กระแส"พญานาค"กับข้อเท็จจริงบางอย่าง(มีคลิป) คนที่ไม่เชื่อควรดูด้วยดุลพินิจ

เล่าเรื่องสอบกะได้ครับ เป็นไงมั่ง ทำข้อสอบได้เยอะมั๊ย

 

อยากบอกว่าทำได้เยอะมาก
แต่ทำไม่ได้ซักข้อ5555
ทำได้พอร่างๆแต่ไม่เต็มข้อเลยค่ะTT ไปไม่เป็น

 

ถ้าพูดถึงสอบกลางภาค รร.น้องไม่มีสอบนะ
มีแต่เก็บคะแนนเอา

 

ประเด็นนี้ ถกเถียงภายในบ้านเหมือนกันคะอาจารย์
ถึงอย่างไรก็ไม่ถูก
ถ้าออก 532 เจนคงถูกแบบ เต็มที่ ขี้แตกขี้แตนไปเลย
เสียดาย ที่เป็น 62

 

งวดนี้คนถูกรางวัลที่ 1 เยอะมาก ประกาศไปแล้วคงเปลี่ยนไม่ได้ จะ 6 หรือ 9 ก็ดวงทั้งนั้น

 

ช่ายพี่ ดวงคนเนาะ
เปลี่ยนแปลง มีเฮลั่นแน่นอน
งานนี้ต้องปล่อยผ่าน
งวดหน้าเอาใหม่ ๆ

 

คือ ข้าพเจ้างง ทำได้ทุกข้อ แต่ไม่สมบูรณ์ แบบนี้เหรอ ก็แสดงว่า เป็นการเขียนน่ะสิ

 

อัฐิหลวงตามหาบัว

 

เขียนหมดเลยยย เมื่อวานสอบฟิสิกส์วาดรูปตามโจทย์ได้แต่ทำวิธีทำไม่ได้ ข้ออธิบายได้แค่ 2 ⊙•⊙

เลยนั่งวาดรูปเล่นเย้ยข้อสอบ ♡

 

@nopphakan ขอถามพี่นพว่า อาการหูด้านขวาวิ้ง เหมือนเสียงไมโครโพนหอน เวลาสวดมนต์ไหว้พระ แบบนี้มันคือปราฏการณ์อะไรครับ

 

ถ้าเป็นผลของสมาธิ
เสียงจะเป็นเส้นตรง สัมผัสได้ว่าเป็นแท่งๆ
เข้าตรงกลางรูหูด้านขวาเรา
พวกนี้เป็นกิริยาระหว่างไม่ควรสนใจ
จะมาพร้อมพวกกิริยาได้ยินเสียงเคาะ
ไกลๆแต่เหมือนอยู่ใกล้
หรือแม่แต่เสียงใบไม้เคลื่อนไหว
พวกนี้ให้เฉยๆไปเลยนะ


แต่พี่ว่าเวลาปกติเราน่าจะมีอาการ
หูสองข้างได้ยินไม่เท่ากันนะ
ลองเอาช้อนเคาะข้างหูด้วย
น้ำหนักที่เท่ากันดูข้างซ้ายน่าจะได้ยิน
เบากว่าด้านขวานะ

ด้านไหนชัดกว่า เวลาสวดมนต์
อาจจะได้ยินเสียงวิ่งๆ
หรือแบบที่เราก็เป็นได้

ยกเว้นคนที่มีปัญหาน้ำในหูไม่เท่ากัน
จะมีอาการหลงความสูงของพื้น
เวลาเดิน

ถ้าไม่ใช่ขออภัย. ^_^

 

