็นพระครูสัญญาบัตร ไม่ว่าจะเป็นพระอุปัชฌาย์ ที่อื่นเขามีแต่แย่งกันเป็น ทองผาภูมิมีแต่เกี่ยงกันเป็น..!

โดยเฉพาะบรรดาท่านทั้งหลายที่เป็นกะเหรี่ยงบ้าง มอญบ้าง ซึ่งความจริงแล้วชาวกะเหรี่ยงและชาวมอญ ก็อยากได้พระอุปัชฌาย์ที่เป็นเชื้อสายเดียวกัน แต่ว่าท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็ไม่ค่อยที่จะกล้าลงสมัครสอบ ประการแรกก็คือไม่ค่อยจะเก่งภาษาไทย กลัวว่าจะสอบตก ประการที่สองก็คือติดสำเนียงชาติพันธุ์ กลัวคนอื่นจะหัวเราะเยาะเอา ซึ่งเป็นเรื่องที่คิดมากไปเองแท้ ๆ..!

 

เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่งว่า ตั้งแต่หลวงพ่อกำธร (พระครูสุกิจกาญจนโสภิต) อดีตเจ้าอาวาวัดผาสุกิจสุวรรณเขต อดีตเจ้าคณะตำบลลิ่นถิ่นเขต ๒ มรณภาพไป หลวงพ่ออำนวย (พระครูเกษมกาญจนกิจ) อดีตเจ้าอาวาสวัดลิ่นถิ่นพัฒนาราม อดีตเจ้าคณะตำบลลิ่นถิ่นเขต ๑ มรณภาพไป ทางด้านกะเหรี่ยงของเราที่อำเภอทองผาภูมิก็ไม่เหลือพระอุปัชฌาย์เอาไว้อีกเลย

ส่วนทางด้านมอญนั้น ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อวิสุทธิ์ (พระครูพิสุทธิ์กาญจนาภรณ์) เจ้าอาวาสวัดอูล่อง เจ้าคณะตำบลท่าขนุนเขต ๑ หลวงพ่อชนะ (พระครูกาญจนชินธรรม) เจ้าอาวาสวัดเสาหงษ์ ต่างก็ไม่ยอมเข้าสอบพระอุปัชฌาย์ เพราะติดที่ว่าตนเองสวดมนต์สำเนียงมอญ เกรงว่าถึงเวลาไปสวดกรรมวาจาสำเนียงมอญแล้ว จะโดนคนอื่นหัวเราะเอา อย่างนี้เป็นต้น

พยายามที่จะปลุกจะปลอบกันอย่างไรก็แทบจะไม่มีใครสนใจเอาในเรื่องพวกนี้เลย ทำเอาบรรดาพระสังฆาธิการระดับเจ้าคณะปกครองได้แต่มองตาปริบ ๆ ว่าเมื่อไรทองผาภูมิจะแย่งตำแหน่งกันเสียที ไม่ว่าจะตำแหน่งใหญ่ ตำแหน่งเล็ก ไม่เห็นจะมีการแย่งกันเหมือนกับที่อื่น กระผม/อาตมภาพเองก็ยังทึ่ง ว่าเป็นเพราะติดโรคระบาดไปจากเจ้าอาวาสวัดท่าขนุนหรือเปล่า อะไร ๆ ก็เลยไม่อยากได้ ไม่อยากเอากันเสียหมด

แต่ว่าเรื่องพวกนี้กลับเป็นเรื่องดี ทำให้การปกครองนั้นเป็นไปด้วยความสงบเรียบร้อย เมื่อไม่มีการแย่งชิง ไม่มีการขัดแย้งกัน กิจการคณะสงฆ์ก็เป็นไปโดยง่าย โดยเฉพาะบรรดาเรื่องอธิกรณ์ต่าง ๆ ที่จะพึงมีพึงเกิดแก่คณะสงฆ์นั้น อำเภอที่ใหญ่โตอย่างอำเภอทองผาภูมิมีเกิดขึ้นน้อยมาก จนถึงน้อยที่สุด พูดง่าย ๆ ว่านาน ๆ จะมีเรื่องให้กระผม/อาตมภาพต้องออกโรงไประงับอธิกรณ์เสียที

จำได้ว่าเมื่อล่าสุด ก็น่าจะเป็นอธิกรณ์ของทางด้านผู้ที่โดนตรวจแล้วมีสารเสพติดอยู่ในร่างกาย แต่ไม่ยอมสึกหาลาเพศ กระผม/อาตมภาพต้องไปชี้แจงเหตุชี้แจงผลให้รู้ว่า อันดับแรกเลย คุณทำผิดกฎหมาย ซึ่งเจ้าหน้าที่เขามีสิทธิ์ที่จะจับสึกได้เลย แต่เขายังเกรงใจผ้าเหลือง จึงให้ท่านตัดสินใจกล่าวคำลาสิกขาด้วยตนเอง

 

ประการที่สอง ถ้าหากท่านคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเบา ขอให้ไปดูมติมหาเถรสมาคม ตลอดจนกระทั่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ที่มีเอาไว้อย่างชัดเจนว่า ถ้าหากทำความผิดจนถึงระดับต้องโทษจำคุก ให้ทำการลาสิกขาเสียก่อน

และประการสุดท้าย ท่านอยู่ต่อไปก็มีแต่จะทำให้วัดเสื่อมเสีย ทำให้พระอุปัชฌาย์อาจารย์เสื่อมเสีย ทำให้คณะสงฆ์เสื่อมเสีย ยิ่งคนเราเห็นคณะสงฆ์ของเราในปัจจุบันนี้ว่าหาดีไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าท่านเสียสละตัวของท่านเองไป ก็จะไม่เป็นการซ้ำเติมทำลายคณะสงฆ์ของเรา ท่านถึงได้ยอมสึกหาลาเพศไป

ถ้าจำไม่ผิด เรื่องนี้ก็ ๓ ปีล่วงไปแล้ว ไม่น่าเชื่อว่านานขนาดนี้แล้วยังไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีก จึงทำให้บรรดาเจ้าคณะปกครองให้คำชมเชยว่า คณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ จัดการปกครองดูแลลูกคณะได้เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก กระผม/อาตมภาพเองก็ไม่อยากที่จะพูดในเรื่องนี้ เพราะว่าบางอย่างอยู่ในลักษณะว่า พูดไปแล้วดีแตกขึ้นมา เราก็เสียหน้าเองเสียด้วย

ก่อนที่จะปิดประชุมก็มีการเจริญพระพุทธมนต์ถวายพระพรชัยมงคล แด่พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ตามมติมหาเถรสมาคมที่ให้มีการเจริญพระพุทธมนต์ถวายพระพรชัยมงคล ทุกวันที่ ๒๘ ของเดือน จากนั้นกระผม/อาตมภาพก็ต้องเดินทางเข้าสู่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) เพื่อที่จะไปดูแลผู้ที่ผ่านการอบรมพระอุปัชฌาย์ระดับจังหวัดแล้ว ต้องมาฝึกซ้อมอบรมพระอุปัชฌาย์ในระดับภาคกันต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้



พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)