มีคำทำนายภัยพิบัติ พระยาธรรมที่ท่านทั้งหลายคิดว่าเชื่อถือได้กันบ้างหรือเปล่า

อันนี้เป็นคำร้อง ของลายพิณนี้ครับ


มาเถิดเย้อ มาเยอขวัญเอย มาเย้อขวัญเอย......

หมู่ชาวเมืองมา เบื้องขวานั่งส่ายล่าย เบื้องซ้ายนั่งเป็นแถว

ยอพาขวัญไม้จันทน์เพริดแพร้ว ขวัญมาแล้ว มาสู่คีงกลม

เกศแก้วหอมลอยลม ทัดเอื้องชวนชม เก็บเอาไว้บูชา

ยามฝนพรำเจ้าอย่าแข่ง แดดร้อนแรงเจ้าอย่าผา

อยู่ที่ไหนจงมา รัดด้ายไชยยา มาคล้องผ้าแพรกระเจา


อย่าเพลินเผลอ มาเยอขวัญเอย มาเย้อขวัญเอย......

อยู่แดนดินใด หรือฟ้าฟากไกล ขอให้มาเฮือนเฮา

เทื่อยังคิดอาลัยซู้เก่า ขออย่าเว้า ขวัญเจ้าจะตรม

หมอกน้ำค้างพร่างพรม ขวัญอย่าเพลินชม ป่าเขาลำเนาไพร

เชิญไล้ทาประทินกลิ่นหอม ดมพะยอมให้ชื่นใจ

เหล่าข้าน้อยแต่งไว้ ร้อยพวงมาลัยมาคล้องให้สวยรวย

 

เสียงเรียกขวัญ ลอยลม โพยมหน
พี่มายล คล้องขวัญ จันทร์เจ้าขา
เดือนทิวา มืดมน สนธยา
กล่อมขวัญจิต เจ้าแก้วตา หลับฝันดี

 

*** ปิดโลก เปิดธรรม ****

สอนคนยาก ง่ายกว่าสอนคนมี

- " หนุมาน ผู้นำสาร

 

เรื่องเกี่ยวกับพระยาธรรม

ตอนนี้ผมชักจะเฉย ๆ แล้ว 555
ทีแรกว่าจะถามคุณซาตานกับคุณเล่าปังอยู่เหมือนกันครับ ว่าพระยาธรรมมายัง
แค่ตอนนี้พอมีความพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันขึ้นมา

มันก็เฉย ๆ ไปซะแล้ว

ได้ฟังหลักการภาวนาที่ไม่เครียด เรียนรู้ธรรมะอย่างไม่เครียด แม้จะหลง ๆ อยู่ก็เถอะครับ
เริ่มรู้สึกว่า พระยาธรรมจะมาก็ได้ไม่มาก็ได้ มาก็ไม่รู้อยู่ดีว่ามา ถึงจะรู้ว่ามาหรือรู้ว่าเป็นใครจริตของเราจะเข้ากับพระยาธรรมพอจะไปฝากตัวเป็นศิษย์หรือเปล่าก็เป็นเรื่องที่ต้องลุ้นอีกที

พอเจอทางของตัวเองแล้ว และพอใจในทางของตัวเองแล้ว ก็ไม่คิดจะหาทางเดินใหม่...

ถ้าท่านมาจริงแล้วจริตไม่เข้ากับท่าน อยู่ห่าง ๆ แล้วเข้าหาเมื่อจำเป็นดีกว่า

 

ผั๊วะ!!!

 

ผั้วะนี่เสียงตบหัวผมหรือตบขาตัวเอง

 

เสียงตบมุกครับ 555

 

จิต

จิตผู้รู้ ผมทำได้แค่เอามาแปะไว้ก่อน
ตอนนี้ยังเป็นผู้คิด ผู้ฟุ้ง ผู้ปรุง ผู้แต่ง เมื่อก่อนเคยเป็นผู้เพ้อพ่วงมาด้วยอีก 1 ตำแหน่ง

เมื่อก่อนเคยรีบ ไป ๆ มา ๆ หลง 555
ตอนนี้ผมจะค่อย ๆ ไป
แต่ก็กลัวเหมือนกันว่าตัวเองจะระวังเกินไป

 

ตั้งแต่ผมฟังหลวงพ่อ ปราโมทย์มายิ่งฟังก็ยิ่งเห็นทุกข์ ไม่อยากมี ไม่อยากได้ อยากแต่จะหลุดพ้น

 

