เรื่องเด่น หลวงพ่อปานปราบเจ้าของวิชาคุณไสย

จาก หนังสือ ประวัติหลวงพ่อปาน โสนันโท (พระครูวิหารกิจจานุการ)
ผู้เขียน หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ (พระราชพรหมยาน)

หลวงพ่อปานปราบเจ้าของวิชาคุณไสย



เรื่องนี้มันยังไม่จบนา ความจริงเรื่องนี้ฉันจะพูดให้มันสั้นมันก็ไม่สั้นสักที เอาว่ากันไปซิ ต่อมาเจ้าลาวที่รับจ้างทำเด็กคนนั้น ไม่ได้รับค่าจ้าง ๒๐๐ บาท มันไม่ได้รับค่าจ้าง เพราะเด็กไม่ตาย วันหนึ่ง ตอนที่ฉันบวชแล้ว บวชแล้วไม่นาน หมายความว่าวันเวลามันล่วงไปสักเดือนกว่าๆ ก็มีเจ้าลาวคนหนึ่งมาพักอยู่ที่ป่าช้า พระถามว่ามายังไง ก็ตอบเดินมา ให้มาพักในกุฏิแกก็ไม่ชอบ แกบอกว่าแกชอบพักในป่าช้า แกก็แสดงวิชาการต่างๆ ให้ปรากฏพระก็ชอบใจ พระอยากจะเรียนมั่ง ก็ตักน้ำตักท่าเอาผ้าเอาเสื่อเอาหมอนเอามุ้งไปให้ แต่พอตกกลางคืนตอนตี ๒ หลวงพ่อปานลุกขึ้นมาเรียกฉัน เอาไม้เอาหวายของท่านนะที่สำหรับตีผี เอาหวายสำหรับตีผีมาแหย่หลังฉันเรียกว่า ลิงดำเอ๊ย... ลุกเถอะ พ่อมีธุระ ฉันก็ลุกทันที ตอนนั้นฉันเป็นคนตื่นไว เพียงแต่ไม่ต้องจับตัวหรอก ยืนห่างๆ เรียกเบาๆ ฉันก็ตื่น เพราะจิตคิดอยู่เสมอว่าพร้อมจะตื่น ทีนี้จิตน่ะมันฝึกง่าย



เมื่อตื่นขึ้นมาท่านก็พาไป ตะเกียงมันจุดอยู่ ท่านก็ชี้ให้ดูบอกว่า ลิงดำเห็นอะไรไหมลูก ตอบว่าเห็นขอรับหลวงพ่อ ตะขาบทำไมตัวมันใหญ่นักล่ะ ตะขาบตัวขนาดแขนฉันเลยนะ เอาแค่ขนาดโคนแขนนะ ไม่ใช่ข้อมือ ขนาดโคนแขน ตัวยาวมาก มันนอนขดตัวกลมดิก ท่านก็เลยบอกว่าไปเรียกพระในวัดลุกขึ้นมาให้หมดไป๊ ไปตีระฆังเรียกประชุมพระ บอกว่าตีไม่มีใครตื่นหรอกขอรับหลวงพ่อ มันตี ๒ แล้ว ท่านบอกว่าตีระฆังก่อน เมื่อตีระฆังก่อนแล้วก็ไปตีประตูเขา เรียกให้ลุกขึ้นมาให้หมดทุกคน มาพร้อมกันที่กุฏิฉัน ในเมื่อหลวงพ่อสั่งฉันก็ทำ สักครู่หนึ่งพระก็มาพร้อมกัน รู้สึกว่าปลุกง่าย เขาสนใจ ถ้าได้ยินเสียงฉันเขาก็รู้เลยว่าหลวงพ่อปานมีคำสั่ง เพราะปกติฉันเป็นไอ้ลิงหน้าพลับพลาอยู่ ลิงประจำพลับพลา ในเมื่อเขามาพร้อมกัน หลวงพ่อปานก็ชี้ให้พระดู ถามว่า นี่อะไร พระก็บอกว่า ตะขาบขอรับ ทำไมตัวมันโตนัก มีพระบางองค์จะเข้าไปจับ ท่านบอกว่าอย่านะลูกนะอันตรายถึงชีวิต ท่านก็เลยเล่าให้ฟัง