Tips & Tricks (วรรคทอง)
หน้า 53 ลำดับที่ #1043

QUOTE="nopphakan, post

พลังงานในส่วนของการเคลื่อนย้ายสะสาร
หากว่าเคยมีสัมพันธ์กันมาสามารถทำให้เกิดขึ้นได้
เช่น เราอยู่ดีๆตรงนี้ สามารถไปโผล่อีกที่หนึ่งก็ได้
แบบตัวเป็นๆนี่หละ จะไปพร้อมกับรถที่ขับเลยก็ยังได้
หรือของที่เราหาไม่เจอ แล้วอยู่ดีๆมาโผล่ให้เราเจอ
หรือนั่งๆอยู่แล้วคนรอบๆเราหายไปหมด เหลือแต่
บุคคลที่ ไม่ใช่เพื่อนและญาติเราปรากฏอยู่แทนในสภาพ
แวดล้อมที่เหมือนๆเดิม
ตรงนี้ก็เกิดขึ้นได้ปกติ. อย่างเกจิเก่งๆในอดีต
พอมีคนเอาแบงค์ไปบริจาค ท่านโยนเข้ากองไฟ
ปรากฏว่า แบงค์นั้นกลับไปอยู่หัวเตียงที่บ้านเฉยๆเลยก็มี
คือ การเคลื่อนที่ของสะสารรูปแบบหนึ่ง
บางท่านเวลาเดินทาง บอกให้ลูกศิษย์ไปก่อน
แล้วท่านก็ไปปรากฏที่ปลายทางก่อนให้ลูกศิษย์งงเล่นก็มี
คือการเคลื่อนที่ของสะสารที่ไม่ขึ้นอยู่กับกาลและเวลา
เรื่องบังตานี่ก็ใช่คือทำให้เราเห็นไปอีกแบบคือสร้าง
สนามแรงขึ้นมาใหม่ เข้ามารวมกับต้นกำเนิดแรงของเรา
นั่นก็คือตัวจิตเราเอง
เรื่องการย้ายสิ่งของนี่ก็ใช่ จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง
หรือหยิบจับของในอากาศนี่ก็ใช่
พวกนี้ เป็นแขนงหนึ่งของสายวิชาพลังงานจักรวาล
ซึ่งเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับอิทธิวิธี ซึ่งมีในท่านที่เก่งๆ
หรือเป็นเรื่องที่ข้องเกี่ยวในพุทธฯมานานแล้ว
เพียงแต่ พุทธฯไม่ได้เน้นในเรื่องนี้..เมื่อไม่เน้น
จึงไม่ได้ถือว่า สิ่งต่างๆเหล่านี้มีในคำสอนทางพุทธฯ
เพียงแต่มันมีในวิถีจิตท่านอยู่ในแวดวงพุทธฯ
ถ้าสังเกตุให้ดี จะเห็นว่า ในท่านที่เกิดมีเป็นปกติ
ท่านก็จะไม่เน้นในเรื่องนี้เช่นกัน จะเน้นตรงไป
ยังเรื่องหลักๆของพุทธฯนั่นเอง....
ปล. ที่พูดมาคือส่วนตัวมีประสบการณ์มาหมด
แต่ยังไม่อยู่ในจุดที่จะเข้าถึงและเข้าใจ
ต้นแห่งการกำเนิดได้
จึงไม่สามารถอธิบายอะไรได้มากกว่านี้...
และเมื่อยังไม่สามารถเข้าใจได้
สิ่งที่ทำได้ก็คือ ไม่ควรไปสนใจกับสิ่งต่างๆเหล่านี้
ประหนึ่งว่า ไม่เคยเกิดกับตนเอง
นี้คือ วิธีในการเข้าถึงต้นกำเนิดได้ในอนาคตนั่นเอง
แต่ไม่รู้ว่า จะใช้เวลาเท่าไรนะ ๕๕๕๕ พอขำๆ

 

Tips & Tricks (วรรคทอง)
หน้า 61 ลำดับที่ #1201

[QUOTE="nopphakan, post:
เรื่อง เส้นผมบังภูเขาได้อย่างไร
เรื่อง นามธรรมปกติไม่เล่าเลยดีที่สุด....
ถ้าไม่มีคนถามหรือไม่เป็นประโยชน์ทางธรรมยิ่งไม่ควรเล่า...
บางเรื่องเรารู้ของเราเองคนเดียวก็พอ...
แต่ถ้าพอขำๆไม่ว่ากัน พอฮาๆ
ทำไม ถึงได้กล่าวเช่นนี้

เพราะกลจิตเป็นเพียงมายาจิตชนิดหนึ่ง
แม้เห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ยึดไม่ได้
ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงในระดับ หลับตาเห็น
หรือครึ่งหลับครึ่งตื่นแล้วเห็นหรือแว๊บๆเห็น
หรือทำสมาธิแล้วเห็น...ยิ่งยึดไม่ได้เลย
ทำได้แค่เพียง พอฮาๆขำๆ
เพราะไม่พูดบ้างก็ไม่ได้
เด่วจะกลายเป็นเก็บกด ๕๕๕

