90.คำชะโนด เลยไปเลย(3)

90

คำชะโนด เลยไปเลย


​

หลังจากจบทริปเที่ยวโตเกียวเมื่อเดือนพฤศจิกายนแล้ว พวกเราก็จะไปเที่ยวที่เกาหลีใต้ ระหว่างวันที่ 25 – 31 มีนาคม 2563 ....วางแผนเที่ยว จองที่พัก ดูตารางเที่ยวบิน จองตั๋วเครื่องบินไปกลับ จ่ายเงินค่าตั๋วค่าที่พักเรียบร้อยแล้ว รอนับวันเดินทาง ก็เกิดเหตุโควิด 19 ระบาดที่จีน ทีแรกพวกเราก็เฉยๆ เพราะเราไปเกาหลีใต้ สักพักเกาหลีใต้ก็ติดไปด้วย เราก็เฉยๆ เพราะพวกเราไปแค่โซล ไม่ได้ไปที่ตรงเกิดโรคระบาด ต่อไปอีกสักพัก เกาหลีใต้คุมไม่อยู่เพราะมี ป้า ทำให้ระบาดรุนแรงขึ้นมาก สร้อยฟ้ามาลาก็เฉยๆ แต่เพื่อนในกลุ่มเริ่มไม่เฉย... ระหว่างนี้เพื่อนที่ทำงานอีกกลุ่มก็มีแผนจะไปเที่ยวญี่ปุ่น... กลุ่มนี้เขากลัวกันแล้ว เพราะญี่ปุ่นก็โดนหนักเหมือนกัน เริ่มมีการคุยกันว่าจะยังไงดี สรุปคือต้องระงับการเที่ยว กลุ่มพวกเราขอคืนตั๋วขาไปได้ เพราะเที่ยวบินถูกเลื่อน แต่ขากลับตอนแรกยังคืนไม่ได้ เพราะเที่ยวบินยังให้บริการปกติ ส่วนที่พักที่โอนเงินไปแล้ว เขาก็คืนให้ ส่วนของเพื่อนกลุ่มไปญี่ปุ่นทางสายการบินให้เลื่อนเวลาไป-กลับได้ แต่ไม่คืนเงินให้ ช่วงนี้พวกเรารอๆๆๆ ว่าเมื่อไหร่ทางสายการบินจะประกาศยกเลิกหรือเลื่อนเที่ยวบินเพื่อจะได้คืนเงินเต็มจำนวนที่จ่ายไปแล้ว และแล้วสวรรค์ก็โปรด ทางสายการบินประกาศยกเลิกเที่ยวบินขากลับจึงได้คืนเงินค่าตั๋วทั้งหมด...

​

 

เพื่อเป็นการแก้เซ็ง เพื่อนก็เลยวางแผนเที่ยวในประเทศแทน ซาวด์เสียงกันว่าอยากไปไหน หลายคนบอกว่าอยากไปคำชะโนด สร้อยฟ้าฯ ไปมาแล้ว แต่ไปอีกก็ได้ จึงถามอีกว่าต่อจากคำชะโนดไปไหนต่อ ต่างคนต่างไม่รู้แล้วว่าจะไปไหน ก็แล้วแต่ได้ทั้งนั้น เลยเสนอไปไหว้พระ แล้วล่องขึ้นไปนอนเชียงคานซึ่งในกลุ่มยังไม่เคยไปกัน(สร้อยฟ้าฯ ไปแล้ว) สรุปคือที่เที่ยวหลักๆ ครั้งนี้สร้อยฟ้าฯ ไปมาหมดแล้ว 555+ ....

 

​

กลุ่มเที่ยวครั้งนี้ มีสมาชิกทั้งหมด 5 คน ให้เพื่อนเจ้าของรถ เป็นคนขับรถมือที่ 1 นัดกันที่บ้านเจ้าของรถแล้วออกเดินทางกัน 4 ทุ่มกว่าๆ ก็นั่งหลับไปยาวๆ แวะปั๊มบ้างเป็นบางช่วง ไปเปลี่ยนมือคนขับเบอร์ 2 อีกทีแถวๆ ก่อนเข้าอุดรธานี คือ ทั้งคันเป็น พขร.ได้หมดทุกคน ก็สบายๆ ส่วนสร้อยฟ้าฯ หลับต่อยังไม่ถึงคิวเป็น พขร.

คณะของเรามาถึงปั๊ม น่าจะแถวๆ หนองหาน ประมาณ 6 โมงเช้า ล้างหน้าแปรฟัน ซื้อขนมของกิน เปลี่ยนมือคนขับเบอร์ 1 ขับต่อ

 