ท่านถามก่อนว่าเมื่อตอนเย็นนี่น่ะมีลาวสักคนหนึ่งมาพักอยู่ในป่าช้าหรือเปล่า พระก็บอกว่ามี มีพระหลายองค์บอกว่ารับอาสาจัดที่นอนให้ เอาน้ำไปให้ ท่านบอกว่าไอ้ลาวคนนั้นมันทำตะขาบมากัดฉัน มันเจ็บใจฉันที่ฉันรักษาโรคอีเด็กบ้านสามกอหาย มันจะฆ่าให้ตาย เพราะมันรับจ้างเขา ๒๐๐ บาท พระอย่างนี้มีเยอะเหมือนกัน พอได้ฟังเท่านั้นขัดเขมรกันแล้วจะไปเล่นงานเจ้าลาว หลวงพ่อปานยกมือห้ามบอกว่า อย่าลูก บาป ไม่ต้องทำเขา กฎของกรรมที่เขาสร้างไว้มันจะสนองตัวเขาเอง แล้วท่านก็เลยบอกว่า เอายังงี้นะ เราจะทำยังไงนี่ ถ้ามันกัดฉันก็ตาย แต่ความจริงฉันรู้ตัวมาตั้งแต่ตอนหัวค่ำว่าวันนี้ลาวมันจะฆ่าฉัน ฉันก็เลยไม่หลับ นอนคอยมัน ก็พอดีเห็นตะขาบเลื้อยมา ฉันก็เลยเอาหวายวนๆ เข้า มันก็ม้วนไปตามที่ฉันวนหวายเป็นวงกลม



แล้วท่านบอกเอายังงี้ดีไหม ของๆ เขาคืนให้เขาดีไหม พระทุกองค์ก็รับว่าดีขอรับ แต่พระบางองค์บอกยังไม่ดี อยากจะเอาขวานไปทุบหัวลาวเสียอีก นี่อย่างนี้ก็มีไม่น้อย หลายองค์ขัดเขมรกันเป็นแถว หลวงพ่อปานบอกไม่ต้องๆ ไป คืนเขาเท่านี้แหละ เธอรีบไปแบกเขามาก็แล้วกัน ของๆ เขาเราคืนให้เขา เราไม่บาป ฉันจะทำให้ดู ท่านก็เอาหวายวนกับกระดานคลายตัว มันขดไปทางขวานี่ ท่านก็ลากหวายวนมาทางซ้าย เจ้าตะขาบตัวนั้นมันก็ค่อยๆ ยืดตัวออกตาม ในที่สุดมันก็ทำตัวตรง พอทำตัวตรงท่านก็เอาหวายตีกระดานด้านหลัง ไม่ถูกหลังหรอก เลยตัวมาหน่อย ๓ กั๊ก เอาเคาะแก๊กๆๆ ๓ ที พอทีที่ ๓ ตะขาบวิ่งพรืดพริบตาเดียวไม่รู้หายไปไหน หลวงพ่อปานสั่งด่วน บอก รีบไปแบกไอ้ลาวเข้ามา เดี๋ยวมันตาย ความจริงถ้าเป็นฉันตอนนั้นฉันไม่แบกหรอก ปล่อยให้มันม่องตี่ไปดีกว่า แต่ว่าตอนนี้น่ากลัวจะแบกเหมือนกัน สงสารมัน