ไม่ยึดคือ ในเวลาปกติ ไม่สนใจเลยนั่นหละ
คือเหมือนว่า ไม่เคยเกิดขึ้นในระบบจักรวาลนี้

พุทธฯเราเรียนเข้าหาอนัตตาเพื่อให้หมดอัตตาตัวตน
ถ้าเราเข้าถึง พวกอนัตตา ซึ่งเป็นนามธรรม ต่างๆได้
ถือว่าเราได้เปรียบ แต่การได้เปรียบนี้หละ
กลับกลายเป็นอัตตาได้อย่างคาดไม่ถึง
คือเพราะเผลอไปดึงเข้ามาเป็นตัวตน
หรือสร้างอนัตตาเหล่านั้นให้เกิดเป็นตัวเป็นตนขึ้นมา
ด้วยการไม่รู้จักการปล่อยรู้ ไม่รู้จักการปล่อยวาง
และไม่ตัดการไปรู้ นั่นหละ
อนัตตามันเลยย้อนเป็นอัตตา
สร้างเป็นตัวตนขึ้นมาได้อย่างหนึ่งนั่นเอง

ถ้าเราเผลอไปสร้างไปสนใจตรงนี้
มันจะขวางกระบวณการ
ไปรู้ต้นตอแห่งการเกิดได้อย่างคาดไม่ถึง

จะยกตัวอย่างเปรียบให้ฟัง
เหมือนเรารู้ว่า นี่ต้นมะนาวรู้จากสัญญาอาจจะได้ยินมา
อ่านมา รู้ว่ารสชาติมันเป็นอย่างไร มะนาวพันธ์อะไร
มันมีหนามนะ ลูกมันสีเขียวๆนะ เวลาสุกก็ออกสีเหลืองนะ
มันมีประโยชน์อะไรบ้าง
มันเอาไปทำอะไรได้บ้าง...แต่เราจะไม่รู้ว่า
มันเกิดได้อย่างไร
หรือพูดง่ายๆว่า
เราจะรู้แต่ ต้นมะนาว ที่มันเกิดไปแล้ว
จากสายตาที่เรามองเห็น
หรือการระลึกได้ถึงต้นมะนาว...ถ้ายังเริ่มๆเกท
แต่น่าจะเกทได้มากว่า ก็ มาต่ออีก

ในทำนองเดียวกัน เราเห็นผีตนหนึ่งเป็นนามธรรม
จัดเป็นอนัตตา หรือ เราเห็นอะไรก็ตาม ไม่ว่าดีหรือไม่ดี
ทางนามธรรม ถ้าเราไม่เผลอไปสร้างให้มีตัวตน
เราควรจะเล่าได้ว่าเหตุที่เราเห็นแบบนั้นได้
เกิดจากสาเหตุอะไรได้บ้าง ด้วยตัวเราเอง
เหมือนเราควรจะรู้ว่า ต้นมะนาวมันเกิดได้อย่างไร

ถ้าเราเผลอไปสร้างให้มีตัวตน
เราจะไปรู้แต่กระบวณการนามธรรมนั้นที่มันเกิดไปแล้ว
ก็คือ รู้เห็นเริ่มต้นจากการเป็นภาพผีตนนั้น เรียกถูกว่าผีเหมือนกัน
จากการได้ยิน ได้ฟัง หรือได้อ่านมา เหมือนที่กำลังมอง
หรือระลึกถึงต้นมะนาว
และไปรู้รายละเอียดผีตนนั้น เรียกว่าผีอะไร ระดับไหน
เรื่องราวต่างๆจากสภาพแวดล้อมที่ผีตนนั้นปรากฏตามสถานที่ต่างๆ
ประเภทของผีที่เป็นชื่อเรียกเฉพาะกำลังบุญ ฯลฯ
แต่เราก็จะไม่รู้ว่า
ภาพผีนั้นเกิดได้เพราะอะไร
เหมือนที่ไม่รู้ว่า ต้นมะนาวมันเกิดได้อย่างไร......