ส่วนผมฟังพระอาจารย์ปราโมทย์แล้ว หัดดูจิตมาได้ระยะหนึ่ง พบว่าตัวเองยังตามดูจิตไม่ทันเท่าไร มีคลิปหนึ่งท่านแนะนำให้ลูกศิษย์ดูการเคลื่อนที่ของร่างกาย แล้วพอผมมาดูร่างกาย รู้ตามร่างกายง่ายกว่าเยอะ เพราะร่างกายมันไม่เคลื่อนเร็วเหมือนจิต
แต่ผมว่าจะลองดูจิตต่อไปสักพัก ถ้าไม่ก้าวหน้าจะมาดูกายแทนละ

 

เห็นคนมี จิตรู้ ก็แค่นั้น เห็นคนไม่มี จิตรู้ ก็แค่นั้น สรรพสิ่งในโลกนั้นเป็นของเสื่อม มองเห็นแต่ทุกข์ จิตรู้

 

ที่ผ่านมา ผมฟังธรรมของพระอาจารย์ปราโมทย์ มีแต่ความ "เห็นด้วย"
ยังไม่มีความ "เห็นจริง" เกิดขึ้นสักทีครับ กำลังฝึกอยู่

คุณซาตานแนะนำการฝึกสมาธิแบบโพชฌงค์ 7 มาให้ผม เมื่อวาน ผมหาดู เจอแต่ของสำนักวัดนาป่าพง ตัวเองฟังภาษาพระไตรปิฏกไม่เข้าใจเสียด้วย เลยได้แต่งงต่อไป

คงต้องเก็บความสงสัยไว้ก่อน ฝึกสิ่งที่คุณซาตานให้มาให้คล่องก่อน คล่องแล้วค่อยถามขั้นต่อไป ไม่ก็ไปถามพระอาจารย์ของผม เผื่อท่านจะสามารถช่วยได้ ไม่รู้ว่าท่านจะยังเมตตาศิษย์เลวคนนี้อยู่อย่างเดิมหรือเปล่า

 

ปวดหัวมากเลยครับท่าน สงสัยเพ่งมากเกินไป ตามดูมันมากเกินไป ผมรู้สึกเหมือน มีกาย มีจิต แล้วอีกอั้นหนึ่งที่มันเป็นตัวรู้ ไม่ทราบมามันคือจิต หรือ อะไรที่มันรู้จิตอีกที เหมือนมี 3 ใน 1

 

พระอาจารย์ปราโมทย์ท่านว่า อย่าไปเพ่งตัวรู้ เพราะถ้าเพ่งตัวรู้ จะเกิดตัวรู้ซ้อนตัวรู้ไปต่อเรื่อย ๆ
ผมว่าฝึกดูจิตไม่ควรรีบครับ คุณชีวินอาจจะต้องตามดูซีดีพระอาจารย์ปราโมทย์เองตั้งแต่ซีดี 1 เสียแล้ว

ที่ผ่านมาผมไม่ได้ลงเรียงลำดับกันนะครับ ต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

 

ซีดี 1 ผมก็หาไม่เจอเหมือนกันครับ

แต่เห็นคลิปนี้นะ
เริ่มต้นการฝึกปฏิบัติ

 

ผมเคยฝึกจากการคิด ว่าเรานั่งอยู่ตรงนี้ สมมุติว่ามีคนอื่นหรือตัวเราเองนั้นมองตัวเราอยู่อีกฟัง จะเห็นตัวเราเป็นยังไง ผมไม่ทราบว่าเราใช่จิตส่งออกไปดูตัวเราหรือเปล่า เพราะตอนนั้นยังไม่ทราบเรื่องจิต หรืออาจจะใช่ก็เป็นได้

 

ส่วนมากลูกศิษย์ ของหลวงพ่อที่ผมฟังมา ฟังจาก การพูด การจาแล้ว จิตไม่คอยนิ่งนะ

 

หลวงพ่อท่านรู้จากจิตของคนที่พูดครับ ไม่ใช่จากการพูด
อย่าไปติดสินอะไรว่า สิ่งนี้ควรเป็นอย่างนั้น สิ่งนั้นควรเป็นอย่างนี้เลยครับ

บางครั้งมันก็เป็นเพียงภาพมายา

 

สิ่งภายในมันจะถ่ายทอดออกมาสู่ภายนอกครับ โอเคครัช เดี๋ยวผมขอตัวไปฟังคลิปท่านก่อน เพื่อจะได้อย่างคนอื่นเขา