พวกเราใช้กูเกิ้ลนำทาง ให้เลี้ยวขวาตรงแยกมีชัย อ.บ้านดุง พอเลี้ยวไปได้นิดเดียว ก็เจอกับพระสงฆ์ 3 – 4 รูป เดินอยู่อีกฝั่งถนน พยายามโบกรถ เห็นในมือถือขวดน้ำเปล่าๆ แล้วทำท่ายกขวดดื่มมาที่รถของเรา ทำท่าซ้ำๆ อยู่อย่างนี้ สร้อยฟ้าฯ มองไปข้างหลังเห็นรถอีกคันวิ่งตามมา รีบขับแซงรถเราไปเลย พวกเราขับเลยไปประมาณ 500 เมตร ก็เจออีก 2 รูป ทำท่าเดียวกัน เพื่อนก็เลยจอดรถให้สร้อยฟ้าฯ ลงไปถวายน้ำให้ 1 ขวดเพราะลงรถสะดวกที่สุด พระก็ให้พรแล้วบอกว่ามีพระปักกลดอยู่ในดงไม้หลายรูปแล้วชี้ไปให้ดู อืมม หลายรูปจริงๆ เห็นกำลังเก็บของกันอยู่ (ตอนนี้คิดแล้วทำไมไม่อยู่จำวัด ธุดงค์อะไรหลายรูปเยอะมาก นับคราวๆ ดูเป็นสิบรูป) พอกำลังจะเดินกลับขึ้นรถ พระบอกว่ากลดพังขอเงินซ่อมกลด 200 บาท นึกในใจเหมือนที่เคยอ่านมาเลย แต่กระเป๋าตังก์อยู่ในรถ เลยมาบอกเพื่อน เพื่อนให้คนละ 20 แต่เราให้ 100 นึงรวมไปก็เกือบ 200 ให้ไปแล้วรีบขึ้นรถเลย แต่เพื่อนไม่รู้เพราะไม่เคยอ่านเรื่องอย่างนี้ ก็คุยว่าโชคดีเจอพระทำบุญแต่เช้า 555 อืมมม นึกอย่างนั้นก็สบายใจ... ระหว่างทางเปิดหาข้อมูลก็ยังเจออยู่นะกับพระกลุ่มนี้ บางรายเจอหนักกว่านี้อีก มิน่ารถคันหลังเลยรีบขับแซงไปเลย...

 

กูเกิ้ลพาพวกเราเข้าป่า สวนยางพารา ทุ่งนาที่มีแต่ตอซังข้าวแห้งๆ เลาะไปตามถนนเล็กๆ ผ่าเข้าไปหลายหมู่บ้าน เอาแล้วกูเกิ้ลทำพิษแน่ๆ แต่ก็ดีนะ ได้เห็นหมู่บ้านเล็กๆ ได้เห็นชีวิตผู้คนที่เดินอยู่ในหมู่บ้านแบบไม่รีบร้อนอะไร ไม่เหมือนกับพวกเรา

​

 

​

 

ขับรถมาได้ร่วมครึ่งชั่วโมงก็มาโผล่ใกล้กับทางไปคำชะโนด มาถึงร่วมๆ 8 โมงเช้า หาอะไรรองท้องกันก่อน แล้วก็เดินไปซื้อบายศรี พานไหว้ที่ร้านค้าสวัสดิการเหมือนเดิม ครั้งนี้สร้อยฟ้าฯ ซื้อพานไหว้ใหญ่ขึ้นกว่าคราวก่อน พวกเราก็เดินเข้าไปบนเกาะคำชะโนด

​

 

​

พอดีสร้อยฟ้าฯ เดินเร็วกว่าเพื่อน มาหยุดคอยชาวคณะที่ศาลพ่อปู่แม่ย่า ยืนคอยสักพัก รู้สึกคลื้นไส้ขึ้นมาเฉยๆ ซะงั้น ของที่เพิ่งรองท้องมา กำลังจะย้อนกลับ กลั้นแทบแย่ เกือบไป... พอเพื่อนเดินมาถึงจนครบแล้ว คราวนี้ขอขึ้นไปไหว้บนศาลใหญ่

 

ไหว้เสร็จแล้วเดินลงมา เจอพานขันน้ำมนต์ ถ่ายรูปส่องกันใหญ่ ก็ถ่ายมาเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่ได้จับเบอร์ตามเลขในขัน....

งวดไหน ไม่รู้​

 

แล้วก็พากันไปที่ต้นไทรใหญ่ เพื่อนไปดูเลขที่ตรงปะแป้ง ได้เลขมาหรือเปล่าไม่รู้

​

 

​

 

​

 

​

 

พวกเราเดินย้อนกลับมา พอเดินผ่านศาลพ่อปูแม่ย่า เอาอีกแล้วคลื่นไส้ จะอ๊อก ออกให้ได้ รีบเดินไปหาถุงขยะดำที่เขาแขวนไว้ จะดันออกให้ได้เลย กลั้นจนน้ำตาคลอ เลยรีบเดินไปที่บ่อน้ำ พรมน้ำมนต์เย็นๆ น่าจะดีขึ้น...พอเดินกลับก็เดินเลี่ยงๆ ศาลออกมา ไม่ไหวแล้ว...

พวกเราเดินออกมาจากเกาะคำชะโนดก็ถึงเวลาจับเบอร์ จับไป 2 ใบ (ตอนกลับมาจากทริปแล้ว มาตรวจก็ไม่ถูก พยายามต่อไป 555)

​

 

ที่ต่อไปพวกเราจะไปวัดป่าภูก้อน ระหว่างทางพวกเราแวะเติมพลังที่บ้านนาคาเฟ่ แต่ตอนนี้ เกิดอาการปวดท้องเหมือนท้องเสีย ดูจีพีเอสกว่าจะถึงเกือบชั่วโมง สองข้างทางไม่มีปั๊มน้ำมัน มีแต่ปั๊มหลอด สงสัยอาการผะอืดผะอมคงจะเกิดจากกินอะไรผิดสำแดง ตอนนี้เลยมีอาการท้องเสีย...

​

 

อาหารกลางวันที่ บ้านนาคาเฟ่

​

 

​

 

​

 

​

 

​