ซึ่งมันช่าง อิสสะบังเอิญเหลือเกินว่า
มันช่างสอดคล้อง กับเรื่อง รัก โลภ โกรธ หลง
เหลือเกินว่า เมื่อเรื่องใดเรื่องหนึ่งมันเกิดมาแล้ว
เหมือนเรากำลังมองต้นมะนาวหรือระลึกถึงต้นมะนาว
หรือเรากำลังเห็นภาพนามธรรมขึ้นมาแล้ว
หรือระลึกถึงภาพนามธรรมอยู่
ถ้าเรามัวไปปรุงต่อ ไปสร้างเรื่องต่อ

ด้วยการไม่รู้จักการปล่อยตัวไปรู้
ไม่รู้จักการปล่อยวางเรื่องเหล่านั้น
และไม่ตัดการไปรู้เรื่องเหล่านั้น​

ก็จะเหมือนเราไปรู้ในกระบวณการที่ มันเกิดไปแล้ว
มันได้เกิดมีขึ้นแล้ว เหมือนเรารู้เรื่องต้นมะนาว
เหมือนเราไปรู้ภาพนามธรรม
แต่เรากลับไม่รู้ว่า รัก โลภ โกรธ หลง
มันเกิดได้อย่างไรนั่นแหล

ปล. นี่หละเค้าเรียกว่า เส้นผมบังภูเขา.......
และมันบังภูเขาได้อย่างไร

 

เช้าวันนี้ขอนำบทความที่น่าสนใจนี้ให้อ่าน
แม้เก่า...แต่ก็เก่าแบบล้ำค่า...ดั่งมีชีวิต
ยาวๆ...สนุกๆ...ตื่นเต้นระทึก
...อ่านให้ตาหวานไปเลย

**************************************

น้อยคนที่รู้ความจริง!!
เปิดตำนานสยอง"สะพานมิตรภาพไทย-ลาว2" กว่าจะสร้างเสร็จต้องสังเวยชีวิตไปนับไม่ถ้วน!อาถรรพ์จนต้องมีพิธีขอขมา"องค์พญานาค"!!
2017-08-19 09:42:49

เป็นอีกหนึ่งสถานที่สำคัญของภาคตะวันเฉียงเหนือเลยก็ว่าได้ สำหรับ " สะพานมิตรภาพไทย-ลาว 2" ที่ เชื่อมต่อจังหวัดมุกดาหารของประเทศไทย เข้ากับแขวงสุวรรณเขตของประเทศลาว เป็นสะพานข้ามแม่น้ำโขง ที่สร้างความสะดวกสบายในการสัญจรไปมาระหว่างได้เลย โดยสะพานมิตรภาพไทย-ลาว 2 ได้เริ่มก่อสร้างตั้งแต่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2547 แต่เรื่องราวความหลอนก็เริ่มต้นขึ้นเช่นกัน เมื่อระหว่างการก่อสร้างนั้นได้เกิดเรื่องสยองมากมาย จนกลายเป็นตำนานความเชื่อที่ชาวบ้านแถวน้ำร้ำลือถึง "ความอาถรรพ์" !!



ภาพสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

โดยการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว 2 นี้ มีกระแสข่าวว่าจะสร้างนานแล้วก็จริง แต่เพิ่งจะลงตัวเรื่องพื้นที่ที่จะสร้าง เริ่มต้นสร้างจริงๆในปี 2543 และสะพานเปิดให้สาธารณะใช้เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2549 ในระหว่างก่อสร้างได้เกิดอุบัติเหตุจากเครื่องเครนที่ทำให้ ที่ปรึกษา วิศวกรและคนงานเสียชีวิต 9 คน (ชาวไทย ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ และลาว) บาดเจ็บ 10 คน (ชาวไทย ญี่ปุ่น และลาว) และหายสาบสูญ 1 คน (ชาวลาว) เมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2548



ภาพการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

และการเริ่มต้นก่อสร้างก็ได้พบว่า "มีลางร้ายทำลายขวัญคนงาน" จนใครก็ต้องขนหัวลุก "เมื่อมีคนไปผูกคอตายใน Office ที่เพิ่งสร้างใหม่ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มใช้ " การผูกคอตายนี้ไม่มีใครทราบสาเหตุแน่ชัด จนทำให้พนักงานที่จะต้องมาใช้ Office หวาดกลัวกันมาก จนทำให้หัวหน้าผู้รับผิดชอบต้องตัดสินใจ สั่งทำการรื้อถอน Office ทั้งหมด แล้วเอาเหล็กกระเบื้องและวัสดุที่เกี่ยวกับการสร้าง Officeใหม่ แต่นำหลังนี้ไปบริจาคถวายให้กับวัดของกระผมแทน จากนั้นทางบริษัทผู้รับเหมา ก็ได้สั่งอุปกรณ์ก่อสร้างเข้ามาใหม่ เพื่อสร้าง Office ในพื้นที่ตำแหน่งเดิม หลังจากนั้นอีก 4-5 เดือน



ภาพสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

หลังจากนั้นก็มี "ลางร้ายครั้งที่ 2 " อีกครั้ง "เมื่อคนงานก่อสร้างที่กำลังสร้างสะพานอยู่นั้น ได้ตกนั่งร้านตาย" และไม่นานต่อมาก็ได้เกิด "ลางร้ายครั้งที่ 3" เกิดการตายขึ้น "หลังคนงานที่ออกไปทำงานสร้างเสาที่กลางลำน้ำ รู้สึกร้อนอยากล้างหน้า จึงได้ก้มลงไปตักน้ำจากลำน้ำโขงมาล้างหน้า แต่ตกน้ำตายอีกคน" นับว่าเป็นเรื่องราวน่ากลัวชวนสยองไม่น้อย เพียงเริ่มต้นสร้างสะพานไม่นาน



ภาพแม่น้ำโชง

แต่ความหลอนกลับไม่หมดเพียงเท่านั้น เมื่อจู่ๆเหตุการณ์แปลกๆผิดสังเกตระหว่างการก่อสร้าง จนทำให้คนงานเริ่มเกิดความกลัว "เมื่อการสร้างเสาเข็มต้นที่ 11 ของสะพาน" ที่อยู่บริเวณกลางลำน้ำโขงมีปัญหามากกว่าจุดอื่น คือ "ตั้งแต่เริ่มทำการตอกเสาเข็มต้นนี้ ตอกยังไงก็ตอกไม่ลง" แม้ใช้สว่านนำร่องขุดเจาะก็เจาะไม่ลง จนทำให้วิศวกรกุมขมับต้องใช้ความพยายามทุกรูปแบบ เพื่อดันทุรังเจาะต่อให้ได้ จนหัวสว่านหัก วิศวกรจึงตัดสินไปจ้างนักประดาน้ำให้ดำลงไปดูเพื่อจะเอาหัวเจาะขึ้นมา




ภาพการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

แต่ "นักประดาน้ำ" ที่ลงไปเอาหัวเจาะขึ้นมานั้นต้องตกใจสุดชีวิต ระหว่างที่เค้าได้ดำน้ำลงไปได้พบกับ "สิ่งสยอง" ที่เค้าไม่มีวันลืมเพราะเค้าได้ "เห็นดวงตาแดงก่ำเป็นคู่ๆอยู่เต็มใต้น้ำไปหมด ซึ่งกำลังจ้องเขม็งมาที่เค้า พอมองต่อไปก็เห็นลำตัวสีเขียวยาวลอยอยู่รอบๆบริเวณนั้น " เค้าได้เห็นอย่างนั้นจึงรีบว่ายหนีขึ้นมาอย่างไม่คิดชีวิต พอขึ้นบกได้ ก็เก็บข้าวของกลับบ้านไปเลย เงินค่าจ้างก็ไม่ยอมรับเลยสักบาท



ภาพการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

แต่ทางด้านของ "วิศวกรญี่ปุ่น" ไม่ได้สนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จึงสั่งให้คนงานเอาปูนเทลงไปที่ตอม่อของเสาต้นนี้เลยเจาะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น และความประหลาดก็เกิดขึ้น เมื่อเทปูนลงไปนั้นก็ตกใจอีกครั้ง "เมื่อเทปูนลงไปเท่าไหร่ก็เทไม่เต็มสักที ทำให้เสาต้นนี้ใช้ปูนเป็นจำนวนมากกว่าทุกต้น" จนในที่สุดก็เทเต็มจนได้



ภาพการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

แต่การสร้างสะพานยังคงดำเนินไปท่ามกลางอุปสรรคและความสับสนของเหตุการณ์ประหลาด จนกระทั่งถึงวัน วิสาขะบูชา ปี2548 ยามที่เฝ้าไซท์ก่อสร้างนี้ได้ฝันว่า มีคนใส่ชุดขาวมาบอกว่า "ในวันพรุ่งนี้เป็นวันเข้าพรรษา ให้ยามช่วยไปบอกหัวหน้าด้วยว่าขอให้หยุดงานก่อน 1 วัน เพราะพวกเขาจะอธิษฐานเข้าพรรษากัน" แต่วิศวกรญี่ปุ่นไม่ยอมหยุดตามที่ขอ เพราะเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ และในวันที่ 22 กรกฎาคม 2548 วันเข้าพรรษานี่เอง "วิศวกรชาวญี่ปุ่น 3 คน" ได้ลงเรือไปดูงานการวางคานของสะพานด้วยตัวเอง ทั้งๆที่ไม่เคยลองนั่งเรือออกไปดูเลยตั้งแต่เริ่มสร้างมา และทันใดนั้นเองขณะคนงานกดสวิทช์ เครนก็ได้ยกแท่นปูนเพื่อนำไปวางบนหัวเสาต้นที่ 11 ต้นที่มีปัญหามากที่สุดแต่ยังไม่ทันวางถึงหัวเสาเลย เหตุการณ์อันเลวร้ายอย่างไม่มีใครคาดฝันก็ได้เกิดขึ้น "เครนได้พังถล่มหักออกเป็น 3 ท่อน คานยกแท่นปูนและ Sling ได้เหวี่ยงฟาดตัดร่างวิศวกรคุมงานชาวญี่ปุ่นวัย 45 ปี ขาดออกเป็น 2 ท่อนตายทันที และเครนที่หักตกลงกลางสายน้ำนั้นได้ตกลงกระแทกทับวิศวกรบนเรือ 3 คน จมดิ่งสาบสูญไปในลำน้ำทันที "



ภาพการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

จากเหตุการณ์ครั้งนี้มีคนจมลงไปในน้ำแล้วหาศพไม่พบรวมทั้งหมด 8 คน เป็นวิศวกรใหญ่ชาวญี่ปุ่น 3 คนที่นั่งเรือออกมาดูงานดังกล่าว เป็นชาวฟิลิปปินส์ 1 คน และคนงานไทยอีก 4 คน นอกนั้นบาดเจ็บเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลอีก 7 คน ซึ่งเรื่องนี้ได้กลายเป็นข่าวดังหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับในช่วงวันเข้าพรรษา 22-23 กรกฎาคม พ.ศ.2548 หลังจากนั้นบริษัทผู้รับเหมาทุกบริษัทที่เข้ารับงานสร้างสะพาน พากันหยุดงานเพื่อทำบุญ " แต่ไม่นานต่อมาในวันที่ 19 สิงหาคม 2548 เวลาประมาณบ่าย4-5 โมงเย็น ได้มีการบวชกันแบบเงียบๆ โดยคนงาน 8-9 คน พากันบวชแก้บนกัน 7 วัน "




ภาพการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

นอกจากนั้นยังเรื่องราวชวนขนหัวลุกอีกเรื่อง คือ "มีชาวบ้าน มองเห็นเรือพายธรรมดาๆลำเล็กๆ ลอยอยู่ไม่ห่างจากริมฝั่งเท่าไหร่นัก เป็นเรือร้างที่ไม่มีคนอยู่ เลยคิดอยากได้เอาไว้ใช้งาน จึงได้ชวนญาติพายเรือออกไปเอา แต่เมื่อพายเข้าไปใกล้ๆ เหลืออีกเพียง 10 เมตรจะถึงตัวเรือแล้ว ทันใดนั้น ทุกคนที่มาในเรือ ต่างตกตะลึงแทบช็อค เพราะอยู่ๆ เรือลำดังกล่าว ได้ขยายใหญ่ สูงขึ้นกว่าเดิมไม่รู้กี่เท่า จึงได้แต่ตาลีตาเหลือกรีบกลับลำแจวเรือหนีขึ้นฝั่งอย่างไม่คิดชีวิต"




ภาพประกอบ

และยังเรื่องเล่ากันว่า "ตรงบริเวณใกล้กับบริเวณที่กำลังสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ 2 นี้ เคยมีคนเห็นตัวอะไรไม่ทราบ ว่ายข้ามลำน้ำ โดยโผล่ส่วนที่พ้นน้ำมีลักษณะคล้ายครีบหลังของปลาว่ายลอยทวนกระแสน้ำ โดยเริ่มต้นว่ายทวนกระแสน้ำจากฝั่งลาวมายังฝั่งไทย ว่ายมายังปากน้ำห้วย หรือบริเวณที่เรียกว่า ห้วยบ้านทราย พอวิ่ง เข้าไปดูใกล้ๆ ปรากฏว่าว่ายหายไป"




ภาพสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

จากเหตุการณ์อาถรรพ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มมีการสร้างสะพานแห่งนี้นั้น " ได้สังเวยชีวิตของคนงานที่นี่ไปทั้งหมด 17 ชีวิตแล้ว" จึงทำให้คนงานที่เป็นคนไทยอีสานและคนงานลาว พาหยุดงานไม่ยอมสร้างสะพานต่อกันเลยเพราะกลัวตาย แต่ก็เหลือคนงานชาวต่างชาติและคนที่ไม่เชื่อยังทำการก่อสร้าง ทำให้การก่อสร้างยังพอขับเคลื่อนไปได้ แต่ถึงกระนั้นเสาเข็มต้นที่ 11 นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ครั้งนี้ ไม่มีใครไปแตะต้อง หรือทำการสร้างต่อเลย ได้แต่ดำเนินการสร้างส่วนอื่นไปก่อน




ภาพศาลพญานาคบริเวณใต้สะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

หลังจากนั้นข่าวนี้ได้ทำให้ชาวบ้านบางกลุ่ม ได้ไปหาเจ้าหน้าที่อากรจังหวัด ซึ่งท่านก็ได้ไปหาร่างทรง ร่างทรงบอกว่าให้ "ตั้งศาลพญานาค" ใกล้บริเวณที่ก่อสร้าง เพื่อจะได้อัญเชิญพญานาคขึ้นมา แล้วจะได้ทำการสร้างสะพานต่อได้ แล้วร่างทรงยังบอกต่ออีกว่า "พญานาคท่านจะให้พระสุกขึ้นมาด้วย" พระสุก ที่เป็นพระพุทธรูปประจำตัวของธิดาพญานาคที่เก็บรักษาไว้ใต้บาดาล และเรื่องราวนี้ได้มาประจวบเหมาะกับเหตุการณ์ที่ "ชาวประมงคนหนึ่งในย่านนั้นได้ออกเรือหาปลา แล้วลากที่ดักปลาขึ้นมาเจอพระพุทธรูปทองสำริด" ขนาดหน้าตัก 35 เซนติเมตร สูง 70 เซนติเมตร เป็นศิลปะแบบเวียงจันทน์ ซึ่งต่างสันนิฐานว่าคือ "พระสุก" และขณะนี้ก็กำลังทำการพิสูจน์อยู่ว่าจริงหรือไม่?




ภาพศาลพญานาคบริเวณใต้สะพานมิตรภาพไทย-ลาว2

จากนั้นข่าวการที่จะสร้างศาลพญานาคนี้ได้แพร่สะพัดออกไป ทำให้ก็มีชาวบ้านอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับการสร้างศาลนี้ เพราะไม่รู้ว่าพญานาคจะพอใจหรือไม่ ซึ่งหากพญานาคไม่พอใจพวกเขาอาจจะต้องมีอันเป็นไป จึงคิดต่อต้านการสร้างศาลแห่งนี้ แต่พิธีอัญเชิญเทพาอารักษ์ เทพนาคา เทพนาคี ผู้รักษาแม่น้ำโขง เพื่อรับเครื่องสังเวย ณ บริเวณศาลพญานาค ใต้สะพานมิตรภาพแห่งที่ 2 มุกดาหาร-สะหวันนะเขต เกิดขึ้นเมื่อวันที่ วันที่ 9 มิถุนายน 2553 ตามความเชื่อ




ภาพศาลพญานาคบริเวณใต้สะพานมิตรภาพไทย-ลาว2


จากเรื่องราวความสยองตั้งแต่เริ่มต้นการก่อสร้างสะพานมิตรภาพไทย-ลาว2นี้ กลายเป็นเรื่องเล่าขานกันจนมาถึงปัจจุบัน และจากเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นเชื่อว่าเป็น "เพราะสร้างสะพานทับถ้ำของพญานาค " จึงทำให้เกิดอาถรรพ์อาเพสมากมาย แต่เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หรืออาจจะเป็นเพียงการผิดพลาดทางธรรมชาติรวมไปถึงวิศวกรอาจจะคาดเดา แต่ก็อยากที่เชื่อได้ว่าหลายเรื่องที่เกิดขึ้นมันเหนือธรรมชาติมากไป ถ้าไม่ใช่ "สิ่งเร้นลับ" ก็ไม่น่าจะทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ได้



ภาพศาลพญานาคบริเวณใต้สะพานมิตรภาพไทย-ลาว2


ข้อมูลจาก : baanjompra , kaijeaw

เรียบเรียง และ เขียนข่าวโดย
สุภัทชา เผือกกันสี : ทีมงาน ที่สุดดอทคอม

 