ผลที่สุดพระทั้งวัดก็วิ่งไปในป่าช้า พระที่เขารู้จักทางว่าเจ้าลาวพักอยู่กระท่อมไหนก็นำทางไป ถือตะเกียงกันไปเป็นแถว เมื่อไปถึงปรากฏว่าเจ้าลาวบวมทั้งตัวเลย ร้องครวญครางอย่างบอกไม่ถูก หากำลังไม่ได้ต้องแบกกันมา ถามว่าเป็นไง บอกว่าถูกตะขาบกัด พระแบกเจ้าลาวมา เจ้าลาวร้องครวญคราง หลวงพ่อปานก็ถามมันทำท่านใช่ไหม มันก็บอกว่าใช่ มันยอมรับทุกอย่าง มันขอให้หลวงพ่อถอนให้มัน เห็นไหมล่ะ ทำเขาทำได้ เขาเจ็บแล้วแล้วไป เขาไม่มีความสุขช่างเขา เขาถูกทรมานยังไงช่างเขา ครั้นตัวโดนเข้าบ้างละร้อง นี่สันดานของคนที่มีกิเลสเป็นอย่างนี้นะ กิเลสน่ะมีทุกคน แต่กิเลสเจ้านี่มันชั่วมาก หลวงพ่อปานก็ถามว่าจะให้รักษาไหม มันขอร้องให้รักษา ท่านบอกรักษาได้แต่ต้องบวช ถ้าไม่บวชท่านไม่รักษาให้ แล้วก็บวชนี่น่ะถอนความรู้ทั้งหมด วิชาทั้งหลายเหล่านี้ทั้งหมดจะเลิกทำ รับปากกับท่านได้ไหม ถ้ารับปากกับท่านไม่ได้ท่านไม่บวชให้ ท่านไม่รักษาให้ ตายก็ตายไปซี ฉันไม่ได้ทำเธอนี่ มันเป็นกฎของกรรมที่เธอสร้างขึ้นเท่านั้น



เจ้าลาวหมดท่า มันก็ร้องไห้เสียดายของ ผลที่สุดไม่รู้จะทำยังไง ความปวดมันก็ทวีมากขึ้น ในที่สุดมันก็ยอมรับว่าจะเลิก ท่านก็รักษาให้ ฉันไม่เห็นท่านทำยังไง ท่านก็ไปหยิบน้ำมนต์มาแล้วให้เจ้าลาวกิน เจ้าลาวดื่มเข้าไป ๓ อึก ประเดี๋ยวก็บอกว่าปวดอุจจาระ ท่านก็ให้ไปที่ร่องมันก็ถ่ายออกมา ไอ้ที่ถ่ายออกมานะ ไม่ใช่มีอุจจาระหรอก มันเป็นโซ่เส้นเล็กๆ เหมือนโซ่ลิง ที่มันทำเป็นตะขาบนั่นแหละ พอกัดปั๊บเป็นพิษแล้วเข้าไปในท้องเลย ตายแน่ ถ่ายออกมาเป็นโซ่ลิง หลวงพ่อปานก็ให้พระไปคีบเอามา พระไปคีบมาแล้วก็มาดู บอกว่าเอ็งน่ะมันระยำ เอ็งคิดจะฆ่าฉัน เอ็งน่ะระยำมาก แต่ไม่เป็นไรหรอก ฉันน่ะไม่ตายเพราะมือเอ็งแน่ ถ้าฉันจะตายฉันต้องตายของฉันเอง ถ้าจะฆ่าฉันละไม่ตายแน่ เอาละเป็นอันว่าพรุ่งนี้บวชกัน ว่ากันยังงั้นเลยนะ ท่านเอาจริงๆ



พอวันรุ่งขึ้นท่านก็ให้บวชเลย แล้วเจ้าลาวคนนี้พอบวชแล้วก็เจริญกรรมฐานกับหลวงพ่อปาน อาศัยอารมณ์ไสยศาสตร์ที่เขามีอยู่ จิตเป็นสมาธิระดับสูง ภายในพรรษาเดียวเขาก็ได้อภิญญาสมาบัติ นั่นเป็บพระอภิญญาไปอีกองค์ พอได้อภิญญาถามว่า แกจะทำยังงั้นอีกไหม ตอบว่าไม่ทำหรอก ไปดูในเมืองนรกแล้วเขาจดไว้เป็นแถวเชียว ไม่มีทางหรอก ผมหนีแน่ วิชาความรู้กรรมชั่วอย่างนี้ผมไม่เอาอีก ผมหนี สิ่งใดที่จะเป็นบุญ ทางใดที่จะหนีได้ผมรีบเปิด เป็นอันว่าแกอยู่กับหลวงพ่อปาน ๒ พรรษา ช่วยหลวงพ่อปานรักษาโรค หลวงพ่อปานให้เรียนวิชารักษาโรคแทนแล้ว ต่อจากนั้นแกก็ลาเข้าป่าไป เป็นอันว่าพระอภิญญาเข้าป่าไปหมด เห็นไหม นี่เขาไม่อยู่กันนา นี่ตอนนี้ก็จบไปเสียทีซิ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