พูดถึงวิชาฟิสิกส์ มันก็ยากอยู่เน๊าะ ลุงเคยเรียนมาบ้างนิดๆหน่อยๆ ยังไม่จบมัธยมปลาย ก็ออกมาทำงานซะก่อนน่ะครับ

 

วิชานี้ แทบจะไม่ยอมเข้าเลยยย
เรียกได้ว่า เกเรมาก สำหรับวิชานี้คะ
เจนก็คนหนึ่ง สอบคาบเส้นพอดี

 

วันนี้มีเรื่องมาเล่าคะอาจารย์นพ อาจารย์9
อาเฮีย อาเจ้แอม พี่พี่ทุกท่าน

ฝันได้น่าเกลียดน่ากลัวมากกกก
ฝันว่า จับแมลงสาบ ออกมาจาก หัว
มันอาศัยอยู่ใต้ผิวหนังที่หัวเจน
แล้วเจนบีบมันออกมาอย่างกับบีบสิวเลย
โอ้ย~~ ขนลุก. จบคะ (สรุปเอาออกมาจากหัวหมดทุกตัวแล้ว)

จากนั้น ฝันต่อ แบบเหตุการณ์ต่อเนื่อง
แว้นมอไซคันโปรดพ่อไปเที่ยว ทะเบียน 990
ขับผ่านฝูงเจ้าถิ่น (พี่สุนัข) มีกัน10ตัวได้
เร่งความเร็วอย่างสุดติ่ง มันก็รุมไล่งับขาให้ได้
แถมมันแย่งกันจะงับขาเจน เหมือนว่า ของกุเว่ยๆ
แต่ว่าข้างหน้า คือ ถนนขึ้นเขา มีหมอกหนา มาก
ใจกลัวทั้งหมา กลัวทั้งหมอกหนา และถนนที่แคบ
คือ ขวามือของถนนเป็น หน้าผาดีดีนี้เอง
สิ้นสุดตรงสะพานข้าม หมามันไม่ไล่แล้ว
แต่ถอยหลังกลับก็ไม่ได้ ต้องไปต่อ
หนทางข้างหน้าก็ขึ้นเขา ถนนก็แคบ ถ้าไม่ขับแบบนิ่งๆ
มีตกลงเหวข้างๆตาย ผจญภัยสุดๆคะ
ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ ก็มาเจอพวกคนตีกัน
ถือมีดถือดาบมาไล่ฟัน
เจนยิ่งกว่าเจ้าสำนักบู๊ คือต่อสู้กับพวกที่มารุมทำร้าย
เจนปกป้องสามีและลูก โห่ย~~ ดูหนักเยอะไปมั้ย
สุดท้ายตื่นมา
สามีที่ตื่นมาก่อน เหงื่อตก มาเล่าฝันให้ฟัง
ว่า แบบนี้ๆๆๆ

แปลกที่ เขาฝัน เหมือนกันกับเหตุการณ์ที่เจนฝันเลยคะ
แบบนี้ เรียก บังเอิญ หรือไรน้อ~~~

ปอลิง~~~ เมื่อวานนี้ แม่มาหา แม่ให้ของขวัญปีใหม่มา
เป็นแหวน ที่สลักใต้แหวนเลข 862
(ถ้าแม่ให้มาก่อนวันที่16 เจนคงซื้อตาม คงได้เงิน แน่แท้)
นี้ละน๊า ดวงคน
งวดนี้เจน ขี้แตกขี้แตนจริงๆคะอาจารย์

 

วิชานี้ เฮียก็พอเรียนได้แหละ แต่ที่เรียนไม่จบ เพราะมีเหตุให้ต้องเลือกน่ะ เฮียเลือกที่จะออกไม่เรียนต่อครับน้องเจน

 

โห ฝันได้น่ากลัวดีแท้ เฮียจำไม่ได้ ไม่รู้ใครบอกไว้ ฝันเห็นหมา คือหมายถึงเจ้ากรรมนายเวร
หากมาดี ไม่กัด ก็น่าจะมี อโหสิกรรม แต่หากไล่กัด แสดงว่า ยังจองเวรกันอยู่ อันนี้เฮียไม่ฟันธงเด้อ จำเขาบอกมา รออาจารย์นพมาแถลงไขละกาน